Gentblogt

Bibliotheek: De laatste blokkers

zaterdag 1 februari 2014 9u28 | James Huys (tekst), Pestpruf (beeld) | 1 reactie
Trefwoorden: bibliotheek, blokken, studenten.

Iedere dag zie ik tientallen mensen passeren langs, in en door de bibliotheek. Ervan overtuigd dat al die bezoekers een interessant verhaal met zich meedragen, ga ik elke week, in ware Man Bijt Hond-stijl, op stap tussen de boekenrekken. Op zoek naar sterke, ontroerende, of simpelweg leuke en boeiende verhalen.

Terwijl de laatste week van de maand januari zich voortsleept, ontwaken de cafés in de Overpoortstraat langzaamaan uit hun winterslaap. Studenten vieren het einde van hun examens na weken vastgezeten te hebben in muffe kamers of studiezalen, met de vuistdikke cursus voor hun neus als enige compagnon. Het zijn de mensen die ik steevast om halftien ‘s ochtends als een horde beesten voor de ingang van de bibliotheek zag samentroepen, klaar om elke stoel of tafel in de bib in te nemen met fluostiften, laptops, boeken en een portie moed en wanhoop om de dag al blokkend door te komen.

De meesten zijn er ondertussen vanaf, maar ik besloot deze week een kijkje te nemen in de stille studiezaal op de tweede verdieping. Doorheen de examenperiode zat de zaal zo goed als iedere dag vol, maar nu den blok stilaan op zijn einde loopt, ging ik er op zoek naar de laatste blokkers.

‘Joggingpaktypes’

Als ik de studiezaal binnenstap om 16u ‘s middags, is het er muisstil. Terwijl ik even rondkijk, zie ik dan ook dat er maar een twintigtal studenten meer zit. Voor sommigen is het verrassend genoeg pas hun eerste dag hier maar anderen komen al enkele weken naar de bib om hun cursussen in het hoofd te stampen. Zo mag ik Lies (21), een studente Politieke Wetenschappen, tussen het leren door eventjes storen. Ze vertelt me dat ze afwisselend in de bib en in de Boekentoren studeert, maar nooit thuis want daar staan laptop en andere digitale afleidingen klaar om de aandacht weg te nemen van haar cursus Politieke Integratie.

Ik vraag haar wat een student zoal doet om in een studiezaal te kunnen ontspannen. “Als ik met vrienden samen studeer, dan kaarten we altijd tijdens onze pauze. Dan manillen we, of spelen we presidenten. Vorig jaar hebben we ook een soort boek gemaakt met alle typetjes van studenten die je in de bib ziet passeren. Zo heb je bijvoorbeeld het type dat elke dag in een joggingpak komt studeren of de groepjes meisjes die zich elke dag opnieuw volledig optutten enkel en alleen om in een studiezaal te komen blokken (lacht).”

Iets verderop zie ik iemand zitten die geen cursus en enkel een laptop bij heeft. Het is een opvallend beeld tussen de stapels papier en rijen pennenzakken dus ik besluit de jongeman aan te spreken. Op die manier leer ik Pieter (23) kennen, een student Computerwetenschappen, die normaal gezien thuis leert en tot mijn verbazing nog maar net zijn eerste halfuur ooit in de studiezaal heeft doorgebracht. “Ik heb morgen mijn laatste examen maar mijn kamer was gewoon zo rommelig geworden dat ik me niet meer kon concentreren. Vandaar mijn komst naar de bib (lacht).”

Kamers die overhoop liggen en de immer aanwezige afleiding die het internet is, het zijn maar enkele van de vele redenen waarom studenten de studiezaal van de bib opzoeken. Maar soms willen de blokkers simpelweg niet alleen zijn tijdens deze donkere tijden, laat ik me vertellen door Janne (19) en Eva (19). “In een zaal met andere studenten zie je tenminste dat je niet de enige bent die met een zielig hoofd boven een cursus hangt.”

Boekenrekken en beatboxen

Ik wens de twee vriendinnen veel succes met hun laatste examens en besluit terug naar beneden te gaan. Maar terwijl ik de volgende dag eens tussen de boeken aan het snuisteren ben, valt het me op hoeveel studenten er verscholen zitten aan kleine tafeltjes tussen de lange rijen boekenrekken. Hoewel het hier nu vrij rustig is, waren ook deze plaatsen aan het begin van de blokperiode gegeerd, zegt Louis (18), student Bio-technologie en -chemie. “Ik herinner me de stormlopen van de studenten nog goed. Als je hier niet een halfuur op voorhand stond, dan had je gegarandeerd geen plekje meer. Wat ik ook opmerkelijk vond, was dat elke student op den duur een vaste plaats inpalmde. Echt ambetant als je de mensen naast je één voor één ziet vertrekken en zelf als laatste overblijft. Dan weet je dat iedereen al vakantie heeft en aan het feesten is.”

Ook hier komen de meeste studenten leren omwille van de rust, maar als ik doorvraag blijken er toch net iets meer vreemde dingen te gebeuren in de bib zelf dan in de studiezaal. Zo vertelt Louis me over de ergernissen die bellende mensen bij hem opwekken. “Je GSM opnemen in een bibliotheek: op zich doe je zoiets al niet. Maar de gesprekken die daaruit volgen zijn vaak even grappig als frustrerend. Dan hoor je opeens iemand een telefoon opnemen en met luide stem roepen dat hij eigenlijk niet kan praten omdat hij in de bib zit. Dat herhaalt hij dan, al bulderend, een kwartier lang. Maar ik ga niet klagen, mocht ik hier niet kunnen studeren, het zou absoluut niet zo goed zijn gegaan.”

Ook Servanne (23), studente Bedrijfspsychologie, kan over bizarre geluidsuitbarstingen meespreken. “Ik weet nog dat iemand plots achter mij begon te beatboxen tussen de boekenrekken. Dan kijk je toch ook wel even raar op.”

Mijn zoektocht naar de laatste eenzame blokkers eindigt ten slotte bij Jozef (22), een student Geneeskunde die ik terugvind in een uithoek van de tweede verdieping. Het valt me op hoezeer de houten tafel waaraan hij zit letterlijk ‘getekend’ is doorheen de jaren, bekrast en beklad door generaties studenten die hier ooit ook zaten en het niet konden laten een persoonlijke rotstekening te schilderen. Het is iets wat ook Jozef niet ontgaan is. “Tijdens mijn pauzes kan ik me wel eens bezighouden met een analyse van wat hier allemaal geschreven staat. Je zou er gemakkelijk een stuk of tien dissertaties over kunnen schrijven, hoewel het vaak neerkomt op boodschappen als ‘tetten’ of ‘lullen‘.”

Laat dit dan misschien ook als een boodschap gelden voor de blokkers: hou u alstublieft in, laat uw vunzige praat voor wat het is, en leid de toekomstige generaties Gentse studenten niet af met mysterieuze boodschappen op de studietafels. Dit gezegd zijnde, wie zich hieraan kan houden, verwelkomen we met plezier terug in mei en juni!

© 2014 GENTBLOGT VZW