Gentblogt

Er viel weer heel wat te beleven het voorbije weekend

maandag 27 mei 2013 12u39 | ElsS | 4 reacties
Trefwoorden: Côté Jardin, Kinderwereldexpo, trekpaarden.

Er zijn zo van die weekends waarop het lijkt alsof gewoonweg iedereen iets wil organiseren. Het voorbije weekend was er zo eentje met o.a. Citadellic, les Goûts de Gand, Dag van het Park, Europadag in de Genste Haven, Repareerfeest in de Vooruit, Côté Jardin in de Oude Bijloke, Paardenfestijn op het Sint-Pietersplein, cultuurmarkt in Drongen, …
Omdat een mens nu eenmaal niet overal aanwezig kan zijn, besloten wij zondagmiddag - toen de zon toch nog besloot om eventjes te komen piepen -  onze fiets uit te halen en een persoonlijk keuzeprogramma samen te stellen uit het meer dan ruime aanbod.

Eerst trokken we naar het Citadelpark waar we een kijkje gingen nemen op de kinderwereldexpo. Deze wereldtentoonstelling door en voor kinderen werd uitgewerkt door Circa en vier Gentse klassen. Aan de hand van 5 unieke paviljoenen worden 5 denkbeeldige landen voorgesteld die door een ‘administratieve vergetelheid’ in 1913 niet uitgenodigd werden… Parapluto zag er – zeker na de regen van de voorbije week – ‘behoorlijk vochtig’ uit. De verschillende workshops waaraan de kinderen konden deelnemen, hadden allemaal een ecologische inslag wat een extra dimensie toevoegde aan het evenement (minituintje maken in oude petflessen, wimpeltjes maken van restjes stof, bootjes maken van afval, …. De bambooconstructie met de kingsize kerstballen kon ons het meeste bekoren. Voor de kinderen werd het een echt klauterparadijs (al bleek dat niet helemaal de bedoeling).

Slechts enkele fietsminuten verder een gebeurtenis van andere orde maar inmiddels toch al verschillende jaren op de evenementenkalender: (trek)paarden op het Sint-Pietersplein. Deze keer hadden de grote jongens het gezelschap gekregen van hele kleine familieleden: minipaardjes (en zeker geen pony’s of veulentjes zoals ik hier en daar groot en klein soms hoorde zeggen).

De kleine paardjes werden tijdens hun wedstrijd begeleid door vaak nog heel jonge begeleidertjes wat het schattigheidsniveau uiteraard nog verhoogde. De prestaties van de trekpaarden waren van een heel andere orde en ook wel boeiender om te bekijken.

Het mennen van deze dieren vraagt toch behoorlijk wat kunde en het is mooi om zien hoe de menners en de ruiters hun dieren onder controle hebben (of toch heel goed hun best doen om ze onder controle te houden).

Vervolgens namen wij ons stalen ros terug uit de fietsrekken en trokken naar het laatse evenement op ons lijstje: côté jardin in de Oude Bijloke. De weergoden hadden de organisatoren doen beslissen om de picknick grotendeels indoor te laten doorgaan maar het streepje zon in de namiddag zorgde er toch voor dat er ook op het grasveld behoorlijk wat volk te vinden was, zij het dan goed ingeduffeld tegen de frisse wind.

Voor wie het concept niet kent, Côté Jardin is een gratis muzikale picknick voor groot en klein. Met op een groot podium: muziek in een de meest diverse stijlen en genres, als vooruitblik op het seizoen 2013-2014. Ondertussen kan je ook rondhangen in het gebouw en binnenkijken in de historische zalen van Muziekcentrum De Bijloke. Wij startten meteen met dat laatste en keken met open blik zowel naar het gebouw (de harmonieuze samenhang tussen het oude en het nieuwe deel, de restauratie, het gebruik van beton, …) als naar de zalen en ontdekten een heel rustig hoekje, ideaal om te genieten van een hapje en een drankje. Verschillende grote schermen en geluidsinstallaties zorgden er bovendien voor dat je de concerten ook kon meevolgen zonder in de concertzaal te moeten zitten, wat toch wel handig was voor wie liever een praatje bleef slaan met vrienden of de kinderen rond wou laten lopen.

Wij besloten ook nog een streepje muziek mee te pikken in de concertzaal en genoten volop van de voorstelling van Benjamin Glorieux (cello-octet). Dat cello niet noodzakelijk gelijk staat aan klassieke muziek bewees het ensemble meteen door na een nummer van Mahler een bewerking te brengen van Michael Jackson’s They don’t care about us (en als we eerlijk mogen zijn, de celloversie vonden we eigenlijk boeiender dan het origineel). Van Tjaikovski ging het vervolgens zelfs naar Radiohead (!) en dan weer naar Georg Goltermann (wat blijkbaar zowat het synoniem is van cello als ik het goed begrepen heb).

Voor de twee volgende nummers kreeg het ensemble versterking van Anna Pardo en gingen we eerder de Zuid-Amerikaanse toer op. Haar stem kon ons ten zeerste bekoren en de combinatie met de celli was voorwaar heerlijk om horen. Hun voorlaatste nummer was er eentje van Apocalyptica. U niet bekend? Mij ook niet meteen maar toen ik de woorden Metal – Finland en songfestival in één zin hoorde vernoemen, ging er toch in de verte een belletje rinkelen. Afsluiten deden ze dan weer op geheel klassieke wijze met een nummer van Bach. Zonder dat we er erg in hadden, was het al een uur later. De tijd was gewoon voorbijgevlogen en we hadden echt wel genoten van het concert. Het heen en weergeloop van kijkers en luisteraars moest je er wel bijnemen maar al bij al viel dat nog wel mee.

Met een voldaan gevoel en een frisse wind in de rug keerden wij huiswaarts. Hopelijk heeft u evenveel van uw zondag genoten!

 

 

 

 

© 2013 GENTBLOGT VZW