De zon die scheen, de lucht was blauw …
De zon die scheen, de lucht was blauw
Het leek alsof het eeuwig duren zou
Kruiste de regen eens ons pad
Stoorde het niet, we werden enkel nat
De Kreuners – Zo Jong
En neen, de lucht bleef niet eeuwig blauw en de regen kruiste meermaals het pad van de Gentblogt-rondleiding op Campo Santo. Maar net zoals bij de Kreuners, het stoorde niet. Onze gids, Sabine De Groote, gaf een geanimeerde uitleg over deze necropolis zodat we het hondeweer nauwelijks opmerkten.
We kwamen meer te weten over het oprichten van het kerkhof, over de mensen die er wilden begraven worden, over de engel van Gent, de kerkhofstalkster, de rechter die als de dood was voor schijndood, … Dit alles doorspekt met gedichten en krantenartikels, plechtig voorgedragen met een vleugje regen.
En natuurlijk kregen we ook zaken te horen die je niet in de boeken leest. Het verhaal van Morris bijvoorbeeld, die zijn begravenis al tot in de puntjes had voorbereid, inclusief de aankoop van een grafkelder. En op een goeie morgen ging hij die ook eens bezoeken. Na alles goedgekeurd te hebben beneden wou hij terug naar de wereld van de levenden en dat ging iets moeilijker. Er stond bij één van de omringende graven immers een oud dametje en als die hem uit zijn grafkelder zou zien kruipen, kreeg ze zeker en vast een hartaanval. Morris bleef dan ook maar eventjes langer onder de grond. Maar het dametje was blijkbaar ook niet van plan om snel op te stappen. Uiteindelijk zat onze vriend enkele uurtjes onder de grond. Van een grondige voorbereiding gesproken …
En dit is ook kerkhofhumor; over de onderhoudsdienst van het kerkhof. Die onderhoudsdienst houdt de graven mosvrij door ze met de hogedrukspuit proper te maken. En daar heeft ze het moeilijk mee; dat is toch de doden onder druk zetten! Of niet soms?
Mensen iets bijbrengen over een kerkhof op een ludieke manier en met respect voor de doden. Het is niet iedereen gegeven, bedankt Sabine!
Mensen die er niet bij konden zijn, kunnen hier nog wat bijleren; Campo Santo onder de Gentblogt- loep en kunnen natuurlijk meegenieten met de volgende fotoreeksen.
Josie
Smetty
Roland Vandenbulcke
Peter Depoorter
© 2006 GENTBLOGT VZW
Inderdaad, een zeer geslaagde rondleiding, ik heb nog veel te leren over “mijn gent” als inwijkeling en daar helpen die rondleidingen veel bij!
Doe zo voort liefste bloggertjes.
Ook nog een woord van lof voor Sabine, ze heeft dat heel goed gedaan, de regen kon ons niet deren!! (vergeet haar conserven niet eh :))
Leerrijke rondleiding, prachtig gedocumenteerd en vol van humor door een gedreven Sabine, een initiatief van Peter, zeker voor navolging vatbaar.
Er zijn zo van die dagen dat je bij het wakker worden naar buiten kijkt en denkt van “no way dat ik in dit hondenweer mi casa verlaat†Maar een duw in de rug en een paraplu in de hand later toch naar Campo Santo afgezakt en geen seconde spijt van gehad. Gidse Sabine haar enthousiasme werkte aanstekelijk en we hebben waarlijk genoten van dit kletsnat maar oh zo boeiend bezoek. En God bestaat, nu weet ik het zeker, want wie anders dan hijzelf zou de mensen van de Coeur Artichaut ingefluisterd hebben om net die middag dampende, overheerlijke Vlaamse Hutsepot op de lunchkaart te zetten. Om 15 uur dan ook weer voldaan onder onze plaid gekropen en nu al naar het uitkijken naar het volgende Gent Blogt initiatief.
ik ben even naar je foto’s gaan kijken, amai ik ben sterk onder de indruk! prachtig!!
mercikes :)