De Superette

woensdag 25 juni 2014 9u00 | Bruno Bollaert | 11 reacties
Trefwoorden: , , , .

De storm is al een beetje geluwd. In de boekskes toch, want bij De Superette zelf schuift het volk gretig de benen onder de tafel, en al zeker op een –vergeef mij de Suske & Wiske titel– zonnige zondag. Wij troffen er veel goed volk (zwaait naar de barista kampioene en de festivalorganistor) dat er gezellig zat te keuvelen en te genieten van zowel voedsel als sfeer.

De Superette, mocht u het gemist hebben, is de artisanale bakkerij annex restaurant van Kobe Desramaults. De chef van In De Wulf (Heuvelland/Dranouter) en De Vitrine (Gent), haalde onlangs nog het nieuws omdat hij met In De Wulf op de eerste plaats van de Europese restaurants werd gerangschikt door foodblogger Steve Plotnicki (van Opinionated About Dining). Over De Superette zijn de meningen duidelijk verdeeld: men is blijkbaar ofwel helemaal voor ofwel helemaal tegen. Vorige week sprak fotograaf Michiel Hendryckx zich onverdroten uit tegen het restaurant in DS Weekblad, terwijl tegelijkertijd in DS Magazine een oorverdovende loftrompet werd afgestoken voor hetzelfde etablissement, door Bruno Vanspauwen.

20140531_superette Op zowat de dag van de opening hadden wij al croissants en brood in huis gehaald. De croissants waren te hard gebakken (en toen we er een week nadien opnieuw gingen halen waren ze dat nog steeds), maar het brood was overheerlijk. Wel wat duur, vonden wij, 6,5 euro voor een brood is niet goedkoop te noemen. De prijzen in het restaurant zagen er niet meteen goedkoper uit, daarin konden we Michiel Hendryckx alvast bijtreden. 11 euro voor twee sneden brood met daartussen “kipsla, groene sla en piccalilly-uitjes voor crunchy plezier” (zoals Vanspauwen het omschreef), is al even prijzig als dat ongesneden brood zelf.

Die prijzen lijken mij op Amerikaanse leest geschoeid. Wie vergelijkt met gereputeerde Amerikaanse bakkerijen zoals Tartine Bakery in San Francisco, merkt een ontegensprekelijke parallel in zowel filosofie als prijzenstelling. In de VS heeft men trouwens een minder rijke broodtraditie dan in pakweg België en Frankrijk. De laatste jaren is daar gelukkig verandering in gekomen, maar in de VS blijft de speciality bakery meer een fenomeen dan voor de verwende Belg, die in zowat elk dorp aan deftig brood kan geraken.

Het brood van De Superette is wel degelijk anders, begrijp mij niet verkeerd. Het epitheton artisanaal bij het woord bakkerij is voor De Superette wel degelijk relevant (net zoals bij Chad Robertsons Tartine of bij Ken Forkish’ Ken’s Artisan Bakery in Portland). Er is gewerkt aan de ontwikkeling van dit brood, en de smaak is er ook naar. Het is bijzonder lekker, met een krokante (maar niet: harde) korst en een elastische (niet: taaie) binnenkant. Ik koop het graag, maar gezien de prijs beperk ik mij tot hoogstens eens per week. Wat geen slechte zaak hoeft te zijn, want dat zorgt ervoor dat ik er niet te veel gewoon aan geraak en het brood speciaal blijft.

Zondag gingen we er lunchen. Ik was er naartoe getrokken in de overtuiging het restaurant achteraf aan de kaak te kunnen stellen als overgehyped. Al was ik het alvast oneens met de opmerking van Hendryckx over de aankleding. Het interieur en de uitstraling zijn best geslaagd, hooguit kan de betegeling van het plafond getuigen van een wel erg slechte smaak. Gezien ik evenwel zelden met mijn hoofd in de nek lig, was dat bezwaarlijk onoverkomelijk.

De lunch wordt geserveerd van 11.30 u. tot 14.30 u. De menukaart komt op een clipboard, waarop drie sandwiches, twee slades, een soep en een zoetigheid vermeld stonden. Gezien we met drie waren, en gewaarschuwd werden voor de relatief kleine porties, bestelden we aan de verbaasde ober meteen “alles van de kaart alstublieft (voorlopig behalve het zoet)”. De bediening is vlot en hoffelijk. We kregen dra onze drankjes: koude melk (3 euro), Monaco Tonic (3 euro) en 23 oolong thee (3,5 euro). De tonic was ok, maar niet bijzonder, de 23 oolong was lekker: subtiel en zacht.

20140622_superette01 20140622_superette02

Alle schotels van de lunch kwamen, zoals het hoort, op hetzelfde moment aan tafel. Het gezelschap deelde Varken, kimchi, Chinees bieslook (12,5 euro) en Kip salade, radijzen, zure room, lente-ui (10 euro). Zelf had ik voor de Eiersalade op granenbrood (8,5 euro) gekozen. Elk was onverdeeld tevreden. Het geel van mijn gepocheerd ei had misschien iets meer lopend mogen zijn, maar met de smaken zat het alvast bijzonder goed. Het was fris en rustiek, maar soms een beetje onhandig om met de handen eten (mes en vork helpen natuurlijk).

Er was ook nog Bouillon van geroosterde kip met geroosterde groenten (8,5 euro): heel lekker, beweerden de niet-vegetariërs, en Groene salade, croutons, karnemelkdressing (10 euro) en Bieten, gerookte yoghurt, granen (13 euro). Wat prijzige salades misschien, zeker de groene salade, die eigenlijk uit niet veel meer bestond dan wat eenvoudige blaadjes sla met dressing. Een lekkere dressing, maar toch geen 10 euro waard. De bieten waren dan weer voortreffelijk, lekker zacht met voldoende beet en vergezeld van citroenklaver.

20140622_superette03 20140622_superette04

Achteraf bestelden we toch nog het zoet. De Rabarber, custard (6 euro) was vergezeld door een chocomelk (3,6 euro) en een cappuccino (2,8 euro). Lekker, maar daarom niet meer dan dat.

Het totaal klokte af op 86,4 euro ofte net geen 30 euro per persoon, dranken inbegrepen. Dat is inderdaad niet goedkoop, maar toch ook niet uitzonderlijk duur. Ik was bijzonder te spreken over zowel het duurste (de bieten) als het goedkoopste (de eiersalade) gerecht, en ik zie mij eerlijk gezegd beide gerechten nog wel eens bestellen. Ik ben ook zeer benieuwd geworden naar het avondmenu (waar de groene salade 2 euro duurder is –al is dat ook niet echt een uitzondering).

Wie het restaurant enkel beoordeelt op de prijzen, is op een dwaalspoor geraakt. Het voedsel is met veel zorg bereid, de smaken zitten juist, en ik durf te opperen dat het gerechtvaardigd is om hiervoor een weinig extra te betalen. Het is zeker niet allemaal onvoorwaardelijk perfect (de harde croissants en de karige groene salade), maar soms komt het wel dicht in de buurt (de bieten en de eiersalade). Op zijn minst gaat u, zoals ik, eens langs met grote vooringenomenheid. Ik heb mijn mening alvast in positieve zin moeten bijstellen.

© 2014 GENTBLOGT VZW

11 reacties »

  1. Reactie van kat

    Ik persoonlijk zou nooit een brood van 6,5 euro kopen. Die prijs vind ik buitensporig hoog. Ik begrijp niet dat in deze ‘tijden van crisis’ er toch nog mensen zijn die zoveel geld willen neertellen voor een basisproduct. Ik ben van de oude stempel zeker,maar ik vind dit verkwisting. Zuurdesembrood heb ik al zelf gebakken, dus zo een huzarenstuk is dat niet; om daar dan 6,5 euro voor neer te tellen grenst aan het belachelijke. Althans, dit is mijn persoonlijke mening. Laat dit u er niet van weerhouden zich in groten getale daarheen te spoeden.

  2. Reactie van pascal

    Ik begrijp de nieuwswaarde eerlijk gezegd niet zo goed. Al meer dan een decennium kan je in alle biowinkels het heerlijke brood van De Trog kopen. O.a. het Franse boerenbrood dat zij bakken is minstens even lekker, maar half zo duur als dat in de hippe Superette. Mensen worden blijkbaar graag bedrogen.

  3. Reactie van Vanoverhetvuur Jerom

    Maak vooral dat het eten niet op uw maag blijf liggen als ze u de rekening geven :)

  4. Reactie van Paul

    Op zijn Gents gezegd: diene Kobe ijs nen blageur, en, en plus, nen kemelberg westfluut; dus dubbelen blageur.
    hij zoe beter koeke liere bakke, mê wa minder dollartiekes in zijn uge en wa mier zijn erte liere bezige.
    Teisjij veel cinéma, weinig inout.

  5. Reactie van Stan

    Ik begrijp de ervaren wereldreiziger Michiel Hendryckx wel wanneer hij schreef in DS magazine over een hypocriet interieur van gespeelde armoede van samengeraapt wrakhout en blootgekapte muren en dat hij het veel te duur vond om 2 blokjes kaas en minuscule toastjes te eten aan dergelijke prijzen in een kraakpand tussen alleen maar gelukkige bakfietsrijders.

    Er zal in Gent wel voldoende publiek zijn voor dergelijke hype toestanden met zuurdesem, koude melk, radijzen, lente-ui, karnemelkdressing, bieten, gerookte yoghurt, citroenklaver, enz… om het een tijdje vol te houden.

  6. Reactie van Marc

    man, wat een gezaag hier weeral.
    Wie van jullie is er al gaan eten? Oordeel dan pas.
    Is het een hype? Misschien wel, maar wees verdomme eens content dat er een ondernemer initiatief neemt.
    Is het brood (te) duur? Misschien wel, maar misschien is het brood dat we gewoonlijk eten te goedkoop. Net zoals eigenlijk ook onze kleren te goedkoop zijn.
    En qua nieuwswaarde vind ik dit wel relevant omdat het over een vernieuwend initiatief gaat dat een uitstraling heeft binnen én buiten Gent.
    En verder: smakelijk eten :-)

    • Reactie van Marie

      Ik ben er nog niet gaan eten, dus daar zal ik niet over oordelen. Ik heb er wel al brood gekocht en dat was best verrukkelijk. Over wat de prijs van het brood betreft: ik denk dat wij wel dienen te reflecteren over wat een ‘eerlijke’ prijs is voor brood. De kostprijs in een bakkerij valt niet te vergelijken met de kostprijs van een zuurdesembrood dat je thuis bakt. Een pintje thuis is ook goedkoper dan op café hé. Wat kort door de bocht.

  7. Reactie van Vanoverhetvuur Jerom

    Gelukkig heeft de meerderheid van de Gentenaars hersenen en geen water in hun hoofd en gaan ze een pak friet eten van het frietkot zonder al die blablabla :)

  8. Reactie van lieve

    Het brood van Damme in de Nederkouter is ook lekker. En hun koffiekoeken vond ik altijd fijner dan die van Bloch.

  9. Reactie van nikolaasm

    de superette nog niet geprobeerd, wel even gaan kijken naar het brood en de croissants : wat ‘aangebrand’ op het eerste gezicht. Gun sz v

  10. Reactie van Mario

    Als buurt bewoner heb je nog een andere kijk op de zaak.
    Klanten genieten al dan niet van het lekkere brood, ik mag nog mee genieten van de neerslaande geur van de houtoven…zoals nu momenteel trouwens.

    Kan misschien lekker ruiken de eerste dagen maar uiteindelijk ruikt ook je interieur en te drogen hangend wasgoed ernaar. Plezant wanneer je een weekje een chalet huurt in de Ardennen met een open haard maar nu al enkele maanden à 5 dagen per week is iets anders hé.

    Nie neuten zouden velen zeggen.

    Het feit dat er nu nog minder makkelijk ‘s avonds een parkeerplaats te vinden is dan voorheen zal ook alleen maar een zorg zijn voor ons de buurtbewoners.
    En nu komt het bohémien-chique volk inderdaad met de fiets, wacht tot de herfst en winter eraan komen.
    De amerikaanse madame heeft zelfs in stift haar nummerplaat op de deur van de dienstingang ( is geen garage) geschreven om zelf het gemak te hebben van een parkeerplaats voor de deur.
    Als iedereen dat hier gaat doen in straat kan ik parkeren in Ledeberg binnenkort.

    Zelfs het voetpad moet eraan geloven met 5 à 7 rol-vuilbakken volgezet kan je met moeite nog passeren.

    Nie zeveren zouden velen zeggen.

    Maar dat Mr. D himself nog te bot is om ne goeidag te zeggen als je zijn winkel buitenstapt met een
    brood onder de arm….sorry dit getuigt van echte boertigheid en geen interesse in zijn klanten.

    Ik ga er niet voor verhuizen, woon hier veel te graag.
    En zoals iedere arme vlaming…slikken zeker.

    Fijn weekend!
    M.