RSSDe zaak DNA
Chef,
Hierbij mijn bevindingen.
Ze staan kamer per kamer geordend.
Het lijkt mij interessant dat u zelf
nog eens alle kamers doorloopt en
het aanwezige bewijsmateriaal bekijkt.
U weet me te vinden als ’t nodig is?
D.
Dit staat op pagina 1 van het notitieboekje, dat je aan de ingang van de tentoonstelling krijgt. Nu, tentoonstelling is niet het juiste woord voor deze ervaring. Ja!, laten we het ervaring noemen, tot ik een beter woord vind.
De ervaring is leerrijk, verrassend, zelfs uniek. En uniek, daar vertelt de tentoonstelling heel wát over. In één van de ruimtes hangt een spiegel. Voor de spiegel staat een touchscreen. De vraag luidt: “Heb jij een dubbelganger?†Aan de hand van een aantal vragen (Heb je sproeten? Kan je een rolletje maken met je tong? Heb je kuiltjes in je wangen?) rekent de computer uit hoeveel van de bezoekers je dubbelganger kunnen zijn. Nieuwsgierig naar het resultaat?
Alles wat leeft, is opgebouwd uit cellen. Een cel heeft een celkern en die bestaat op haar beurt uit 25.000 genen. Genen zijn stukjes DNA, die onze erfelijke informatie bevatten. De genen vertellen aan de cellen wat ze moeten doen. Of we dikke of kleine tieten hebben. Of we brede of smalle kieten hebben. Genen zorgen ervoor dat we uniek zijn! Tenzij je dus de helft bent van een tweeling, zal je nooit je dubbelganger vinden.
In het dagelijkse leven onderzoekt het Vlaams Interuniversitair Instituut voor Biotechnologie (VIB) hoe het leven in elkaar zit. Het VIB graaft in onze cellen, leest onze genen en ontrafelt ons DNA. Ze gebruiken die kennis om therapieën en medicijnen te ontwikkelen voor allerlei ziektes. Suikerziekte, ALS, kanker,… Het VIB wil zijn kennis dolgraag van de daken schreeuwen, dus hebben ze maar ineens een heel huis gebouwd.
In de Kunsthal staat nu een huis met drie slaapkamers, kinderkamer, badkamer, living, keuken, potten, pannen, messen, vorken, koffiezet, tafelonderleggers, alles erop en eraan! In dat huis woont de familie Van Gent – Lievens. Zonet is daar een inbraak gepleegd. Er is een medaillon gestolen, met een foto en een haarlokje.
Je belt aan bij de familie en krijgt een notitieboekje en potlood. Bedoeling is dat je het huis doorzoekt en achterhaalt wie de inbraak pleegde. In elke kamer van het huis krijg je tips, die naar de oplossing leiden.
Ondertussen leer je natuurlijk bij. Wat had je gedacht? Zelf DNA bouwen, je risico op hart- en vaatziekten testen, en bekijken hoe je er als baby of zestiger zou uitzien…
Bezoek het huis en laat me weten wat volgens jullie het juiste woord is voor deze ervaring.
De zaak DNA: van 31 maart 2006 tot 18 maart 2007 in de Kunsthal Sint-Pietersabdij, Sint-Pietersplein 9 Gent.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Wel een leuke en mooie tentoonstelling maar ze gaat haar doel voorbij. Een misdaad oplossen ? Na de eerste kamer is niemand nog geïnteresseerd. De computerprogramma’s zijn veel te traag en er zijn zelfs manifeste gebreken. Zo moest ik er de organisatoren attent op maken dat hun lengtemeters verkeerd gemonteerd waren en ik bij meting slechts 1m32 groot was. Maar toch wel aan te raden al was het maar bij de simulatie van hoe je er als “ouderling” zal uitzien. En voor de ouderlingen onder ons : je kan ook een beeld krijgen hoe je er als kind uitzag. En ja : je leert wel iets over het DNA.
het is inderdaad een leuke ervaring. ik heb deze tentoonstelling bezocht omwille van mijn eindwerk in de hoop dat ik iets meer te weten zou komen over DNA,genen…
voor mij heeft het geen nieuwe kennis opgeleverd maar de proefjes waren leuk om te doen. het boek van de zaak DNA heb ik op het einde wel gekocht en daar heb ik niets anders dan lovende woorden voor.