De Gentse zeemeermin

vrijdag 25 augustus 2006 8u57 | Peter Depoorter | 6 reacties
Trefwoorden: , , .

torekenAl eens omhoog gekeken als je op onze vrijdagsmarkt staat? Nee? Dan moet je dat zeker eens doen!

Behalve een haan, prachtige gevels en onze vriend Jacob moet je oog ook zeker vallen op dat middeleeuwse gebouwtje op de hoek.

Het gebouw met dat torentje; het Toreken of het Hudevettershuus, het gildehuis van de Huidevetters. En wat kan je nog net herkennen bovenop dat torentje? Juist! Een zeemeermin!

Een zeemeermin op de Vrijdagsmarkt? You’re kidding! Wel nee, toch niet maar we moeten er even voor terug in de geschiedenis…

torekenLang, zeer lang geleden (ja, we schrijven nu ook sprookjes op Gentblogt) was er in de streek van Poitiers (Frankrijk) een jager tijdens de jacht verdwaald geraakt. Na enkele uren rondzwerven kwam hij bij een bron, en daar zat een beeldschone vrouw; Melusine. De man was op slag verliefd en vroeg haar meteen ten huwelijk.

Nu moet die jager ook wel geen onknappe kerel geweest zijn, want Melusine stemde meteen in. Al stelde ze wel één voorwaarde: haar man mocht haar nooit op zaterdag zien…

De jager beloofde natuurlijk dat hij haar eis zou respecteren en zo geschiede; ze trouwden, kregen kinderen en leefden gelukkig. Tot onze gelukkige jager op een zaterdag zijn nieuwsgierigheid niet langer kan bedwingen en zijn vrouw gaat opzoeken. Groot is zijn verbazing als hij ziet dat ze die dag de gedaante heeft van een zeemeermin! Maar wellicht was zijn verbazing nog groter toen zijn vrouw, geschrokken door het verschijnen van haar man, uit het raam sprong en verdween in het niets…

Melusine was, door de nieuwsgierigheid van haar man, gedoemd om een geestenbestaan te leiden, maar ze bleef begaan met het lot van haar man en haar kinderen, door hen telkens te waarschuwen voor naderend onheil.

Dit gebeuren was in Poitiers niet onbekend gebleven en Melusine groeide uit tot de mascotte van de stad.

Toen de kruisvaarders jaren later het Heilig Land gingen bevrijden, hadden die van Poitiers een vaandel met daarop een gouden Melusine-beeldje. Deze werd echter veroverd door de arabieren, maar werd later herveroverd door… Vlaamse kruisvaarders. Die brachten hem terug mee naar onze streken, en Melusine duikt terug op in Biervliet.

Eeuwen later staan de Gentenaars echter aan de poorten van Biervliet, onder leiding van Jacob van Artevelde. Ze veroveren de stad en de eersten die op de stadsmuren geraakten waren de Huidevetters. Van Artevelde beloonde hen voor hun moed met het beeld van Melusine.

Terug in Gent plaatsen ze het beeld als windwijzer op hun gildehuis, en daar staat het nog altijd (weliswaar al een nieuwe versie…).

Dus ja, we hebben een zeemeermin in Gent!

Bron: “Het Toreken op de Vrijdagmarkt” – Johan Decavele

© 2006 GENTBLOGT VZW

6 reacties »

  1. Reactie van Jeronimo

    en dan doen de vlamingen verongelijkt als anderen in vlaanderen gestolen kunstschatten niet willen teruggeven…

    maar ik hou wel van dergelijke verhalen ;-)

  2. Reactie van Roland

    Prachtig verhaal !

  3. Reactie van VTR

    Inderdaad, meer van dat zou ik zo zeggen! Zeer interessante geschiedenis én met de nodige zwier neergepend.

  4. Reactie van yves

    Hoe noemen die mannen van Klara dat: “bekoring”?
    Dat spotje van het Klara-Festival van Vlaanderen al gezien?
    Kwisvraag: welk beeldschoon Gents pand komt hierin voor?

  5. Reactie van den Berre

    Vreed interessant

  6. Reactie van rik

    Op de website van ‘Het Volk’ staat dat het gaat over de gouden draak, die op het Belfort staat en hier wordt over de zeemeermin op de Vrijdagsmarkt gesproken. Wat is nu juist?