Gentblogt

Het geheim van de “Rode Draad” (deel 2)

zondag 21 januari 2007 11u11 | Huug | 17 reacties
Trefwoorden: complot, De Lijn, rode-draad, Sherlock-Huug.

Het mysterie van de ‘rode draad’ houdt de gemoederen bezig, zoveel is duidelijk. Niet alleen kregen we een heleboel reacties op ons laatst verslag van onze speurtocht, ook ‘in het veld’ roert het zich (lees verder) en geen klein beetje. Wij –mijn teddybeer en mezelf– konden er alvast niet van slapen –het kan natuurlijk ook van de jenevers geweest zijn, dus zijn we vandaag alweer op pad gegaan, deze keer met de duimschroeven mee.

Plaats van de vaststellingen en verhoor: de Groentenmarkt waar we meteen bij de apotheker zijn binnengestapt.

– Een grote doos Alka-Seltzer en de zwaarste Dafalgans, en mag ik ook een glaasje water van u?

Dat mocht. Een handig afleidingsmaneuver want toen de brave man mijn glas kwam brengen zei ik zo onverdacht mogelijk:

– Dat is toch erg die rode draad die hier voor u deur ligt, ik was er bijna over gestruikeld, nog meer koppijn, ahw…

“Ja mijnheer, ik heb het ook al zien liggen, sinds twee dagen al. Ik heb geen idee waarom het er ligt. Misschien heeft het iets te maken met de werken op de markt? Ze zijn er een grote put aan het graven. De biomarkt moet er zelfs voor verhuizen naar de Korenmarkt.”

Een put aan het graven? Die had ik gisteren nog niet gezien. We stappen resoluut door de omheining en inderdaad: een grote put, zeker twee meter diep. Daarnaast een bestelwagen van Fabricom. Geen werkmannen te zien.

Zien. Niet zien. Aha! Ik bel aan en stap binnen bij Optiek Van Wesemael. Waar ik de eigenaar zonder blikken of blozen mijn steeds wederkerende vraag stel.

“Geen idee, ligt daar een draad? Die heb ik zelfs nog niet zien liggen.”

Trrr… zo gaan we er natuurlijk niet geraken. Mijn speurdersbrein zegt me dat ik het spoor van De Lijn verder moet volgen. Ik loop dus richting Korenmarkt recht naar de tramkiosk. Als de Wattmannen het niet weten, dan weet ik het ook niet meer. Eenmaal aangekomen zag ik dat de kiosk vol stond met: Wattvrouwen.

“Women are naturally secretive, and they like to do their own secreting.” (Holmes) Misschien had ik beter Watson eropaf gestuurd – de charmeur, maar hij is in bed blijven liggen, zucht. (Indien u niet meer mee bent, liefste lezer: een verklarende woordenlijst staat hier onderaan.)

Ze beginnen meteen onder elkaar en met elkaar te praten, het enige wat ik erop uit kan maken is dat niemand hier iets vanaf weet. Tot er een mijnheer met veel gallons op zijn schouder me zei: “Er zijn inderdaad een heleboel problemen geweest met de wissels aan het Gravensteen maar die zijn nu opgelost. Wat die rode draad betreft daar weet ik niet van. Misschien moet u zich een inlichten bij Prodata Systems, zij verzorgen al onze elektronische logistiek.”

En dat was het. Deur dicht.

Helemaal vol twijfel ga ik richting Stadhuis, het schiet me te binnen dat ze onder de trap een Dienst Voorlichting hebben. Ter hoogte van het Belfort staat een eenzame man het verkeer te regelen. Natuurlijk! De sterke arm der wet! Die moeten dat toch weten! Een ideale gelegenheid om eens de rollen om te keren. Nu stel ik hier de vragen, ha!

Onze ondervraagde, de zeer vriendelijke heer Hugo C.- wist me volgende verklaring af te leggen: “Ligt daar een draad, een elektrische? Dat moet toch gevaarlijk zijn? Kijk, ik heb er nog niets van gehoord maar ik zal het dit weekend eens aan mijn collega’s vragen. Je kan me hier maandag terug contacteren.”

– Staat u hier de hele dag, in regen en wind?

“De hele dag niet maar je hebt toch veel kans om me maandag te zien.”

Tof! Een informant bij de politie, wat wil een speurder nog meer?

Maar ondertussen stond ik nog geen millimeter verder. De Dienst Voorlichting was gesloten. Terug naar de Groentenmarkt. In een zwaarmoedige bui stap ik binnen bij Télesco, dé parapluwinkel bij uitstek. Derde keer, beste keer.

Een knappe verkoopster aanhoort mijn vraag en voor ik ze helemaal kan stellen komt met veel gedruis uit de achterkamer de eigenares tevoorschijn: “Die rode draad! Mijnheer, niemand weet wat het is, het is een compleet mysterie! Ze zijn voor De Lijn een tijdje geleden een grote put komen graven aan het Vleeshuis en ook daarna aan mijn voordeur. Eerst twee meter diep en ze moesten tot zes meter gaan, maar dat gaat niet want ik heb Gotische gewelven hieronder. Nu zijn ze een put aan het graven op de Groentenmarkt zelf!”

“Kijk, ik ben zelf nogal nieuwsgierig en ik heb aan de mannen van de Stadswacht gevraagd of zij van meer wisten. Ze zijn het gaan vragen op het stadhuis en toen ze terug kwamen wisten ze me te vertellen dat n-i-e-m-a-n-d op het stadhuis er iets vanaf weet. Zelfs niet op het stadhuis, stel u dat eens voor zeg! Wat ik wel weet is dat die draad er gelegd is geweest door de mannen van Fabricom maar die zijn met het slechte weer en de storm van donderdag sindsdien in geen velden te bespeuren. Ik ga het ze maandag vragen en als ik meer weet dan bel ik u op.”

Aha! Alweer een spoor. Fabricom! Enigszins beduusd door die plotse vloedgolf van informatie stap ik terug uit de winkel waar ik de belleman bijna omverloop. Ja, u leest het goed: Dé Belleman van Gent. In vol ornaat, met zijn bel op zijn linkerarm en in zijn kielzog een roedel toeristen uit Nederland. Nou!

– Belleman, roep ik bijna hysterisch, gij moet dat weten! Ik wijs naar de draad: Diene ruujen droad, wadesda!?

“Joegne, ‘khe dienen droad al twie doage gelede zien liggen. Sloa mij duud, ‘k weet het uuk niet. Allez, succes, ‘khe kalanten en moe vuurtdoen.”

Miljaarde! Zélfs de belleman weet van niets. Het is erg gesteld met de tradities tegenwoordig.
Ik geef het op. Voorlopig. Zondag rustdag. Maar:

• Maandag bel ik naar De Lijn, Fabricom en Prodata.
• Ga mijn informant bij de politie nog eens aan de tand voelen.
• De Dienst Voorlichting en Toerisme bezoeken.
• Een wintermuts halen bij Télesco want het gaat vriezen volgens de laatste weerberichten.

Zo, en laat ons nu gerust. Mezelf en mijn fles jenever. We moeten nadenken.

—

Verklarende woordenlijst:

• Wattman: tramchauffeur. Zie ook: Suske en Wiske
• Wattvrouw: tramchauffeuse.
• Watson: Dokter. Vriend van Sherlock Holmes.

© 2007 GENTBLOGT VZW