Becoming Jane
Pride and prejudice, Sense and sensibility, Emma,… Ik weet niet of ze nog op literatuurlijstjes voorkomen, maar ik kan me wel inbeelden dat ze nog frustratie bij menig schoolgaande jeugd veroorzaken. Voor de enen zijn het pareltjes uit de Engelse literatuur, een treffende beschrijving van een tijdsgeest. Door anderen wordt ze verguisd. Ik moet toegeven dat Jane Austen, want over haar gaat het, ook niet mijn favoriete schrijfster is. Ik heb Sense and sensibility al verschillende keren doorworsteld (vrijwillig), zuchtend nog een bladzijde omgeslagen op zoek naar een sprankeltje romantiek. Wanneer zou Mr. Darcy eindelijk zijn gevoel laten spreken? Of zijn alle menselijke relaties beredeneerd of een product van hogere wiskunde?
En toch, wou ik deze film zien.
De titel suggereert het al: er is iets gebeurd waardoor ze Jane Austen is geworden. De titel verwijst ook naar de biografie van Jon Spence Becoming Jane Austen uit 2003. Deze biografie veroorzaakte de nodige deining in de literaire wereld als ook bij Jane Austen-fans. Een veel gehoorde commentaar op haar werk is dat Jane Austen wel romantische boeken schrijft maar eigenlijk niet weet waar ze het over heeft. Ze is immers nooit getrouwd. Wat in andere biografieën afgedaan wordt als een kortstondige affaire zonder veel betekenis, wordt door Jon Spence gezien als een meer serieuze relatie die bovendien een doorslaggevende rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van Jane als schrijfster.
Wie het bij het rechte eind heeft is moeilijk te achterhalen. Feit is dat Jane Tom Lefroy, want hij is de “boosdoener”, ontmoet heeft tijdens de kerstvakantie in 1795. Half januari trok hij opnieuw naar Londen om zijn studies verder te zetten. In augustus verbleef Jane een tijdje in Londen en er zijn redenen om aan te nemen dat ze verbleef bij de oom van Tom, waar hij ook logeerde. In 1798 keerde Tom opnieuw naar Ierland terug om advokaat te worden en nemen de specialisten aan dat de romance werd stopgezet. Jane’s enige zus met wie ze een drukke briefwisseling had, heeft heel wat van de brieven verbrand, vaak op vraag van Jane. Uit deze periode is geen enkele brief overgebleven, maar het was wel de vruchtbaarste periode in haar schrijversbestaan. Nadien heeft het meer dan tien jaar geduurd voor ze weer iets geschreven heeft.
Terug naar de film nu. De twintigjarige Jane Austen wordt op een meer dan overtuigende wijze neergezet door Anne Hathaway, u misschien bekend van de The devil wears Prada, waar ze ook al een jonge dame speelt die niet op haar mondje is gevallen. Het gezin Austen woont in het landelijke Hamptshire. Haar vader is een geestelijke waarmee het gezin wel enige achting afdwingt, maar ze hebben het niet zo breed. Jane is de zevende van acht kinderen. Ze heeft één oudere zus Cassandra met wie ze lief en leed deelt. Ze is gebeten door het schrijfvirus wat door haar familie best gewaardeerd wordt, maar wat in die tijd niet zo evident was. Voor een meisje. Lady Gresham, vertolkt door Maggie Smith, heeft daar in een schitterende scène uiting aan.
Haar ontmoeting met Tom Lefroy (James McAvoy) wordt nogal cliché-matig in beeld gebracht. Hij maakt een opmerking, zij wordt kwaad, u kent het wel. Maar laat dit niet de pret bederven, voor ik het goed besefte was ik volledig meegesleept in het verhaal. Compleet met krop in de keel en slikken. Maar zoals in de boeken van Jane Austen blijft alles nogal braaf. Mr. Wisley (Laurence Fox), de neef van Lady Gresham en volgens haar moeder de ideale trouwpartij, deed me enorm denken aan de mannelijke personages bij Austen. Hij heeft niet direct wat je ruggengraat zou noemen, maar hij komt best sympathiek over.
Alleen, het is natuurlijk niet dat overdonderende gevoel dat Tom haar wel bezorgd en zo komt Jane voor de hartverscheurende keuze die ze later haar heldinnen ook vaak oplegt, treffend samengevat door Jane’s moeder in de film: Affecttion is desirable, money indispensable.
Becoming Jane zal ongetwijfeld het etiket “vrouwenfilm” opgekleefd worden, maar wat mij betreft dan toch één van het betere soort. Het eerder klassieke liefdesverhaal is onderbouwd door historische feiten, er werd nagedacht over de kostuums. Tijdens de bals kan u genieten van de vele lintjes en glanzende stofjes, maar daarbuiten is het vooral de meer praktische kledij die op het platteland in die tijd gedragen werd. Ook voor de casting is men zorgvuldig te werk gegaan. Zo gaat Anne Hathaway er prat op reeds voor de film een grote fan te zijn van de boeken van Austen, maar het is vooral haar rol in Brokeback mountain die de makers overtuigd heeft. Het geheel wordt op een dergelijke overtuigende manier gebracht, zodat ook sceptici van het werk van Jane Austen best kunnen genieten van de film. Als u mij nu wil excuseren, ik ga op zoek naar mijn exemplaar van Sense and Sensibility, misschien ligt het me nu beter.
Becoming Jane kan u gaan bekijken in de Sphinx of in de Kinepolis.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Hmmm… ik was niet zo enthousiast, vrouwenfilm of niet. Dramatisch niet echt sterk en in feite ook niet echt interessant, i.t.t. de boeken van Austen zelf en de veelal superieure verfilmingen ervan. Aardig gedaan maar emotioneel gezien zeer oppervlakkig, vond ik. Hathaway was niet slecht, maar ik vind haar toch nog ruggengraat missen voor zulke grote rollen.