RSSFlashback!
Twee namen op de Kinky Staraffiche afgelopen zondag: de Franse elektrowizard Maoupa Mazzocchetti en het jonge Brusselse collectief Thieves Of Silence. Tweemaal een trip naar de duisterste muzikale spelonken van de jaren 80.
Mazzocchetti deed het solo en opende voor een handvol toehoorders de avond. Hij bracht – de nonchalance zelve – iets dat het midden hield tussen old school cold wave en duistere elektro. Veel bleeps en trage beats, af en toe voorzien van gemompelde vocals. Meer techniek dan bezieling, meer sfeer dan songs.
Alle nummers leken wel in hetzelfde spookkasteel geproduceerd en waren in sterke mate inwisselbaar. Te eendimensionaal om de aandacht lang vast te houden in alle geval. Echt warm werden we er geen moment van. Maar misschien was dat net de bedoeling.
Support acts spelen in de regel een korte set van een half uur – of iets van die orde – maar de man uit Marseille wist zondag werkelijk van geen ophouden. Al een geluk dat de jongens van de hoofdact na een uur wat misbaar maakten of hij stond nog steeds aan de knoppen te draaien.
Nadat de laatste bliep was weggestorven nam Thieves Of Silence ultrasnel bezit van het podium. Terwijl Mazzocchetti zijn spullen nog aan het inpakken was. “No time to waste” om het met een slogan van drie decennia geleden te zeggen.
Anders dan de naam laat vermoeden, speelde de band niet op oorverdovend niveau. Bezetting: keyboards-bas-gitaar & zang. Geen drummer gezien. Wel een Apple laptop met een rudimentair drumprogramma dat het hoekige eightiesgeluid van de groep nog kracht bijzette.
De Brusselaars zijn 3 jaar actief en hebben de postpunkplatencollectie van hun ouders aan meer dan één plundering en aandachtige beluistering onderworpen. De sound van het trio was volledig schatplichtig aan wat bands als Modern English, The Chameleons, Sad Lovers & Giants en vele anderen lieten horen toen zoiets als Oost-Duitsland nog bestond en de bom nog ieder moment kon vallen. Als die referenties u niets zeggen, denk dan aan Customs in een iets minder gepolijste versie.
Halfweg het concert een opmerkelijke cover gehoord van Ring Of Fire, dé Johnny Cashsong bij uitstek. De vreemdste interpretatie die we ooit hoorden van deze classic. Cash in een new-waveverpakking zowaar. Mocht u er nog aan twijfelen: álles bestaat.
Na een dikke 40 minuten zat de band al door zijn gehele repertoire heen. Dat zorgde even voor amusant gestuntel op de planken om er alsnog een bisnummer uit te persen. En die toegift klonk nog goed ook. Als er met dezelfde durf op zoek wordt gegaan naar een meer eigen geluid komt het nog allemaal goed met deze enthousiaste bende. Time will tell.
MAOUPA MAZZOCHETTI & THIEVES OF SILENCE
Live @ Muziekcentrum Kinky Star, zondag 23 juni 2013
© 2013 GENTBLOGT VZW