Waeri en Vlernika

woensdag 11 juli 2007 15u03 | Jeronimo | 1 reactie
Trefwoorden: .

Aan de vooravond van de Gentse Feesten organiseerde Trefpunt VZW traditioneel een muzikaal gebeuren op Bij Sint-Jacobs. Wigbert bracht ode aan de Gentse volkszanger Karel Waeri samen Wannes Cappelle (Het Zesde Metaal), MIRA, Marie Koop, Klaas Delrue (Yevgueni), Roland, Axl Peleman, PJDS en Roland.


Na een korte pauze was het de beurt aan het multimediaal project Vlernika – Los Niños. Stadscomponist Dick Van Der Harst sloeg de handen in mekaar met de cineast Fabio Wuytack om de geschiedenis van de Los Niños, de Spaanse oorlogskinderen uit te beelden met een 15-koppig orkest waaronder 4 Baskische muzikanten. Dick van der Harst schreef daarvoor een gloednieuwe compositie gebaseerd op liedjes van voormalige vluchtelingenkinderen. De muziek dient als score bij de film van Fabio Wuytack. Hij monteert archiefmateriaal van de Filmoteca Vasca met nieuwe opnames. De samenwerking tussen beide artiesten zorgt ervoor dat beeld en klank een onafscheidelijk geheel vormen. Het resultaat was een bruisende mix van culturen en stijlen, een esthetisch contrast tussen heden en verleden, tussen oorlogsherinneringen en solidariteit, maar misschien iets te eclectisch naar mijn smaak, waarmee ik niets slechts bedoel. Het is folky avantgardistisch geïnspireerde moderne klassieke muziek wat toch wat vergt van de leek zijn oren en dat kan natuurlijk positief geïnterpreteerd worden. Het was alvast een bijzonder geslaagd eerbetoon aan de “los niños”.

Waeri kun je tijdens de Gentse Feesten zien op zaterdag 14 juli en Vlernika op zondag 15 juli.

© 2007 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Waeri en Vlernika

  1. Reactie van Joos Claus

    De voorstelling Vlernika heeft op mij een sterke indruk gemaakt,zowel emotioneel (wegens de sociaal-historische context van het onderwerp) als muzikaal (door het niveau van de compositie). Dick Van der Harst heeft een zeer voldragen werkstuk neergezet, door over de grenzen heen van culturen en stijlen heen iets nieuws te creeren dat een eigen leven gaat leven en zeker niet eclectisch te noemen is. Via de synthese van een aantal invloeden heeft hij een op zichzelf staand geheel gemaakt met een eigen karakter. De filmbeelden liepen parallel met de muziek, beiden speelden perfect op mekaar in, maar de film was voor mij eerder een begeleiding bij de muzikale uitvoering. Achter elke muzieknoot, achter elk filmbeeld zaten duizend verhalen. Verleden, heden en toekomst werden met elkaar verbonden.
    Veel van de aanwezigen waren net als ik sterk aangegrepen door Vlernika. Het is terecht een sterk Gents product, getuigend van een open geest, en klaar om de wereld rond te reizen.