RSSJachtwerf De Leie, een kleine werf met grote charme
Een beetje Gentenaar weet zijn weg te vinden naar de Griendijk, al was het maar omdat het er hartje Gent genieten is van het rustgevende zicht op de Leie die daar amper kabbelt, of het moet al op een rustig tempo zijn.
Iets minder rustig is het op Jachtwerf De Leie, waar zaakvoerder Hendrik Morael al jaren een unieke stiel beoefent. Op de werf brengt hij leven in doodgewaande bootjes, maakt hij opgegeven zeilschepen opnieuw zeewaardig en bekommert hij zich om het herstel van vaartuigen die uniek zijn in hun soort en die elders wellicht al lang opgegeven zouden zijn.
Iets minder rustig zoals ik schreef, hoewel het ambachtelijke werk uiteraard niet steeds het grootste lawaai met zich meebrengt. Maar de sfeer ter plaatse is er eerder jachtig doordat zaakvoerder Hendrik al jaren werkt zonder enige zekerheid over de toekomst van de werf. Door een jarenlange geschiedenis van zich op elkaar stapelende beslissingen van allerlei overheden, bevindt uitbater Hendrik zich wel in een zeer Kafakïaanse situatie: de loodsen van de werf moeten dringend gerenoveerd worden en bijbouwen mag hij niet meer, de Leie-arm waar De Leie zich bevindt is volgens de wet onbevaarbaar, en de klanten moeten hun schepen over land tot bij de werf brengen wat zotte kosten met zich meebrengt. Bovendien is de Milieudienst een vaste, maar ongeliefde klant en werd onlangs een anonieme klacht neergelegd tegen de man omdat de werf er al te wanordelijk bij lag.
De zaakvoerder kan er al lang niet meer om lachen. In werkelijkheid is de Leie-arm wel bevaarbaar, zo stelt hij, en de controleurs van de Mileudienst kennen helemaal niet genoeg van de stiel om een oordeel te kunnen vellen. Voor Hendrik telt dat hij degelijk werk levert met de beste materialen en dat hij samen met zijn mensen zorgt voor een deftige opkuis na iedere opdracht. Bovendien voelt hij zich weinig gesteund door de stadsdiensten. Des te pijnlijker, want betekent het dan niets dat hij zijn medewerking heeft verleend aan een aantal grote Projecten zoals de Electroboot en de Carlos Quinto, het zeilschip van De Wilde Eend, de befaamde zeescouts uit Drongen?
Hoe het dit werfje zal vergaan is onzeker, maar laat dit u niet tegenhouden om er een bezoekje te brengen. Hendrik Morael en zijn team zijn steeds bereid een rondleiding te geven, ook aan kleinere groepjes en schoolkinderen. Intussen stuurden wij alvast één onzer huisfotografen om de charme van dit ambacht op de gevoelige lens vast te leggen.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Wist tot op heden niet eens wat een jachtwerf was. Weer bijgeleerd. Mooie pictures en dito tekst.
Hier komt en valt de geschiedenis samen met onze dagelijkse werkelijkheid.
Teder geschreven..
de tranen staan al in mijn ogen
Voor wie droomt van een eigen boot (of in dit geval een sloep) die kan bij Hendrik een grote ruime sloep bestellen. Komt ofwel in zelfbouwpakket (een koopje), of met assistentie of volledig afgewerkt (da’s wel duur). En als je niet aan roeien toe bent bestel je bij hem een kleine buitenboordmotor. Misschien heb je zo een model al zien rondtuffen: een grote houten sloep met twee kleine buitenboordmotoren naast elkaar.
Voor proefvaren: bij Daan!
De ligging van dat werf: was dat vroeger niet ongeveer op de plaats van den ‘overzet’, waar de eerste zwemlessen gegeven werden?
Mooie tekst, maar spijtig van het foutje! Het is niet Carlos Quinto maar wel Carolus Quinto!
Wij organiseren een sloepenwedstrijd met aankomst op de gras en korenlei, De Slag om Gent! Bij deze is iedereen uitgenodigd om een kijkje te komen nemen. Op zaterdag 25 augustus met aankomst voorzien rond 16 uur
Dag Jean Marie,
Je bent er bijna. Overzet is vrij gekend, het is het verlengde van de Nieuwewandeling. Maar voorbij de rotonde naar de Dunantlaan (Jan Palfijn) verandert Overzet (zo heet de straat) in Constant Dosscheweg. Het is aan de overkant van deze straat dat je de bootjes en de werf ziet liggen.
Als je het ‘kemelbrugje’ over de Leie bereikt neem je aan de overkant de Griendijk en volgens mijn richtingsgevoel moet je er zo geraken.