Gent is mijn vent!

woensdag 14 februari 2007 11u11 | Els Van Eeckhaut | 19 reacties
Trefwoorden: , , .

Gisteren las u het in pittig Gents geschreven cursiefje waarmee Dolf Henderick uit Sint-Amandsberg de Michel Casteelsprijs voor cursiefjes in de wacht sleepte.

De derde prijs ging naar een stukje dat getuigt van een passionele liefde voor onze stad…(zie de laatste zin!)…ideaal voor Valentijn dus!

U bent Gentenaar

U bent Gentenaar en neemt dit schrijfsel ter hand. Dan is de kans 1 op 2 dat u nog vrij jong bent. De helft van de 232 961 Gentenaars heeft immers tram vier nog niet bereikt en dan hebben we het hier niet over de lijn naar Moskou. Daar komt nog eens bij dat zo’n 45 % van u ongehuwd is. De website van de stad vertelde mij dan ook nog dat er in het centrum van Gent 11 336 mannen tussen 20 en 29 jaar wonen tegenover 11 147 vrouwen. U begrijpt dat er zich allerlei ‘Sex and the city’-taferelen in mijn hoofd afspeelden toen ik de grote stap waagde om het ouderlijk huis te verlaten en naar Gent verhuisde. Ik was 22 jaar, de sleutels van een onooglijk appartementje in het centrum op zak en de zuurverdiende centjes van mijn eerste job opgesoupeerd aan spiksplinternieuwe Ikea-meubels. Laat ze maar komen, die single mannen!

Laat ik u nu eens iets vertellen: dat viel dus dik tegen. OK, hippe clubs, stijlvolle loungebars, swingende salsalessen en trendy restaurants vind je meer dan genoeg in Gent. Geen gebrek ook aan gezellige cafeetjes of romantische uitkijkpunten. Degelijke mannen daarentegen, die zijn moeilijker te vinden. Mannen die je niet oeverloos vervelen met verhalen over hun werk/ moeder / bedrijfswagen … Mannen die niet vragen of jij de rekening kan betalen omdat de uitkering van het OCMW nog niet gestort is …. Mannen die er niet uitzien alsof ze met hun ogen dicht door hun kleerkast gelopen zijn en er geen graten in zien om bij min 2 met een korte broek rond te lopen … Mannen die niet denken dat het toppunt van romantiek een blauwe roos kopen is bij één van de Pakistaanse bloemenverkopers die je in elk café lastig vallen… Voorwaar, geen gemakkelijke zoektocht.

Net op het moment dat ik moedeloos dreigde te worden op mijn queeste, kwam mijn baas met de oplossing: ik werd ontslagen. Een ontslag kan bezwaarlijk een oplossing genoemd worden maar voor mij was het een zegen. Vrij vlug had ik immers mijn nieuwe roeping gevonden: ik werd gids bij de bootjes! U weet wel, die kleine bootjes die de binnenwateren van Gent onveilig maken terwijl de kapitein in vier talen de lof bezingt van Gent. Ik zeg het u, een nieuwe wereld ging voor mij open.

Ten eerste moest ik leren een bootje te besturen. Dit lijkt eenvoudig maar is het helemaal niet. Toegegeven, rechte stukken zijn kinderspel, maar parkeren blijft een hele onderneming. Voor een vrouw is parallel parkeren met een auto al moeilijk, maar stel u eens voor wat voor een scènes er zouden geschieden op de parking van de Colruyt als remmen en achteruit rijden hetzelfde zouden zijn …

Een tweede hindernis waren de teksten. Een goede kapitein spreekt immers verschillende talen. Niet enkel Nederlands, Frans en Engels, ook onze oosterburen moeten te woord gestaan worden. Voor mij een niet te onderschatten probleem.

Vele uren studeren later slaagde ik er dan toch in het de gemiddelde Duitser duidelijk te maken dat het Groot Vleeshuis ‘das einzige Ort war wo man Fleisch kaufen und verkaufen dürfte’, een hele prestatie voor iemand die twee weken ervoor nog flink wat Duits kon leren van Jean-Marie Pfaff.

Naarmate de weken verstreken, stond ik ervan versteld hoeveel ik nog elke dag ontdekte over Gent. Langzaam maar zeker werd ik smoorverliefd op mijn stad … Misschien was het dankzij de Hollandse dames die ‘Maar wat een éééééénig stadje is dit!’ in mijn oor schreeuwden, misschien door de Duitsers die ‘es sehr charmant’ vonden, misschien door de Amerikanen die bijna uit het bootje vielen als ze het Gravensteen in al haar glorie aanschouwden … In ieder geval zaten de Gentenaars er voor iets tussen als ze tijdens de Gentse Feesten ‘s nachts eens kwamen meevaren om hun eigen stad in al haar pracht te ontdekken nadat de lichtjes aangestoken waren. Kippenvelmomenten waren er genoeg als je het feestgedruis aan de Graslei inruilde voor een doodstil tochtje op de Lieve richting Rabot.

Hoe het precies gebeurde, weet ik niet. Maar één ding weet ik zeker: Gent is en blijft de enige echte vent voor mij!

Geertrui Van den Berghe

Schoon, he?

© 2007 GENTBLOGT VZW

19 reacties »

  1. Reactie van Peter

    schattig!

  2. Reactie van tvdv

    héél schoon, echt. en zeggen dat ik geen cursiefjes-fan ben…

  3. Reactie van TSJOK

    Ik neem af en toe 2 Roma meisjes mee op uitstap in Gent, en het volgend plan was ze te trakteren op de bootjes. Ik ga zeker uitkijken naar een vrouwelijke kapitein in de hoop dat dit Geertrui is. De bootjes beginnen echter maar terug te varen in maart, dus als iemand een goede tip voor mij heeft om 2 pubers een verzetje te gunnen in de krokusvakantie : ik sta open voor alle suggesties. Gravensteen al bezocht (was vergeten hoeveel trappen er waren).

  4. Reactie van Tom De Wael

    mooi geschreven
    ‘t deed me glimlachen op een uitgeregende dag

  5. Reactie van Sebbe

    Heel knap geschreven!
    En hoe zegt men Manneken Pis in het Duits ?(die is te zien in een nis boven het ‘Buikske vol’ en een van de vaste items van de bootjesgidsen )

    • Reactie van rony coekaerts

      het is: pinkel manchen, uit te spreken als menschen, met een zachte e.[ plas mannetje]

  6. Reactie van Roland

    Ode aan Gent, ik hoop dat je de volgende keer onze kapitein bent als ik mijn buitenlandse vrienden Gent laat zien.

  7. Reactie van chr'phe

    Liefste geertrui,

    Ben man, single, geen ocmw-trekker, koop nooit blauwe rozen en heb ook nog al men Duits te leren.

    Als je andere schrijfsels even mooi zijn mag je ze altijd eens komen voorlezen.

    Blijveschrijve in ieder geval,
    Chr’phe

  8. Reactie van ilse

    Gentblogt, uw dating-site…

  9. Reactie van Geertrui

    Als trouwe lezer van Gentblogt is het een echte eer om mijn schrijfsel hier te mogen terugvinden. Jullie reacties zijn nog de grootste aanmoedigingsprijs!

  10. Reactie van Jaca

    Heb je de Sint-Pietersabdij al bezocht? Een boeiend verhaal wordt verteld in de tentoonstelling Alison, het geheim van de gevallen Engelen (met movieguide). Echt de moeite waard !

  11. Reactie van Eve

    Al zijn wij wel jaloers omwille van je wijze vent : Gent:-)

  12. Reactie van Eve

    Voor Tsjok: de nieuwe eventkalender van ‘t stad.
    https://www3.gent.be/evenementenkalender/

  13. Reactie van Jan De Moor

    Onlangs tracteerden wij een oud-klasgenote van mijn vrouw voor een boottochtje in de Kuip in stralend zomerweer :een nonneke die na 50 jaar directrice-vroedvrouw in de Kasai-Kongo nu opgesloten zit in een plattelandsrusthuis voor zusters. Wat een heerlijke kennismaking met Gent. Volgende maand doen wij een vaartocht met een jong Indonesisch gezin uit Amerikan: zij zullen hun ogen niet geloven.
    Geen betere toeristische trekpleister voor Gent en dan nog Geertrui als bekwame stuurvrouw. Enfin dat hoop ik toch.

  14. Reactie van TSJOK

    merci

  15. Reactie van stan vangheluwe

    machtig schone tekst door een machtig schoon madam…
    blijven gaan Geertrui
    X

  16. Reactie van Ann-Sophie

    Miske het is super,
    ik kan da sappig vertellen ma op die manier iets neerpennen zou mij nooit lukken.
    Hopelijk hebt ge ondertussen uwen vent van Gent gevonden,ik blijf zoeken
    werk, moeder, bedrijfswagen, zoektocht naar zichzelf, gay…
    ik heb ook al allemaal meegemaakt!!!

    Asx

  17. Reactie van flabbers

    korte broeken rulen Geertrui :)

  18. Reactie van Edward

    ben beetje jaloers op diene vent…zie je graag….