Frank Beke, het afscheidsinterview
Frank Beke is aan zijn laatste dagen als burgervader bezig. Tijd voor een afscheidsinterview dachten Tom Dams en Karel Van Keymeulen.
Lees meer bij DS Online
© 2006 GENTBLOGT VZW
Frank Beke is aan zijn laatste dagen als burgervader bezig. Tijd voor een afscheidsinterview dachten Tom Dams en Karel Van Keymeulen.
Lees meer bij DS Online
© 2006 GENTBLOGT VZW
Dank Meneer Beke dat u onze/uw buurt koos voor die foto!
Stijl- en zinvol interview. Kleine, belangrijke aanvulling: het beeld van de burgemeester als eenzame fietser, onderweg in Gent, wegfietsend uit Gent … op een van die warme, rode fietspaden. Zijn hoofd ontspannen leegrijdend en/of tegelijk zijn geest ordenen? Beke: de man die het voorbeeld gaf wat fietsen in en om een stad betreft. Ok, natuurlijk jaren, op den duur aftands voer voor media en Pierke Pierlala- konferenses (“Frenk Bike”) maar het had iets, zo’n burgemeester die zijn eigen ballonnetje gaf aan een schreiende peuter, ballon verloren, op één van die groepsfietstochten door Gent en omgeving, iedereen weer gelukkig voortfietsend. Dat waren symbolische tijden.
Dit uiterst sympathiek en intelligent individu heeft één groot gebrek : geen tactisch inzicht. Saint Beke is nooit aan mij besteed geweest omdat ik hem in onze vroegere professionele samenwerking steeds als zeer naïef ervaren heb. En Gent plukt daar nu de vruchten van(Muziekforum versus MAS ; Gentse Ring versus Oosterweelverbinding). De man mag gevierd worden maar hij heeft Gent definitief gedegradeerd tot een zuivere provinciestad.
Het werk is nog niet af, Cedric. Beke is een schakel in een heel intelligent divers sociaal-cultureel netwerk dat nog voortdurend uitbreidt. Hopelijk wordt dit netwerk “nooit gezuiverd”. Bovendien liggen er nog mooie projecten klaar: onder meer de Waalse Krook met hopelijk een nieuw cultureel ankerpunt. En muziek in Gent kan niet op: pop, klassiek, koor, jazz, …Zelfs de kerken daveren regelmatig op hun grondvesten.
Zijn het de Gentenaars zelf niet die Gent ‘degraderen’ tot een provinciestadje? Ik meen me een vorige discussie te herinneren over het nieuwe project aan het Sint-Pietersstation, waar een buurtactiecomitétje die plannen willen boycotten, samen met Groen! en de bbl, terwijl het stadsbestuur daar kantoortorens (en dus nieuwe bedrijven, ook internationale en dus ook tewerkstelling) willen inplanten. Het zijn sommige Gentenaars die Gent definitief tot een zuivere provinciestad willen degraderen.
Tja, Cedric, maar nu is Beke burgemeester af; er is nog steeds een Gentse Vice-minister-president van de Vlaamse regering en een andere vice-eerste minister en natuurlijk nog de premier zelf. Helpt dit onze ring te sluiten? Een nieuwe sluis te krijgen in Terneuzen? Er zijn veel zaken die het stadsbestuur zelf niet kan regelen, wanneer worden onze Vlaamse en federale vertegenwoordigers (dus ook de parlementsleden) voor hun verantwoordelijk geplaatst? Ach, democratie is de slechtse vorm van bestuur. Behalve alle anderen.
Wat het ook is: een provinciestad. Begot 125.000 inwoners kan je geen wereldstad noemen… .
Beke is nooit een machtspoliticus geweest, en was jarenlang de perfecte tegenpool van figuren als Cools, die door hun naveldenken zowel Antwerpen als de eigen partij veel schade toebrachten.
Antwerpen is nu indeed bezig aan een (terecht) inhaalmaneuvre qua infrastructuur…
De Vooruit was gisteren een warm dorpscafé, al die mensen die je in jaren niet meer gezien had… zalig.
Je kan het een hype noemen, maar m’n jongste dochter (12 jaar) wou dat we Beke namens haar bedankten.
Inderdaad 125.000 inwoners is geen wereldstad, maar volgens mensen die er meer van weten zou Gent nu 233.000 inwoners tellen, wat ook al niet te veel is. Aub vergelijk Gent toch niet altijd met andere steden, noch Beke met andere burgemeesters. Hij deed het anders, en hij deed het voor velen goed.
Ik had er willen bij zijn die vrijdagavond. Maar ik heb te lang geaarzeld. Te lang getwijfeld. Toen ik dan tickets wou bestellen, was het te laat. Sold out. Uitverkocht. Die vrijdagavond moest ik thuis blijven. Terwijl het bijna voltallige Gent uitrukte om hulde te brengen aan één man, zat ik gedwongen thuis. Twijfelen kan. Twijfelen mag. Maar soms moet er onmiddellijk geageerd worden. Want anders vis je achter het net. Dat heb ik aan den lijve ondervonden.
Frank Beke was het feestvarken. Die avond nam hij afscheid van de actieve politiek. Die avond nam hij als ‘burgervader’ afscheid van zijn Gentenaars. Zijn Gentenaars hadden het initiatief genomen tot het feestje. Zijn Gentenaars hadden hem uitgenodigd. Het is eigenlijk wel een beetje bizar. In tijden waarin politici veelal vereenzelvigd worden met fraudeurs, zakkenvullers en postjespakkers wordt in Gent één politicus bij leven en welzijn gehuldigd. Hij wordt omarmd. Hij wordt op handen gekregen. Nog maar net zijn ontslag gegeven of een standbeeld wordt opgericht. Nog maar net zijn ontslag gegeven of een lovende lijkrede wordt tijdens het leven en in aanwezigheid van de geëerde uitgesproken.
Een beetje overdreven? Een beetje te veel van het goede? Misschien. Heel misschien. Of neen, helemaal niet overdreven. Volledig terecht zou ik zeggen. Frank Beke is een groot burgemeester. Persoonlijk had ik hem ook willen bedanken. Ik had hem ‘dank u’ willen zeggen omdat ik zo fier ben op ‘mijn’ Gent. Omdat ik trots ben in deze stad te mogen wonen. Deze mooie stad. Ik ben afkomstig van Wetteren. Heb daar net iets langer dan dertig jaar gewoond. Maar nooit heb ik eenzelfde verbondenheid gevoeld met mijn geboortedorp als dewelke ik heb met Gent. Gent bruist. Gent leeft. Elk uur van de dag. Van de nacht. Ik kan dat gevoel van Gentenaar te zijn niet omschrijven. De beste omschrijving is misschien verbazing. Verwondering. Een verwondering, dat hartverwarmend werkt. Dat mij doet glimlachen en bijzonder mild stemt in mijn oordeel van de medemens.
Ik zou het kunnen hebben over de politieke merites van Frank Beke. Maar daarvoor woon ik te kort in Gent. Daarvoor heb ik onvoldoende inzicht in het politieke leventje van Gent. Ongetwijfeld heeft hij zijn verdiensten. Dat de oppositie ook zal verwijzen naar de mindere kantjes en tekortkomingen in het gevoerde beleid, doet evenwel geen afbreuk aan het totaalbeeld, dat ik heb van Frank. Frank Beke is een groot politicus. Misschien zelfs een schoolvoorbeeld van hoe een politicus dient te zijn. Dat kan misschien nog een ideetje zijn. Dat hij onze jonge politici opleidt tot wat zij eigenlijk zouden moeten zijn. Een verantwoordelijk en dienstbereid iemand. Met oor voor het persoonlijke verhaal maar met het oog op een totaalbeeld. Luisteren, soms lang luisteren om op het gepaste moment de juiste beslissing te nemen.
Frank, bedankt dat ik in uw Gent mag wonen. Het ga je goed. Geniet ten volle.
“Maar als al die levende maatschappelijke krachten er niet zouden zijn, zouden we niets kunnen doen.” is één van de essentiële zinnen in het interview en kenmerken de persoonlijkheid van Frank Beke. De man die twaalf jaar burgemeester van Gent is geweest erkent ook impliciet dat zijn beleid heeft kunnen mee profiteren van het beleid vóór hem, iets wat anderen zelden willen toegeven. Eén voorbeeld: de verfraaiing van de historische binnenstad waarmee burgemeester Beke steevast wordt geassocieerd. De inspanningen om monumenten te restaureren en wijken te herwaarderen zijn ouder dan de jaren tachtig en de mentaliteitswijziging waarnaar Beke in zijn interview verwijst. Eén van de belangrijkste voorwaarden om de Kuip en vooral de kaaien weer aantrekkelijk te maken is de verbetering van de kwaliteit van de oppervlaktewateren. Die saneringsoperatie is ingezet in … 1972! Ander voorbeelden: de realisatie van het natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen werd al dertig jaar geleden gestart. Daarvan plukt het beleid vandaag de vruchten.
Het ligt voor de hand dat men burgemeester Beke vandaag dankbaar mag zijn. Het ligt evenzeer voor de hand dat men nog een paar jaar wacht alvorens zijn beleid en zijn burgemeesterschap beoordeelt in historisch perspectief. Zelf bepaalde hij wel ook de vernieuwing van Gent-Zuid en het is nog wachten hoe projecten die hij mee lanceerde zullen evolueren zoals bijvoorbeeld het Sint-Pietersstation, het nieuw gerechtshof , de Oude Vismijn, het Braunplein of de gemoderniseerde Bijlokesite.