RSSHet Moorken is terug!
U herinnert zich beslist nog De Dag dat er Paniek uitbrak in Gent: het Moorken was verdwenen! En als het niet aan alerte lezer Frans en zelfs een beetje aan onszelf gelegen, het was misschien nog altijd niet gevonden!
Oké, dat laatste is overdreven, maar niettemin bleek de verwarring totaal, bij de dienst Monumentenzorg dacht men dat er een bende van metaaldieven aan de slag was geweest.
In de straten werd zelfs gefluisterd dat vandalen het Moorken vernietigd hadden en dat het in duizen stukken over het Citadelpark was verspreid.
Gelukkig bleek al snel dat het monument ergens op de Groendienst was beland, en wel omdat het zwaar gewond was geraakt door de onverhoede aanval van een lindenboom.
Vandaag staat het Moorken, ook Sakala genoemd, er echter helemaal terug, en zie, het beeldje heeft er zelfs twee sympathieke Schepenen bij gekregen, of ah neen, dat is alleen voor de foto, fluistert fotografiedeken Charles mij hoofdschuddend toe.
Zo krijgt alweer een pittige anecdote uit onze prille Gentblogt-geschiedenis een eind goed-al goed staartje. En maar goed ook, want voor vele mensen is het Moorken een monument van grote emotionele waarde.
Op zijn minst is het een mooi beeld op een mooie plek in Gent.
Merci Frans, en als je nog eens zoiets ziet, laat het ons gerust weten! Stadsblog annex detectivebureau Gentblogt lost het op!
© 2007 GENTBLOGT VZW
Zoals we hem kennen zal Frans zeker blijvend attent zijn op wat onze stad aan belangrijke esthetische en praktische troeven rijk is.
“’t Muurke†terug, de kleine vijver hersteld, én met koppel. Schuun, hé. Nu nog de waterval (na de winter?) en het “idyllisch†plaatje is weer compleet, met de Japanse lantaarn als bijkomende toets. Het ontwerp van dit monument (door Armand Heins) was zijn tijd vooruit: niet de koloniale pioniers (de gebroeders Van de Velde) zijn in brons vereeuwigd, met ergens op hun voetstuk een onderdanige “inboorling†als attribuut, zoals dat gebruikelijk was rond 1900, maar omgekeerd. En Louis Mast heeft treffend de hunkering van Sakala naar zijn geboorteland uitgebeeld. Wie iets meer wil vernemen over de manier waarop inboorlingen hier destijds werden ingevoerd als tentoonstellingsgerief leze de onthutsende roman “Cannibale†(Editions Verdier, 1998, ISBN : 2-86432-297-8) van de Noordfranse succesauteur Didier Daeninck. Hij baseerde zich hiervoor op het echt verhaal van de onvoorstelbare manier waarmee men nog in 1931 (toen verscheen ook “Kuifje in Congoâ€) voor de “Exposition coloniale†in Parijs omging met “geïmporteerde†Kanaken, de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Caledonië.
Schoon werk! En met die schepenen erbij is ‘t helemaal af!
Hopelijk donderd Sakala niet alweer van zijn sokkel als het terug een beetje begint te waaien. Misschien kunnen ze daarvoor best uit de collectie van het SMAK zo’n buttplug van Paul McCarthy gebruiken.
;-)
Kan iemand me iets meer vertellen over het beeld dat zich vroeger op het koepeldak van de kiosk in het Citadelpark bevond ? Wat stelt /stelde het voor (een muze ?), wie heeft het ontworpen, en waar is het ondertussen heen ? (Oude postkaarten tonen dat het beeld nog wel eens verwijderd werd, om vervolgens weer terug te verschijnen) Graag reacties op info@retroscoop.com Alvast bedankt !
Benoit Vanhees