RSSPieter Embrechts op het Luisterplein
Een meisje moet soms aan zichzelf denken en de kinderen even achterlaten. Al een aantal jaar ga ik immers enkel overdag naar de feesten. Prioriteiten worden nu eenmaal verlegd als er kinderen komen en dat er fantastisch leuke dingen zijn om overdag naartoe te gaan, dat is een gegeven. Maar ik kreeg een krant in handen gestopt waarin 10 Gentenaren hun tips voor de Gentse Feesten gaven en waarbij de krant zelf nog eens 10 tips erbovenop gaf en toen bleek dat ik eens egoïstisch zou moeten zijn.
Want één van die tips was het optreden van Pieter Embrechts op zaterdag en dames (en misschien ook heren, maar ik vermoed toch vooral ‘dames’), zo’n optreden kan je moeilijk links laten liggen, nietwaar.
Ik ben al een paar jaar toch wel een beetje fan van de man. Zeg nu zelf, als je er zo uitziet, zo’n stem hebt en dan nog tjokvol talent zit … Ik heb hem voor het eerst zien optreden met El Tattoo del Tigre. Daarna zag ik hem met de kinderen op Ketnet in ‘Mijn sport is Top’ en sindsdien hier en daar op TV. Altijd een streling voor het oog en voor het oor.
Het optreden dus. Uiteindelijk was ik niet volledig egoïstisch, want ik trok de 15-jarige dochter mee, én haar vriendin én (gelukkig) ook mijn vriendin. 4 dames, klaar voor een avond swingen en zingen. Kon niet misgaan.
Pieter vulde de avond met Nederlandstalige muziek (op één nummer na – J’ai Perdu – dan toch) en vanaf de eerste noot zat de sfeer erin. Het publiek ging aan zijn lippen en samen met zijn 6-koppige band, zijn brigade, speelde hij de pannen van het dak. De avond startte met ‘Alle dagen’ waarbij hijzelf op de banjo speelde.
We kregen gitaargeweld met ‘De Vonk’ en ‘Pas dan’ om over te gaan op ‘J’ai Perdu’ (geïnspireerd door Avingnon, ge weet wel, van ‘Sur le pont, d’Avignon), ‘Maria’ en ‘Ga door’. Daarna mocht iedereen meezingen met zijn ode aan Borgerhout in ‘Hier in Borgerhout’. Een heel realistische maar mooie ode, dient gezegd.
We kregen nog een aantal nummers (Alles blijft stil, Ni hoe, In balans, Laat mij gaan, Narcissus en Waarom wachten) en toen was het tijd om het podium te verlaten. Gelukkig riep het plein luid genoeg om zijn terugkeer, en voor het eerste bisnummer bracht hij, volledig solo, een prachtig mooi vertaalde versie van Bruce Springsteens ‘Dancing in the Dark’: Dansen in het donker. Daarna kwam de band nog één maal op het podium om af te sluiten met Bangerik.
Een zeer goed concert: fantastische muzikanten, leuke songs en een zeer goede zanger. We hebben ons zeer goed geamuseerd. Jaja, ‘we’ want zowel de dochter als haar vriendin waren ook zeer goed aan het meeswingen en -zingen. Pieter had zijn plein duidelijk mee.
© 2014 GENTBLOGT VZW