RSSTwee verdiepingen sport en vrije tijd in Decathlon Gent
De eerste Decathlon in Gent opent vandaag om 9 uur de deuren. Verspreid over twee verdiepingen – goed voor 4.000 m2 – vind je alle mogelijke en onmogelijke sportattributen, gaande van een waterdichte smartphone tot een nieuw snorkelmasker.
Lees meer in De Gentenaar.
© 2014 GENTBLOGT VZW
Waterdichte (smart?) phone. Het baasje er van mag dus verdrinken.
In de ruïnes van de ingestorte kledingfabrieken van Rana Plaza in Bangladesh vond men labels van Decathlon terug.
Even gegoogeld en je vindt dit terug:
“Bedrijven die vrijwel niets doen om ervoor te zorgen
dat werknemers een leefbaar loon krijgen:
Aldi, Charles Vogële, Decathlon, Esprit,
Gucci, IC Companys, Mango,
VF Corporation, Versace, WE Fashion”
Bron: https://www.schonekleren.nl/informatie/publicaties/brochures-en-rapporten/loon-naar-werken-wat-kledingmerken-doen-en-laten-voor-een-leefbaar-loon
Is er iemand van Decathlon in de zaal om ons te bevestigen dat die toestanden tot het verleden behoren? Ik zag namelijk onlangs een reportage over Bangladesh en daar blijkt nauwelijks iets veranderd te zijn.
Een terechte opmerking. We vergeten te vaak dat het een boomerang effect heeft. Door de uitbuiting van mensen in lageloonlanden wordt de werkeloosheid bij ons steeds aangemoedigd.
En wat ivm uw computer? Heeft U ook eens het merk van Uw computer gegoogeld?
Allicht zijn de plastic toesten van Uw toetsenbord ook het resultaat van enige kinderarbeid, evenals Uw koffiezet, de stof van de zetels (in Uw auto), de banden van Uw fiets… en het gas of mazout voor Uw verwarming komt uit een land waar vrouwen neergeknuppeld worden indien ze ook maar achter het stuur durven kruipen, en zo kunnen we maar doorgaan…
Het is makkelijk om een paar seconden de moraalridder te spelen op een blog, maar moeilijk om STEEDS consequent te blijven, niet?
:-))
Hey Nic, wie is hier nu moraliserend met de vinger aan het wijzen ? Liever helemaal lekker niets doen natuurlijk, dan moet je niet nadenken.
Ik denk dat je uit de post van Nic net kunt afleiden dat hij er over heeft nagedacht.
De reactie van Lieve is naar mijn gevoel correct, maar wat Nic zegt is er eigenlijk ook boem-patat op.
Boem patat? Nic speelt op de man, niet op de bal. Ik maak een algemene opmerking waarbij ik ons koopgedrag in vraag stel. Ik beschuldig niemand, maar zijn antwoord staat vol met “Uw”.
Jimmy, ‘t is niet omdat je niet meteen alles kan veranderen, dat dit een excuus mag zijn om niets te doen.
Als we ons allemaal neerleggen bij de wantoestanden, als het ons niets kan schelen dat miljoenen producten door slaven gemaakt worden, dan verandert er helemaal niets.
Natuurlijk is het heel moeilijk om van elk product dat we kopen te checken waar het vandaan komt. Maar als ik het nu eenmaal weet van de Decathlon-producten, dan is het toch niet fout dat ik daar conclusies uit trek die mijn koopgedrag gaan beïnvloeden?
‘Wir habben es nicht gewusst’, kan ik (en vele mensen met mij) in het geval van Decathlon niet zeggen. Dus voel ik mij inderdaad schuldig als ik daar koop.
Ik zou toch ook zelf niet willen dat mijn geliefden in dergelijke omstandigheden moeten werken?
Het antwoord van Nic is inderdaad doordacht. Maar mensen als Nic gaan helemaal niets veranderen aan wantoestanden. Dat vind ik vreselijk jammer. Want als massa’s mensen hun verontwaardiging uiten via hun koopgedrag, dan kan er wel iets veranderen. Klant is koning, niet?
Nic, jij en ik hadden evengoed in Bangladesh kunnen geboren worden en dan was het misschien ook wel ons lot geweest kleren te stikken voor Decathlon tegen een hongerloon omdat de Westerse consument geen sikkepit met ons inzat.
Nic, steeds consequent blijven, lukt mij inderdaad niet.
Maar ik probeer tenminste. En ik hoop van u hetzelfde.
Prima, boycot dan de producten uit Bangladesh zodat er niets meer hoeft geproduceerd te worden. Dat heeft U nu eens echt goed doordacht! Dan zitten die sukkelaars allemaal zonder werk. Weet U, er bestaat zoiets als “evolutie”, ook daar is een arbeidsstrijd aan de gang, waar de arbeiders voor zichzelf opkomen, en waar er langzaam aan naar een evenwicht tussen partijen wordt gewerkt. Indien er te radicaal wordt opgetreden, zijn de bedrijven weg naar de buurlanden. Is dat wat U wil? Een gans land in de miserie doen belanden?
Uw houding is een houding van het zuiverste imperialisme dat men zich maar kan inbeelden. U wenst Uw Westers denkpatroon in een Aziatisch land opleggen. Maar anderzijds vindt U allicht dat ISIS haar denkpatroon niet aan U mag opleggen…?
Heeft U er misschien ook aan gedacht dat er in Bangladesh minder sociale zekerheden bestaan? Dat het soms noodzaak is dat er familiaal voor het welzijn wordt gewerkt? Weet dat het ook hier in Belgie nog tot 20 jaar terug de normaalste zaak van de wereld was dat kinderen van onze boeren op de velden gingen werken tijdens de oogst…
En wat vindt U van jobstudenten van 15 jaar die hun zolen van hun voeten aflopen in de horeca aan onze kust? Ook allemaal kinderarbeid?
Er wordt me vanuit Lieve verweten dat ik de man speelde, maar hebt U mea culpa geslaan dat U eigenlijk de man speelde door alleen maar Decathlon aan te vallen, terwijl er in de ganse Veldstraat geen een winkel is die goederen verkoopt die niet van hetzelfde kan worden beschuldigd?
Maw beste mensen, koop gerust bij decatlon. De vraag naar producten uit Bangladesh zal hoog blijven, waardoor de arbeiders daar NODIG zijn voor de bazen, waardoor ze een stok in de hand hebben om voor hun rechten op te komen.
Nic stelt graag consequent het vragen stellen in vraag, en walst zo argumenten plat. Een bedrijf, en zeker een multinational is niet “de man”. Vragen stellen is gewenst en correct, ook als dat wil zeggen dat je niet bij èlk bedrijf vragen stelt. Multinationals als Decathlon kunnen best wat druk krijgen van de twee kanten, zowel van hun klanten als werknemers. Een slecht imago speelt in Bangladesh geen rol, hier wel.
Lies, een heel groot deel van de producten uit decathlon worden ook in je lokale sportkledingzaak verkocht. Moet je die winkels dan ook gaan boycotten?
Het is inderdaad geen simpele zaak, dat geef ik toe. Maar ‘t Is niet omdat je het niet van alle winkels weet, dan de winkels van wie je wel weet dat ze niet OK zijn maar vrijuit moet laten gaan.
Wat ik probeer te doen in het geval van sportkleding:
- mij afvragen of ik die kleding wel echt nodig heb (je kan ook sporten in een oude t-shirt, een hippe synthetische, ademende t-shirt verbetert je sportieve prestaties niet)
- zo lang mogelijk de spullen die ik al heb blijven gebruiken
- kleren die ik eens eenmalig nodig heb proberen te lenen
- kleding laten circuleren bij familie en vrienden (miskopen of materiaal dat je niet meer nodig hebt cadeau doen aan iemand en op je beurt ook af en toe dingen cadeau krijgen)
- kopen in de kringwinkel
- kleding met ethische labels kopen (als je ze vindt). Als er meer mensen bereid zijn om meer te betalen voor producten die niet door slaven gemaakt zijn, gaat het aanbod wel groeien. En als je weinig nieuws koopt, hou je op het einde van de rit genoeg geld over om meer te betalen voor die enkele nieuwe, ethisch verantwoorde kledingstukken die je wel koopt.
@nic,
je moet het eens proberen. begin je kledij te ontdoen van alles wat in lageloonlanden is gemaakt.(“die pull heb ik zelf gemaakt!” ja, en de wol dan?). je staat zo in je blootje.
pas dat toe op je woning en het gaat op een ruime gevangeniscel lijken.
vb. ik heb chinese vrienden die vier/vijf per jaar naar italie vliegen. ik verdacht ze van een vorm van fobie: mevrouw sleurt handtassen en kledij vandaar mee, meneer pakken en andere merkkledij. toen ik na een hele tijd voldoende de taal onder knie had, zeg maar onder de enkel, vroeg ik hem naar de reden. “ik heb daar een paar fabriekjes waar alleen chinesen werken aan iets aangepaste werkomstandigheden. ik ondervond teveel nadeel van “made in china” dus ging ik voor “made in italie”. ik heb meer onkosten maar door het feit dat ik die producten vijf tot zes keer duurder kan verkopen..tel uit mijn winst!”
denk daar dus aan als je eens die dure italiaanse schoenen koopt.
de situatie in andere landen ken ik zoals de meesten onder u alleen uit de krant of andere publicaties. na een kleine tien jaar hier en heel veel binnenlandse reizen waarbij mijn echtgenote en vrienden de sleutels zijn, kan ik met mijn hand op mijn hart bevestigen dat ik nergens kinderen aan het werk heb gezien. die tijd is voorbij en de strafmaat als je betrapt wordt torenhoog: twintig jaar en beslag op je bezittingen zijn normaal. ik geef toe dat ik soms twijfelde: een chinese jongere van 22 ziet er uit als 15. (een vriendin vraagt of ik haar dochter, die ik nog nooit had gezien, kan helpen met engelse conversatie. de volgende dag staat er een in mijn ogen zeventien jarig meisje voor de deur. na een paar uur zegt ze plots dat ze weg moest: ze moest haar twee kinderen van school halen. ze was twee-en-dertig!)
de werkomstandigheden zijn hier nog niet wat we zouden willen net zoals vele aspecten van de sociale voorzieningen maar op die tien jaar is er veel veranderd. die i.fones en andere netwerken hebben de bevolking enorm weerbaarder gemaakt.
Inderdaad, in de Italiaanse stad Prato zijn ongeveer 3100 Chinese bedrijven geregistreerd. Made in Italy, jaja.
De kern van de zaak is dat we in een wegwerpmaatschappij leven en dat wij als consument zo weinig mogelijk willen betalen en dat diegene die produceren zoveel mogelijk winst willen maken. Dus zo rijk als maar mogelijk willen worden . Wij willen altijd maar kopen , kopen en blijven kopen zelfs als we het niet nodig hebben . Mijn moeder zaliger vertelde mij altijd “Manneke je wordt in uw blootje geboren en je keert in je blootje terug “, met andere woorden met niets. We kunnen eigenlijk veel eenvoudiger leven maar doen dat niet en daar zijn bepaalde bevolkingsgroepen het slachtoffer van waaronder kinderarbeid, lange werkuren, ongezond en onderbetaald werk . Wat kun je daar aandoen weinig zeer weinig of er moet een globale verandering komen in de mentaliteit van het mensdom mss voor binnen een miljard jaar als onze soort nog bestaat !!
Mooi gezegd, Ernest. Ik probeer een beetje te schipperen tussen de spotgoedkope ‘wegwerpkleren’ en meer duurzame dingen. Meer kunnen we helaas niet doen.
Ik ben content dat ik nu niet naar antwerpen moet rijden en in de file staan .Het geeft ook werkgelegenheid aan gentenaars .A.S. adventur is mooier maar veel duurder ,de verkopers zijn er heel behulpzaam .
Ik betwijfel of de komst van Decathlon tot een netto-stijging van de tewerkstelling zal leiden. Enkele kleinere winkels zullen de deuren dienen te sluiten, de consument zal gemiddeld (nog) iets minder betalen voor sportkledij en -materiaal èn niet meer naar Antwerpen hoeven te rijden zoals Wieske aangeeft maar voor de rest niets nieuws onder de zon… Hopelijk heeft Gentblogt geld ontvangen voor deze publiciteit, anders is het wel zeer naïef dit soort publiciteitsblogs te plaatsen.
Een heel ander onderwerp: de ligging. Goed dat het eens niet langs de baan naar Lochristi of Latem is.
@Lies
Dit aankaarten is eerbaar. Maar dan moet je het ofwel algemeen houden,ofwel alle wantoestanden aankaarten (wat onmogelijk is). Nu ben je enorm selectief in het opsommen van bepaalde ketens. Nog maar enkele maanden geleden konden we bij een undercoverreportage zien dat er niets, maar dan ook niets veranderd is, zowel bij de confectieketens, als bij de dure boetieks en couturiers. Heel wat van de ketens die op hun eerste communieziel beloofd hadden geen zaken meer te zullen doen met arbeiders- en kinderuitbuiters, bleken in de praktijk doodleuk verder te doen. En de dure merken ? Die deden net hetzelfde. Maar via een tussenstap. Ze lieten de opdrachten uitvoeren via een tussenmaatschappij die de kledij opkocht, en nadien met winst doorverkocht aan de dure merken. In je opsomming mis ik heel wat van die couturiers en dure merken.
Dat nic deroover je nadien met je neus op de feiten duwt, is voldoende om hem te beschuldigen van ‘op de man te spelen’. Mag ik weten wat jij aan je koopgedrag gewijzigd hebt ? En niet alleen wat betreft enkele selectieve kledijmerken, maar op veel meer. Hetzelfde voor een eerlijk, ecologisch voedselbeleid.
Dat je dat alles niet zou gedaan hebben, is geen schande. Maar ga dan geen andere mensen aanvallen.
Ik weet niet waarom je zo gefixeerd bent op Lies. Het artikel ging wel over Decathlon, dus als de commentaren over Decathlon gaan, is dat toch normaal.
@Jean: kan je a.u.b. eerst alle reacties lezen die ik postte? Dan zal je zien dat het iemand anders is die schrijft dat Nic Deroover op de man speelt.
Dan zal je ook kunnen lezen wat ik aan mijn koopgedrag gewijzigd heb. Vermits je het ook over voedsel wil hebben, ik koop bij biowinkels en ben lid van een voedselteam. Voorts probeer ik zo weinig mogelijk voedsel te verspillen.
Sorry, alle wantoestanden aankaarten was hier niet mogelijk . Dit zou tot paginalang scrollen geleid hebben en dat lijkt mij niet de bedoeling op deze blog. Het artikel van GentBlogt ging over Decathlon. Dus had ik het over Decathlon. U erkent trouwens zelf dat het onmogelijk is alle wantoestanden aan te kaarten. En omdat het onmogelijk is ze allemaal op te sommen, moet ik ook zwijgen over Decathlon. Rare redenering.
Je redeneert nogal in termen van ‘alles of niets’, vind ik. Alle firma’s die niet koosjer zijn benoemen of geen enkele. Perfect ethisch gedrag vertonen of zwijgen.
Nu je mij toch zo publiekelijk uitvraagt over mijn aankoopgedrag, mag ik ook weten hoe het jouwe eruitziet (qua kleding en voeding)?
Dag Lies,
over bio-ethiek en kleding gesproken… draagt U zelf wel eens een jeans of een T-shirt van katoen?
Nic, jouw manier om mij aan te vallen, is echt een klassieker. Je hebt de mensen die vooral niets willen veranderen aan hun aloude gewoontes. En je hebt de mensen die wel dingen willen veranderen (hoe moeilijk dat soms ook is).
De status-quo-mensen maken er een sport van de anderen te betrappen op foutjes. Wat tot zolang dat lukt, kunnen ze die mooi op de vingers tikken en ze met een monkellachje op de lippen op hun plaats zetten. Deugd dat dat doet! En zo geruststellend om vooral niets te moeten veranderen (mensen houden doorgaans niet van verandering).
Ik heb hier al meermaals gezegd dat ik probeer te doen wat binnen mijn mogelijkheden ligt.
Jeans draag ik niet (er zijn kleren die origineler en mooier zijn, vind ik). Een t-shirt van katoen wel. Maar da’s dan meestal een kringloop-t-shirt die al een lang leven achter de rug heeft. Ik heb mijn koopgedrag op deze blog al uitgebreid toegelicht. Ik ga ermee stoppen, want u zal altijd wel een foutje vinden. En dat foutje zal altijd genoeg zijn voor u om vooral niet de minste poging te doen om uw eigen gedrag iets ethischer of ecologischer te maken.
Dat u niet antwoordt op mijn vragen naar uw koopgedrag spreekt trouwens boekdelen.
Mochten er meer mensen belang hechten aan ethische en ecologische criteria, dan zouden winkels als ‘Today is a good day’ honderden vierkanten meters tellen en niet nog geen 100m2 zoals vandaag de dag. Dan zou het meteen ook makkelijker zijn kleren te kopen waar geen bloed, zweet en tranen aan kleven. En dan zou u mij ook minder op foutjes in mijn koopgedrag kunnen betrappen.
@Lies
Ik weet niet welke vlieg je gebeten heeft ? Mag ik weten waarom je een artikel over de opening van een sportketenfiliaal, nu plots aangrijpt om je gal te spuwen ? Doe je dat dan bij elk artikel dat gaat over de verkopers van consumptiegoederen, over organisatoren van concerten, tentoonstellingen enz.? Van de grootste keten tot de kleinste kruidenier ? Want allemaal hebben ze op de een of andere manier boter op het hoofd, net als de consumenten die er gaan kopen of de mensen die er cultuur gaan opsnuiven. Heb je je biowinkel al eens grondig geëvalueerd ?
Dus nogmaals. Ofwel stel je wantoestanden aan de kaak en houd je het algemeen, ofwel onthou je je van commentaar.
Het zou heel anders zijn als, in dit geval Decathlon, of eender welke (groot)handelaar zich uitdrukkelijk zou profileren als milieubewust of zich zou uitspreken tegen uitbuiting en kinderarbeid bij de productie van goederen. Als dan zou blijken dat ze zelf deel uitmaken van dat perfide systeem, dan mag je reageren tegen dat bedrijf.
Wat je nu doet is selectieve laster en eerroof.
Jean, als ik je zo lees, denk ik dat je aandelen hebt van Decathlon of er je brood verdient. Wat ik hier schrijf, is geen laster en eerroof. Het zijn feiten. Ik heb niet uitgevonden dat Decathlon liet produceren in de fabrieken die zijn ingestort in Bangladesh. Ik heb zelfs een bron vermeld in mijn eerste reactie en gewoon via copy-paste een citaat daaruit overgenomen.
Je alles of niets-redeneringen volg ik niet, zoals ik hier al eerder schreef. Ook je andere scheve redeneringen volg ik niet. Volgens jouw manier van redeneren zou ieder bedrijf dat zich niet expliciet heeft uitgesproken tegen slechte behandeling van de mensen die zijn producten maken dus die mensen slecht mogen behandelen.
Ik bespeur bij jou geen enkele wil om het perfide systeem ook maar enigszins te veranderen. Jammer. En gelukkig voor jou dat jij niet diegene bent die de Decathlon-kleren moet produceren, maar dat jij ze voor een prikje kan kopen.
Laten we het eens zijn dat we oneens zijn.
Hoe het met Lies haar koopgedrag is weten we al. Maar hoe is het gesteld met het uwe, want u stelt veel vragen maar lost niets.