RSSTreinkabels en hun gevolgen.
Ik zou de weergoden dankbaar moeten zijn… Twee weken geleden vroeg ik of ze dringend afscheid konden nemen van de winter; deze week hebben ze mijn gebeden aanhoord. Meteen kregen wij, arme studenten, de eerste hittegolf van het jaar te verduren. Zo warm moest het nu ook weer niet geweest zijn!
Wanneer je balpen ineens een glibberige slang wordt, je op zo’n hete dag tot drie keer toe je door zweet doordrenkte t-shirt moet vervangen, je ventilator je geen soelaas meer brengt en er ineens onverklaarbare plasjes ontstaan op en onder je bureau, wel, dan is het ontegensprekelijk van het goede te veel.
Bovendien heeft dit warme weer nog een paar extra minder leuke gevolgen gehad voor mij. Normaalgezien sta ik met de auto op maximum twintig minuutjes in Gent. Voor een examen neem ik echter altijd het zekere voor het onzekere en vertrek ik altijd minstens een uur op voorhand. Zo ook gisteren voor mijn examen van Toegepaste Data-analyse.
Blijkbaar was de zon er de dag ervoor in geslaagd om enkele treinkabels te saboteren. De extra autotrafiek die dit voorval teweegbracht op de Vlaamse wegen, had ik natuurlijk niet ingecalculeerd. “Geen nood,†dacht ik toen ik op het rondpunt in Wetteren de massa al in file zag aanschuiven, “ik rijd wel langs binnen.†De secundaire wegen naar Gent zaten jammer genoeg ook potdicht. Wegenwerken, ik ga ze nog eens de nek omwringen.
En ja, ondanks het feit dat ik al om acht uur vertrokken was, ben ik in Gent aangekomen om kwart na negen. Pataat prijs dus; een kwartier te laat voor mijn examen. Er bestaat een eerste keer voor alles.
Voorzien van hartkloppingen en mijn beste smeeksmoel, ben ik met de moed der wanhoop toch de PC-klas binnengestapt. Het was geen probleem om nog met mijn examen te beginnen; een extra kwartier mocht ik wel niet verwachten.
Ik heb mij dus maar in sneltreinvaart aan het SPSS’en gezet maar ‘k had dat verloren kwartier ongetwijfeld wel goed kunnen gebruiken; minstens 18 op 20 zou ik dan gehaald hebben voor die statistische zever, echt waar, zeker weten. Spijtig; het heeft dankzij de hittegolf niet mogen zijn.
Drie examens heb ik momenteel nog voor de boeg en daar maken ook mijn twee keuzevakken deel van uit. Dit jaar heb ik gekozen voor Gerechtelijke Geneeskunde en Criminalistiek; dat laatste is het vervolgvak van het eerste. Wanneer u naar CSI (Crime Scene Investigation) kijkt op VT4, dan kan u zich ook perfect inbeelden wat ik nu moet studeren: lijken en hightech microscopen inbegrepen.
Het is compleet irrelevant voor mijn bedrijfspsychologisch vakgebied; bijgevolg is het ook niet compleet verantwoord dat ik zoiets volg maar dat maakt het allemaal des te fijner en interessanter. Een mens wil al eens rebels zijn en zo. “Hoe extravaganter, des te plezanter,†herhaalde ook Prof. Dr. Van Peteghem van Criminalistiek elke les.
Ik wist toen dat ik juist zat. Dat de man eigenlijk doelde op het feit dat een zeldzaam overtuigingsstuk (bijvoorbeeld een roos of knalblauw hoofdhaar) een veel grotere bewijskracht heeft, doet er niet toe…
Wat ik zelf gekozen heb, is toch altijd net iets leuker om te studeren. Ik verkeer dan ook al volop in laatste-loodjes-sfeer. Nog een paar keer goed doortrekken en ’t is weer voorbij.
© 2006 GENTBLOGT VZW
allez hup met de geit!
3 uur van brussel noord nr gent sint pieters in een wagon zonder airco is anders ook geen lachtertje.