RSSHet Hof van Beroep viert een feest
Dat vroeger alles beter was. Een mythe die al zo lang gestand houdt dat geen kat meer weet wat ‘vroeger’ was en waar men ‘vroeger’ op de tijdslijn van de eeuwigheid moet plaatsen. Waardoor de hedendaagse mens slechts één ding met zekerheid weet: ‘ook vroeger zei men dat het vroeger beter was‘ Oftewel, mensen reclameren door de eeuwen heen en wellicht hoort dat ook zo.
Gerechtsgebouwen bijvoorbeeld. Zowel over het Antwerpse gerechtsgebouw als over het nieuwe onderdak van Justitie in Gent wordt nog gefulmineerd als zou het gaan over een stel politici die geen regering kunnen vormen.
Niets nieuws onder de zon: in het boek de Tempel van Themis kunt u lezen hoe het toen nog nieuwe justitiepaleis geen genade vond bij de mensen.
Het groots opgezette project werd opgestart nadat op 7 november 1832 de eerste bijeenkomst van het Hof van Beroep plaatsvond, toen het enige Hof van Beroep van Vlaanderen. Het duurde nog vele jaren voor het imposante gebouw afgewerkt was en alle rechtbanken van Gent er hun thuis vonden voor vele jaren, tot vorig jaar de volledige rechtbank van eerste aanleg verhuisde naar de Opgeëistenlaan.
Het zag ernaar uit dat het Hof van Beroep voor altijd in stilte zou verdwijnen tot noodgedwongen de zittingen van het Hof van Assisen opnieuw in het oude gebouw vastgelegd werden. Hoe? Waarom? Geen kat begreep aanvankelijk deze beslissing, tot bleek dat de nieuwe zaal een aantal mankementen vertoonde: niet alleen was er bitter weinig plaats voor de journalisten, ook zat het Openbaar Ministerie aan één tafel met de rechters. Geen goed idee in een land waar veel mensen denken dat alle actoren van Justitie onder één hoedje (pruik?) spelen.
Het Hof van Beroep mocht gisteren 175 kaarsjes uitblazen en meteen werd ook een tentoonstelling over de geschiedenis van het gebouw en de dagelijkse bezigheden van de driehonderd mensen die er nog werken geopend. Vanzelfsprekend hoorde daar een massa mensen bij. Niet alleen de ‘fine fleur’ van justitie was aanwezig, maar ook de vele bodes, deurwaarders en het andere personeel waren paraat voor het genieten van een drankje, een receptiehapje en vooral voor een praatje met mensen-van-lang-geleden.
Wij waren erbij en Huug slaagde er net in -ondanks het toch wat sombere licht, de mensenzee en de persfotografen die ons met hun kanonnen van camera’s voor de voeten liepen (“Hey, wij zijn wel van Gentblogt!” deed ze wel even terugdeinzen), toch enkele bekende en minder bekende celebrities op de digitale plaat vast te leggen. Wie is wie? Aan u het woord!
© 2007 GENTBLOGT VZW
Wat zijn Meester Van Eechauts haren wit geworden! Zo wit als het zieltje van zijn al zijn klanten? Dan zijn er zeker nog wat grijze tussen.
Piet Van Eeckhaut en Herman de Croo: ik vind dat ze een gelijkaardige manier van spreken hebben. Twee mannen met visie!
PVE en HDC: twee heren in hun vak, twee mensen waar men mag naar opkijken, twee verschillende stijlen baard….
Twee verschillende kledingsstijlen ook, de goed geklede maar non-conformistische Van Eeckhaut versus De Croo, de man met het kostuum. Zou er een verband zijn met de politieke visie?
Het non-conformisme van Piet Van Eeckhaut is zeker ook een eigenschap van Herman De Croo, die ook nog een eigen taal uitvond!