Gentblogt

Wat is uw favoriete kunstwerk in het MSK?

donderdag 18 oktober 2007 12u02 | patricia (tekst), An Nelissen (beeld) | 2 reacties
Trefwoorden: favoriete kunstwerk, MSK, Robert Hozee.

De herfst is volop begonnen, net als het cultuurseizoen. Het wordt weer puzzelen, filmfestival, concerten, dans, comedy, theater,… voor elk wat wils in Gent en zo hebben wij het graag. Maar houdt u ook een gaatje voor de Gentse musea over, er staat immers heel wat te beleven in deze stad. Gentblogt ging alvast eens polsen bij de verschillende museumdirecteursnaar hun favoriete kunstwerk.

Een van de laatste musea in onze reeks is het MSK. Het heeft misschien een tijdje geduurd, maar dat heeft natuurlijk alles te maken met de voorbereidingen voor een prestigieuze tentoonstelling die u er nog tot 13 januari 2008 kan gaan bewonderen. Uiteraard zal u ook hier nog een smaakmaker kunnen lezen.

In Gent zijn we verwend als het op musea aankomt. In het citadelpark hoef je maar de straat over te steken en je loopt van het ene museum het andere binnen. Een luxe, die ons een aantal jaren geduld heeft gekost, want het Museum voor Schone Kunsten, zeg maar MSK, werd gerestaureerd. Op zaterdag 26 mei was het dan zover, de heropening lokte meteen een toeloop van nieuwsgierigen. Ook wij zagen dat het goed was. De eerste maanden kon u de collectie bewonderen in de fraai gerestaureerde zalen.

Op een eerste grote tentoonstelling was het nog even wachten tot 6 oktober. British Vision is uiteraard één van de culturele hoogtepunten van het najaar. Maar deze tentoonstelling kwam natuurlijk ook aan bod in het vraaggesprek. Deze tentoonstelling inspireert trouwens ook andere musea, zoals het MIAT en het Guislainmuseum.
Museumdirecteur Robert Hozee stond ons te woord en reageerde meteen op enkele voorstellen van de andere museumdirecteurs in onze reeks.

Zijn er kunstwerken in andere andere Gentse musea waarvan u denkt: “dit zou ook wel in de collectie van het Guislainmuseum passen”?
Over het Lam Gods zal ik om evidente redenen maar zwijgen. Maar in de kathedraal hangt nog een meesterwerk van de Vlaamse primitieven waar in feite weinig mensen naar omkijken. Het is een Calvarietriptiek, gewoonlijk toegeschreven aan Justus van Gent. Die hang in de crypte die momenteel voor de eredienst gebruikt wordt, maar eigenlijk is dat een museumwerk dat uitstekend tot zijn recht zou komen in onze zalen. Misschien is dit antwoord een aansporing voor uw lezers om eens naar dat minder bekende topstuk te gaan kijken.

Ook in het S.M.A.K. hangt heel wat dat we graag hier zouden zien. De collectie van de jaren 1950-1960 zit momenteel zowat tussen twee stoelen. Het Smak doet er weinig of niets mee omdat dit museum (terecht) op de actualiteit gericht is. Ook wij doen met de jaren ’50-’60 niets, omdat we geen collectieonderdeel hebben om op voort te bouwen. Nochtans zitten in dat collectiesegment topstukken van internationaal niveau, zoals de bekende ‘Pope’ van Francis Bacon. Onlangs kwam een mogelijke overdracht van deze werken naar het MSK ter sprake, maar de deal is voorlopig niet doorgegaan. Het zou toch prachtig zijn indien deze werken, die nu meestal in de reserves zitten, permanent in het MSK zouden getoond worden, als referentie voor het actuele kunstgebeuren, net zoals de expressionisten, de surrealisten die ook als referentie bij ons te zien zijn. U merkt het, een museumconservator is gulzig, maar hij is dat voor de gemeenschap.

Wat is uw favoriete kunstwerk of voorwerp in uw museum?
Ongetwijfeld het portret van een waanzinnige door Théodore Géricault, waar Patrick Allegaert het ook al over had. Dit is zonder meer een revolutionair werk: toppunt van romantische inleving in de diepte van de waanzin, maar ook een toppunt van wetenschappelijke observatie, een echte portretstudie van de waanzin. Bovendien is het werk geschilderd met een buitengewone directheid en gevoeligheid. We danken de aanwezigheid van dit schilderij aan de internationaal georiënteerde aankooppolitiek die dit museum, samen met de Vrienden van het Museum, rond 1900 voerde. Daardoor is in onze collectie vrij veel werk te zien van internationale kunstenaars. Ik vind dat belangrijk als vergelijkingspunt met onze eigen kunst, en ik vind het zeer belangrijk dat dit museum in tentoonstellingen regelmatig eens over de grens kijkt.

Wat staat voor het komende seizoen op het programma? Naar welke tentoonstelling kijkt u in het bijzonder uit?
Ik kan niet anders dan in ons eigen museum de tentoonstelling te signaleren die pas is geopend en waar ik zo’n tien jaar naar heb uitgekeken: British Vision.

Dit is een groots opgevatte tentoonstelling waarvoor we topstukken uit 78 musea en 30 privé-collecties naar hier gehaald hebben. We proberen de eigenheid van de Britse kunst (de Englishness of Britishness) te illustreren door een originele combinatie van schilderijen, beelden, tekening, foto’s en prenten uit twee eeuwen Britse kunst. Oud en modern worden met elkaar geconfronteerd. Het gaat over twee kenmerken die m.i. de Englishness bepalen. Enerzijds het Britse talent om te observeren, om de dingen zonder omwegen en zonder traditionele formules te bekijken, empirisch zoals een wetenschapper. Daardoor zijn de Britten zo sterk in hun maatschappijkritiek (denk maar aan de Britse satire en de moderne film) en in hun landschapschilderkunst (alle groten zitten in de tentoonstelling: Gainsborough, Constable, Turner, enz.).

Maar de Britse kunst heeft nog een andere kant, die van de verbeelding en van het visionaire. De Britse kunstenaars werken graag met oude literatuur, met de Bijbel, en ze laten hun fantasie de vrije loop, tot in het excentrieke, zelfs waanzinnige toe. Ook daarvan zijn in de tentoonstelling prachtige voorbeelden te zien. Een ‘must’ kortom voor al wie belangstelling heeft voor de Britse cultuur en voor wie houdt van kunst.

Als ik een tentoonstelling moet noemen buiten de grenzen, dan noem ik de tentoonstelling van Gustave Courbet in Parijs. Courbet was een Franse realistische schilder rond het midden van de 19de eeuw, een van die kunstenaars die als het ware het schilderen opnieuw hebben uitgevonden: realistisch, krachtig, soms brutaal, maar toch ook altijd gevoelig. Een van de mijlpalen in de kunstgeschiedenis.

Welk kunstwerk of artiest zou u graag naar Gent halen?
Moeilijke vraag voor mij. Ik denk dat ik, na Paris-Bruxelles (een grote tentoonstelling exact tien jaar geleden) en British Vision, graag eens iets zou doen met Duitse kunst. Caspar David Friedrich zou een schitterende tentoonstelling opleveren, maar dat is wellicht niet mogelijk. Ook andere aspecten van de Duitse kunst uit de negentiende eeuw boeien mij, zoals de Nazareners, een groepje Duitsers dat in het begin van de 19de in Rome ging schilderen en dat zich liet inspireren door de Italiaanse primitieven. Prachtige, tegendraads, radicale en een beetje gekke kunst, zoals die van de Prerafaëlieten (de Engelse tegenhangers van de Nazareners) die nu in British Vision te zien zijn.

Maar laat ons realistisch blijven. Een van mijn volgende projecten is een (of eigenlijk dé) retrospectieve van Gustave Van de Woestyne, de Gentse kunstenaar die in de eerste helft van de 20ste eeuw bijzonder originele symbolistische en expressionistische werken heeft geschilderd. Aan Van de Woestyne werden al hier en daar kleinere tentoonstellingen gewijd, niet altijd goed geselecteerd. Het is tijd voor een definitieve, grondige tentoonstelling in het museum van zijn geboortestad.

U kan een gedeelte van de collectie ook online bewonderen via museuminzicht.be, een initiatief van de Provincie Oost-Vlaanderen.

MSK, Citadelpark, Gent T. 09/221 17 03, dagelijks van 10.00u tot 18.00u, behalve op maandag. Toegangsprijs: 4 euro, reductieprijs: 2,5 euro, gratis voor Gentenaars. Iedere zondag van 10 tot 13u gratis voor iedereen.
British vision, nog tot 13 januari 2008. Toegangsprijs: 8 euro. Reductieprijs: 6 euro

© 2007 GENTBLOGT VZW