Jeune et Jolie

vrijdag 27 september 2013 14u08 | Jeronimo | reageer
Trefwoorden: , , .

affiche-Jeune-jolie-2013-1Van François Ozon had ik nog maar twee films gezien. Het verrassende Swimming Pool en meer recent zijn luchtige onderhoudende komedie “Potiche“. Naar “Jeune et Jolie” ging ik dan ook kijken met de verwachting van niveau.
Dat mijn verwachtingen werden overtroffen kan ik niet zeggen, dat ik ontgoocheld was evenmin. Jeune et Jolie mist de diepgang of de uitwerking om de middelmoot te overstijgen. Maar in elk geval wordt je ongelofelijk gecharmeerd en verleid en gefascineerd door het hoofdpersonage. Op dat vlak zit de casting meer dan uitstekend.

Korte Inhoud: Isabelle is een zeventienjarige tiener. Ze heeft een doodnormaal leven. Haar moeder heeft een nieuwe vriend, haar jonge broer loopt constant achter haar aan, ze heeft een goeie vriendin op school. Niets speciaals aan de hand. Na een korte affaire met een vakantielief, lijkt Isabelle steeds spannender zaken op seksueel vlak te willen doen en in het grootste geheim gaat ze werken als escort girl. Dat is zo wat de plot. Dat is qua verhaal hetgeen waarmee we het moeten doen. Beetje mager. Want over de beweegredenen waarom komen we amper iets te weten. Misschien hoeft dat ook niet. François wil duidelijk niet veel uitleggen maar ons gewoon laten zien wat Isabelle doet. Flanerend van het ene afspraakje naar het andere. In het begin aarzelend en bang, maar steeds meer komt de drang naar meer opzetten en wordt ze vuriger, een echte femme fatale. En dan ontmoet ze George. Een oudere man die ze wat regelmatiger ziet dan haar andere klanten.

Als kijker zit je op het leven van Isabelle. Vier seizoenen lang, en ook vier songs lang. Ozon biedt ons een voyeuristische kijk op haar doen en laten. De sobere fotografie met eenvoudige lange headshots, statische beelden van de kamers waar de scenes en ook vrijpartijen zich afspelen is vanuit dat oogpunt heel functioneel. We observeren. We voelen ons ook voyeur maar tegelijk ook enorm gefascineerd en aangetrokken door Isabelle. Chance dat ze in het echte leven meerderjarig is, denk je opeens. Marina Vacth, de jonge actrice is dan ook oogverblindend verleidelijk. Ze heeft een heel sexy en erotische uitstraling en enkel haar blik brengt je in vervoering. Ze heeft die zeldzame schoonheid, die je af en toe bij modellen ziet en als fotograaf kan je maar dromen van dergelijke uitstraling en blik.

Gelukkig dat de actrice het spel enorm goed speelt en zowel haar klanten als de kijker weet te verleiden en mee te slepen in haar leven. Maar voor de rest is het een vrij mager verhaal dat puur een blik werpt op het dubbelleven van een jonge tiener. Om het met een boutade van een maat te zeggen “schoon tieten, matige film”. De film werd genomineerd voor de Gouden Palm maar sleepte tot dusver geen prijzen in de wacht, … niet naar de gewoonte van François Ozon.

Nog te zien in Sphinxs Cinema.

© 2013 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.