RSSIn nevelen gehuld: Hatchling live @ Kinky Star, zaterdag 10 mei 2014
Zaterdagavond was muziekcentrum Kinky Star the place to be voor al wie opleeft van onderkoelde eighties synthpop. Met Hatchling – gloomy & doomy – waanden we ons weer even in 1984, maar een simpele retro-oefening werd het gelukkig niet.
Hatchling is het geesteskind van Simon Mahieu. Begin vorig jaar boven de doopvont gehouden tijdens een zwarte mis. Een dienst zonder orgel maar met flink wat synthesizers. En met een drumcomputer die stevig tekeer ging.
Korte tijd nadien volgde de debuut CD met de naam ‘Other’. Uitgegeven in eigen beheer, maar de 5 track EP is een verzorgd visitekaartje. DIY van de gestileerde soort en met oog voor detail. De schijf valt te beluisteren via Bandcamp.
Oorspronkelijk een duo trad Hatchling zaterdagavond aan als een trio. De eerste show van dit jaar werd afgewerkt met een line-up – twee synths en zang – die deed terugdenken aan de podiumbezetting van The Human League. Ook daar twee vrouwen achter de toetsen in combinatie met een zanger in een centrale rol. Alles in stijlvol zwart gestoken, dat spreekt voor zich.
Net voor de show werd de meegesleepte rookmachine op volle kracht gezet om een artistieke nevel te produceren die tot het laatste nummer hardnekkig werd onderhouden. Op enkele led-lampen en wat schimmen na viel er niet veel te zien. Zelfs niet op spuwafstand van het podium.
Erg mistig is de muziek van Hatchling niet, integendeel. De band doet haar ding met haast klinische precisie; strak-afgemeten en recht op doel af. Voortgestuwd door keiharde beats. Het interieur van Kinky Star deinde letterlijk mee op het beukende ritme.
Op de playlist vier nummers van de debuut EP en twee nieuwe nummers. Wat de dames in de achtergrond uit hun synth persten, riep herinneringen op aan de duistere klanken die The Tubeway Army (Gary Numan) indertijd op de wereld losliet.
Het onthouden waard; het catchy ‘PRFCT’ en ‘Ellen’. Beide nummers kunnen aanspraak maken op de kwalificatie ‘radiovriendelijk’. Het zou ons niet verbazen mochten we beide ooit op Stubru horen.
Eens de playlist afgewerkt bleek het trio zowaar verlegen te zitten om een bisnummer. Dat kan gebeuren als je nog maar een goed jaar bezig bent. Om het publiek te plezieren mocht één van de eerder gespeelde nummers gekozen worden voor een replay. En zo werd PRFCT (‘perfect’) voor een tweede maal door de mist gejaagd.
Boeiend & krachtig optreden van een interessante nieuwe band. Dit horen/zien we graag nog eens terug met een wat uitgebreider repertoire in de achterzak. Zolang mag de mist blijven hangen.
Meer informatie:
https://htchlng.com/
© 2014 GENTBLOGT VZW