RSSVergeten schrijvers: Jos Murez (4)
Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen in de zomer doorloopt. Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.
Jos Murez is de eerste in een rij vergeten schrijvers die weer voor het voetlicht worden gebracht. Deel één , twee en drie kreeg u al. Vandaag besluiten we het hoofdstuk Jos Murez met twee van zijn gedichten.
Evenbeeld
Geschaad, gehavend en geschonden,
blijf ik het antwoord schuldig op de vraag:
waartoe de littekens van niet te helen wonden
die ik bitterheid en schande draag?
Mijn spiegelbeeld weerkaatst een honend masker
dat ik verraad tot een mislukte grimas.
Ik kijk mijn ogen dof op dit vertekend raster,
versplinterd als in doorschoten glas.
Ik geef geen seinen meer, noch groet
mijzelf tot afscheid voor het ultieme zwijgen;
de gulden stilte heeft me veelal behoed
voor een latent, krankzinnig dreigen
van ’t zinloos fatum der demonen. De moed
ontbreekt me nodeloos het hoofd te neigen.
Uit: Retrogradus
Genadeloze wereld
Er bestaat geen goede god, meneer, slechts puin
van oorlog, misdaad, moord om ’t gat, het geld.
Bomen verschroeien, verdorren zonder kruin.
Wat is dat voor een wereld wellustig geweld?
Boosaardig leven, laag en duister substraat,
stremt in latent gestolde etterkwalen,
een labyrint instinkten om te verdwalen,
driftmatig plasma zwelt tot liefde en haat.
Er is geen genade, meneer, alleen de schijn
van hypokriet geluk over goed en kwaad.
Wat rest is bitterheid, nood en ellende, pijn.
Wie dooft het laaiend vuur, de hellembrand,
de waanzin van A-bom en granaten,
wie loopt in oost en west nog hand in hand?
Uit: Retrogradus
© 2007 GENTBLOGT VZW