Gentblogt

Gouden Paard

vrijdag 25 februari 2005 8u38 | Michel Vuijlsteke | 5 reacties
Trefwoorden: chinees, restaurant.

Ik woon al heel mijn leven in Gent, maar het is er in 34 jaar eigenlijk nog niet echt van gekomen om uit te gaan: jaren aan een stuk bij gebrek aan zin om uit mijn kot te komen, maar sinds een paar jaar ook wel bij gebrek aan babysit.

Edoch! Daar komt verandering in! We gaan op zoek naar een vaste babysit en we maken er een gewoonte van om elke week een nieuw restaurant uit te proberen! En dan pen ik er hier trouw een verslag over!

Voorlopig zijn mijn restauranttips nog beperkt tot de plaatsen waar we met de collega’s wel eens naartoe gingen, toen ik nog in Gent werkte. En als er één plaats is die wel de moeite waard is om in mijn eerste post op gent.blogt te zetten, is het wel het Gouden Paard.

Het Gouden Paard, een paar kruispunten van de Dampoort op de Dendermondsesteenweg, is voor zover ik dat kan inschatten een redelijk normale Belgisch-Europese chinees, met de standaard “chinese” gerechten die een echte chinees van zijn leven niet zou herkennen—bami, nasi, chop shoy, you know the drill.

De binnenhuisarchitect heeft er het grootste deel van zijn budget (vermoed ik) opgesoepeerd aan een muurschildering van een paard. Een gouden, of toch minstens een vaalgeel.

Ze hebben een serieus goedkope maar daarom niet minder uitstekende dagschotel, met keuze tussen een stuk of zes voorgerechten/soepen (zeer lekkere wan tan soep!), keuze tussen combinaties van rundsvlees, varkensvlees, chinese noedels, gepaneerde of niet-gepaneerde kip met telkens verschillende sausen. En dan een dessert, hetzij een ijsje met ananas, hetzij lychees.

…maar dat is nog allemaal geen dwingende reden om er naartoe te gaan. Wel, daarentegen: het is écht meest het meest sympathieke restaurant dat ik ken. Wij gingen er met de collega’s van het werk een tijd geleden, vóór we allemaal ontslagen zijn / ontslag genomen hebben, minstens één of twee keer per week gaan eten, en het was zoveel stamcafé als een restaurant kan zijn. De mevrouw die bestelt–die overigens naast charmant Nederlands ook Engels en perfect Frans spreekt–kende ons allemaal.

Ze wist dat Peter extra zoetzure saus wou hebben, dat ik Cola Light dronk en dat ze mij met gepaneerde kip met currysaus een plezier kon doen, raakte op den duur niet meer in de war als Stijn “gewone” thee vroeg, en vooral: ze legde ons zó in de watten…

Je hoeft er maar een paar keer geweest te zijn om d’office een aperitief van het huis te krijgen, en een koffie, en bérgen kroepoek, en als je meeneemdingen bestelt: bijzonder royale porties, flessen wijn erbij, grote blikken lychees, en de maanden rond nieuwjaar: postuurkes, kalenders, cadeautjes—je wordt er gewoon bedolven onder de gastvrijheid, de vriendelijkheid en de gulheid.

We zijn er één keer met de kinderen geweest (bijna zes, bijna vier, net één), en als ze een beetje lastig begonnen doen, werden we niet met een scheef oog bekeken maar kregen we al meteen speelgoed en oppas aangeboden—nee, zéér sympathieke mensen.

Naartoe gaan! Met mijn groeten! Doén!

Info:
Het Gouden Paard,
Dendermondsesteenweg 206
9040 Gent
tel. 09/238.32.96

© 2005 GENTBLOGT VZW