Gentblogt

Bloggen is cool, bloggen is fijn, de hele wereld zou zo mogen zijn!

maandag 11 juni 2007 9u22 | Ruth Debeuckelaere | 4 reacties
Trefwoorden: blok, examens.

Gentblogt geeft het woord aan een divers allegaartje studenten. Elke dag Рbehalve zaterdag Рkomt er namelijk ̩̩n van hen aan het woord en ze kunnen gerust een schouderklopje en wat nuttige tips van uwentwege gebruiken in deze examen-, eindwerk- en doctoraattijden.
Op maandag is het de beurt aan Ruth.

Een groet van Gilbert!
Bloggen is cool, bloggen is fijn, de hele wereld zou zo mogen zijn!
Klinkt bizar, maar dat is mijn mentale status tijdens de blok, tenzij ik uiteraard boven mijn cursussen hang en me verdiep in de geheimen der stelsels van het menselijk lichaam.
Rare uitspraken zijn mij niet vreemd tijdens deze tikkeltje gehate periodes, hoewel ik eigenlijk nog zo erg niet ben: mijn zus bijvoorbeeld is meer voor dingen zoals “als zondag komt is H₂O gezond”. Tja, wat doe je eraan…

Ondertussen ben ik al 8,5 dagen aan het blokken voor mijn examen van Blok 3. Nog 5,5 dagen te gaan. De tijd gaat traag, maar toch ook weer zo snel wanneer je plots beseft dat je, oei, maar 6 dagen meer hebt en al 8 dagen spendeerde aan alles één maal te leren. Moedeloosheid daalde neder over mij.

Dus als ik het zo uitreken: afgezien van het feit dat ik gisteren naar buiten ging om mijn stem uit te brengen zal ik de rest van de tijd voor aanstaande vrijdag niet meer buiten gekomen zijn. Aangenaam vooruitzicht.
Studenten die een volmacht aan iemand anders gaven om te stemmen in hun plaats, begrijp ik niet. Je hebt een stem gekregen, mensen hebben daarvoor gevochten en er zijn plaatsen in deze wereld waar dat allemaal zo vanzelfsprekend niet is dus maak er gebruik van! Tenzij je daarvoor natuurlijk ettelijke uren op de trein moet doorbrengen ofzo. Maar mensen die bijvoorbeeld in De Pinte wonen en dan geen dagje langer thuis kunnen blijven, gezever zeg ik daartegen!

Tijdens het leren kan ik behoorlijk onverdraagzaam zijn. Ik ben bijvoorbeeld geen student die in de boekentoren zou kunnen leren, het liefst wil ik absolute stilte om mij heen. Geen bewegingen of geluiden die mij kunnen afleiden, want hoe weinig ook, ik erger mij dood! Dat mijn zus hier bijvoorbeeld zit te leren met één of zelfs meerdere van haar vriendinnen kan ik absoluut niet hebben of dat een groep Afrikaanse muzikanten hier in de buurt een optocht doet en vrolijk ronddanst,… Waarom maken mensen zoveel lawaai? Waarom beweegt een mens? En in feite, waarom leeft een mens?
Het antwoord op deze vraag is te vinden in mijn cursus fysiologie van het cardiovasculair stelsel: door de actiepotentialen die zich vanuit de sino-atriale knoop van Keith-Flack verspreiden over de rest van het hart en zo het hart als een echt syncitium doen samentrekken, astublieft.

Gisteren ben ik trouwens naar een dansvoorstelling van Koen Augustijnen (Les ballets c. de la b.) gaan kijken in de Vooruit, getiteld ‘Import/Export’. Geniaal goed, hilarisch, supermooie choreografie, maar ook pakkend tegelijk, het ging dan ook over ‘onmacht’.
Hoe leuk ik het ook vond, het is altijd weer een domper op de feestvreugde om dan toch niet al te laat in bed te kruipen omdat we de volgende dag weer achter ons bureau mogen kruipen.
Ik begin altijd vrij vroeg met blokken, ’s ochtends is mijn piekmoment. Omdat mijn vriendje zo nu en dan hier blijft slapen en ik dan om 8u er wil aan beginnen, ligt hij nog vrij vaak in mijn bed te murmelen terwijl ik enthousiast aan het blokken sla (jammer genoeg geen foto’s van).
Dan vraag ik mij af hoe moeilijk zijn richting (Bedrijfspsychologie) in feite kan zijn… Maar dan besef ik dat hij zo één van die irritante mensen is die veel te goed kunnen studeren: in slaap kunnen vallen in de les en toch nog alles kunnen snappen en zelfs deftig kunnen uitleggen.
Ja, ik vind dat irritant, want mensen zoals mezelve en mijn zus die welgeteld 1000 pagina’s mocht gaan samenvatten (zie foto) — petje af zou ik zo zeggen — mogen pezen en zweten en zichzelf dan tevreden stellen met een 10, in het beste geval een 12.

Grappig feit is dat mijn moeder tijdens de blok plots hypertoegewijd wordt: lekker koken, tussendoortjes maken,… Een paar dagen terug kwam ze terug van BioPlanet met een lading aan natuurlijke oppeppillen. Sindsdien neem ik ze trouw in maar of ze veel helpen…

Omdat ik toch behoorlijk zenuwachtig word van hele dagen stilzitten ben ik maandag gaan lopen rond de Waterportbaan! Een uitroepteken lijkt mij hier echt op zijn plaats want ik was zo één van die mensen die tijdens L.O. in het middelbaar behoorlijk laat toekwamen na het lopen rond de Coupure, vreselijk was dat. Nu ja, als je allemaal veel te sportieve mensen in je klas hebt zitten…
Pas op, ik deed dat op zich nog wel graag en ik was echt wel gemotiveerd, maar blijkbaar waren zowel volleybal, basketbal, hoogspringen en atletische zaken niet aan mij besteedt.
Het enige dat ik wel kon (dankzij vele jaren ballet) was het ‘echte’ turnen: ongelijke leggers, salto, flikflak,… In een jongensrichting als wetenschappen-wiskunde was dat echter een utopische gebeurtenis met een schamele frequentie van 3, misschien 4 keer op 2 jaar tijd.
L.O., trauma’s dat ik daar aan overgehouden heb, letterlijk en figuurlijk. Tijdens het laatste jaar middelbaar ben ik omvergelopen tijdens handbal (geen talent van mij) en heb ik twee weken thuisgezeten met een serieuze wiplash. Ik kon bijna niet meedoen aan mijn dansoptreden en 100 dagenshow! Een groot pluspunt van die periode was wel dat ik toen een koppeltje ben geworden met mijn vriendje!

Een mens voelt zich in de blok ook veel te snel schuldig omdat hij of zij veel te lang pauze neemt, zoals nu, door deze blog. Maar ja, bloggen is cool en bloggen is fijn, maar blokken is wat het in feite zou moeten zijn…

© 2007 GENTBLOGT VZW