RSSAna Moura – Zuiderse Zinnen
Het moet toeval zijn. Net nu ik de laatste tijd veelal wegdroom bij herinneringen aan het Andalousische hinterland en de wijdse Portugese vlakten, komt de perfecte soundtrack bij dergelijke melancholie op me af in de handelsbeurs. Na de flamenco van Alvaro Paños, en eerder al de Portugese muze Cristina Branco, was het zondagavond de beurt aan de jonge charmante fadista Ana Moura.
Deze in 1979 uit Portugees-Angolese ouders geboren talentvolle zangeres maakt deel uit de stroom hedendaagse fadozangers die deze oude muziekstijl opnieuw populair maken in Portugal en zelfs Europa. Haar jeugd en looks zijn daarbij een niet te versmaden troef, maar vooral haar vocale kwaliteiten brengen die zuiderse saudade tot in de harten van de toehoorders.
De setting in de handelsbeurs was intiem en traditioneel opgebouwd met drie gitaristen als begeleiding, waaronder Jorge Fernando, bekend muzikant (begeleidde ooit grootmeesteres van de fado Amália Rodriguez), producer en ontdekker van Ana Moura en die ook die andere sexy fadista Mariza lanceerde. In een op het eerste gezicht geïmproviseerde gimmick nam Jorge zelf ook twee nummers voor zijn rekening.
Fado is muziek recht uit het hart die het leven in al zijn facetten bezingt met een vleugje warme romantische melancholie. Het verlangen, de liefde, de passie. Allemaal kleine blote liedjes.
Haar diepe warme licht hese stem klonk wondermooi bij de tokkelend zingende guitaras. Om de sfeer van de typische fadohuizen in Lissabon te benaderen bracht de groep zelfs een nummer zonder versterking op de rand van het podium in schaars warm licht vlakbij het publiek.
De nieuwe single “os Búzios” (zeeschelp) mochten we ook aanhoren en het publiek werd uitgenodigd mee te zingen en te klappen. Zonder twijfel wederom een staande ovatie met enkele leuke bisnummers om dit heerlijk avondje zuidserse zinnen af te sluiten.
Ze bracht no expectations” van de Rolling Stones (uit een project waarbij bekende artiesten de Rolling Stones coveren), deels in het Engels en deels in het Portugees, maar wel in een beklijvende fadoversie. Impressive, Norah Jones, eat that!
© 2008 GENTBLOGT VZW
Typisch… Portugal heeft dà t, en wat heeft Vlaanderen? Laura Lynn :-/ Zeer mooi, die zeeschelp van haar! Blijkt dat ik mijne cultuurcheque dan toch beter daaraan had besteed; schoonheid én schone muziek; u heeft een goed oor (én oog), beste Jeronimo! :-)
Ciao!
Ik begrijp dat men andere keuzes kan maken dan Laura Lynn, Bauer en Eddy Wally. Maar laat iedereen toch zijn smaak, en lach aub die anderen niet uit. Uniformiteit is één van grooste aanleidingen voor verveling.
Jeronimo, dat zijn pracht van foto’s. De madam is natuurlijk een uitermate geschikt model. R
leuk verslag van een mooie avond! nog even nagenieten met de youtubes, thanks.