RSSGentblogt bij Bloch!
Ach ja, bij mij was het best wel lang geleden dat ik nog eens bij Bloch geraakt was. Toen ik het nieuws over de sluiting hoorde voelde ik mij zelfs een beetje ongemakkelijk. En toch.
Als kind kwam ik er meerdere malen per week, met mijn moeder. De rij was al even lang als nu, en de koeken staken mijn ogen uit, want ik kreeg die niet elke dag. Maar als mijn grootmoeder vanuit het eindeloos verre Kapellen naar Gent kwam, dan gingen we allemaal samen chocomelk drinken en allerlei lekkers eten in de gelagzaal. Zoete, zoete herinneringen.
Hebben wij al ooit een recensie geschreven over bakkerij Bloch? Neen, was het antwoord na het doorploegen van ons archief. Bruno schreef bij de bespreking van een andere bakker nochtans aanlokkelijke woorden “Dergelijke ontbijten bewaren wij meestal voor de zondag, want op zaterdag treft u ons ’s ochtends meestal in de binnenstad aan, en dan durven we daar wel eens te ontbijten. Onze voorkeur gaat dan uit naar Bloch, voor een Lait russe, een spiegelei (twee eitjes eigenlijk), en een pistolet met kaas van kaashandel Peeters aan de overkant van de straat. Maar bon, dat bespreek ik later misschien nog wel eens“.
Maar de tijd haalde ons in, zo bleek vorige week en het nieuws van de stopzetting zette Gentblogt weer eens op zijn kop. Veel verbaasde reacties, wanhoopskreten, eerbetuigingen. En ook wel mensen die het allemaal ‘maar niets’ vonden, Bloch en zijn doening. Onbeleefd personeel, een beetje vuil soms, een onbeleefde baas. Tijd om het zelf uit te proberen, vonden wij met “een bendeke”. Op naar ‘s lands bekendste patisserie, en niet als voorbeeldige dames en heren, maar als, hm, onszelf: een bonte companie, in het gezelschap van heel veel kinderen, iets dat in veel horecazaken niet op prijs wordt gesteld.
Zonder de mevrouw die ons bediende op de proef te willen stellen had ik haar voor ik het wist twee keer teruggestuurd omdat ik niet kon kiezen. Het aanbod van Bloch is waanzinnig: dat zie je meteen als je even inzoomt op de prijslijst hierboven. Namen zoals ‘stuk paradijs’ en ‘Gentse crembol’ en ‘warme Charlot’ houden een mens wel even aan die kaart gekluisterd. De beroemde kaastaart was uitverkocht, dus ging ik voor het kaasrolletje, en eerlijk gezegd, het was het lekkerste kaasrolletje dat ik ooit heb gegeten. En dat zeg ik niet omdat het een Blochrolletje was.
De anderen hadden pizza’s, boterkoeken, krentenbollen, eindeloos veel chocomelk, en nog van alles besteld. Opmerkelijk was de manier van presenteren: een pizza voor vier personen kwam met twee bordjes, en kaasrolletjes voor twéé werden op één bord gepresenteerd, het andere bord kregen we er bij. Dat maakte het bezoek er eigenlijk alleen maar grappiger door.
De kinderen hadden de opdracht gekregen zo lastig mogelijk te zijn. Neen, dat is niet waar, ze waren eigenlijk voorbeeldig, maar als je zes kinderen tussen twee en drie uur in een restaurant laat zitten wordt het wel een kliederboel. Een kliederboel met een faire deal: een omgestoten glas chocomelk werd niet opgekuist, maar er was ook niemand die mopperde op de kinderen die onder meer vrolijk door het etablissement wandelden om foto’s te trekken van alles dat ze zagen. Over kinderen gesproken: op de foto zie je onder meer een flink opgroeiende Janne en de eerste officiële publieke verschijning van Zita van Ivan. Eén maand oud, op het nippertje nog Bloch meegemaakt!
Conclusie? Het personeel was zeker niet onvriendelijk, maar gewoon ‘weinig van zeg’. Bloch werkt al jaren met veel mensen van allochtone mensen, die goed Nederlands kennen, maar daarom niet meteen rad van tong zijn. Klacht geseponeerd! Het eten was vers, de koffie aanvaardbaar en de chocolademelk massaal. Sepot! Maar vooral, en daar gaat het toch om: het lekkers, het zoet, de taart, de koeken zijn héél erg lekker. Ik heb mij alvast voorgenomen terug te gaan om uit te vissen wat ‘Warme Charlot’ is. Vandaar mijn advies: was u er nooit, probeer het eens, al was het maar om te weten wat u bijna gemist had. Benieuwd hoe zoet het afscheid voor u was..
© 2008 GENTBLOGT VZW
confidenciëel:
Een heel goede vriend van mij was jaren lang leverancier bij meneer Bloch. Hij leverde de kaas,….voor de kaasrolletjes. Hij kreeg op een dag de bestelling iets onduidelijker dan anders: “xx kilos d’ emmenthal, svp”, …… en mijn vriend vragen: ” moulus ou en petits blocs?” en het direct antwoord van de heer Bloch: “est-ce que je vous les ai déjà demandé en petits Peeters?”
Droevig dit zal binnen kort niet meer te horen zijn tussen buren, collega’s, vrienden, de mensen van “Bokrijk” zoals ze dat zo elegant zeggen in de Gentenaar!
julle hebben echt wel je best gedaan om bij bloch het uiterste van het kannetje te halen.
een bende kinderen, rondlopen, tassen omgooien…..
voor mij is het wel heel erg.
ik zal er voor eind maart niet meer kunnen zijn.
als ik terug in gent ben, wat zal er dan zijn?
waar ga ik mijn joodse spullen nog kunnen kopen?
een monument, overdreven, maar toch, is weg.
hopelijk is er een andere bakker die het verder zet.
Is het Janne? Drinkt die al koffie? of zie ik,slecht?
Haja, het is alsof er een enorme kop koffie voor haar neus staat!
Ik hoorde onlangs dat er daar op donderdagavond altijd ‘gratis uitverkoop’ is en dat ze dan alle resten van die dag weggeven aan de daklozen en de studenten die zich als dakloze voordoen… waarbij de daklozen en armeren van de stad dan graaien wat ze kunnen en nadien op straat een beetje ‘ruilen’: een koffiekoek voor een broodje enzovoort enzoverder. Onder het joodse motto: restjes mag je niet weggooien maar moet je verdelen onder de armen. Zotjes maar heel schoon, vind ik dat!
Ik denk dat de sluiting één van de droevigste feiten is die ik persoonlijk en Gent ooit zal meemaken.
Ik ging er graag, ondanks het misschien “onbeleefd” personeel was, ik vond van niet.
Bloch had de beste koffie en koeken van ‘t stad en dat was een feit.
Ik blijf het betreuren…
de koffie was niet goed, dat kunnen echte koffiedrinkers je wel vertellen, maar hun koeken, en taartjes waren wel het einde.
en ik weet ook waarom.
waar men bij de meeste bakkers het gebruik van vetstoffen probeert tot een minimum te beperken, maken zij het nog volgens het oude recept.
het is moeilijk om op dit tokkelding dat uit te leggen, maar je moet, zo oud zijn als ik, om nog het verschil te weten.
zelf al bladerdeeg gemaakt? ik wel. en geen pakje uit de diepvries.
en dat zal ik missen.
dat doet geen enkele bakker meer. normaal. want veel te arbeidsintensief. maar wel weer iets dat verloren gaat.
Rony: Bloch gebruikt Echte Boter, en dat is zalig..maar ook een reden om niet elke dag Blochkoeken te eten.
en waarom niet? links en rechts zo een beetje meer volume. als je maar geleefd hebt. genoten, dat liever dan op sla nog verder te moeten.
mijn vrouw is voor mij de mooiste, maar als ik eens echt kijk weet ik ook dat ze niet meer op catwalk een ideaal figuur zal zijn. maar als we als twee marmotten, ik met mijn buik, zij met hier en daar iets veel rondingen, in mekaars armen en benen, inslapen, sorry. het is even leuk.
liever koeken van bloch, met alle gevolgen van dien, dan als geraamte, gespeend van de genoegens van het leven, verder te moeten.
alle dagen goed eten, wijntje, biertjes, en dan nog wat rollebollen, meer moet het zijn. en die sigaar niet vergeten, je leven in rook te zien opstijgen.
het kan zijn dat ik minder lang leef, alhoewel, maar we leven, profiteren van elk moment.
leve het leven.
boterkoeken, chocolademelk, als ontbijt.
je dag kan niet meer kapot.
leuke reportage, en mét foto’s, voor in ons archief helaas…
ik zal bloch enorm missen, ondanks het feit dat ik er niet zo heel vaak kwam, maar het was zo’n referentie, een vaste waarde in gent
Allez zeg Eve – die Gentblocht zomaar laten liggen…
Vanuit historisch perspectief gaat de vergelijking niet op, maar een symbool als Bloch dat verdwijnt uit het Gentse stadsbeeld, dat is zoals beslissen het belfort af te gaan breken. Met Bloch verdwijnt niet alleen een uitmuntende bakkerij, maar zowaar een totaalconcept, dat een toonbeeld is qua sociaal engagement jegens minderbedeelden (iedere dag gratis verdelen van overschot tegen sluitingstijd)en qua tewerkstelling van correcte tewerkstelling van allochtonen.En waar, hoe vrijzinnig ook, de rijke Joodse cultuur met fierheid tot vandaag uitgedragen wordt. Al eens gelet op de foto van de oudere dame boven de toonbank? U moet eens vragen wat die daar staat te doen…
luc, mooi gezegd. ik zal het missen. nergens nog de joodse, zo rijke smaken.
zelfs in a’pen is het bijna niet meer.
Men zal de waarde van Bloch maar echt kennen éénmaal het weg is en er één of ander lelijk winkel in de plaats komt.
Maar één ding mag ook gezegd worden; Bloch heeft haar personeel steeds onderbetaald (vandaar het hoge aantal allochtonen in het personeelsbestand).
En hygiëne was ook niet steeds wat het zou moeten zijn.
… Maar, de beste koeken en taarten ter wereld…
Jammer, ik geraak er niet meer voor ze sluiten.ik ben al een tijdje weg uit het land maar dit is toch een van de hoekstenen van mijn vele jaren Gent. En ik moet al es diep graven om die onvriendelijke bediening te herinneren. De machtig goeie en zoete koeken en vlaaien,zoveel om op te noemen,da’s hetgeen ik mij herinner.
Net zoals ik mij vooral de heerlijke geur van de Mokabon herinner, of het lawaai in de Progres of de rook in ‘t Damberd.
Ik heb horen waaien dat er een gentse bakker interesse heeft in de recepten (die ze gingen uitbrengen in boekvorm, maar toen kwam er een tegenbod..) van Bloch. Deze zou de naam Bloch ook overkopen en zo de traditie verder zetten met echte Bloch koeken!
Misschien is er een sprankeltje hoop voor de mensen die Bloch minded zijn.. ;o)
(bron: de morgen :o) )
Zalig! De speculaties komen er aan!
‘t Heeft nog lang geduurd!
Wij zullen het ook missen… Sommige van zijn recepten zijn werkelijk ongelooflijk, ‘t kwijl loopt mij al in de mond als ik er nog maar aan denk! Vooral hoop ik dat er nog iemand in Gent een goeie Kügelhoff zal kunnen bakken, want dat is echt zalig.
En daarnaast is het inderdaad een monument dat verdwijnt…
Dit vindt ik echt schokkend nieuws!
Ik ken Bloch al mijn hele leven lang, en kan het nog altijd niet geloven dat dit gaat verdwijnen. We kunnen alleen maar hopen dat het hele boeltje niet wordt verkocht aan multinationalen die er weer 1 of ander fastfoodrestaurant of kledingwinkel van zullen maken. Dit was de laatste tea-room in de Veldstraat, waar er ooit zoveel waren…
Een lijstje uit mijn mémoires, in wannorde:
Fritz/Daskalides, De Coene, Vendôme, het eerste Renardeau in de kelder, Bloch, de tea-room boven in de Grand-Bazar,
Ik vergeet er zeker nog éne.
De Caruso! Oeps, pardon, is meer mijnen tijd;)
Waar is da?
De eerste Renardeau was aan het Koohandelsplein (naast Delvaux), en niet in de Veldstraat.
Koophandelsplein natuurlijk.
Mag ik vragen te spreken over dingen die men kent: Inderdaad de Renardeau heeft jaren, en met veel succes, als adres Koophandelplein gehad. Voordien echter is de zaak begonnen in een keldertje aan de overkant van De Coene, zelfde kant GB. Het was misschien in een keldr van het Hotel VanderHaeghen of ernaast, maar daar is de heer De Vos einde jaren 50 begonnen.
Ik heb soms een heel slecht karakter als men mij wil betrappen op onjuiste fouten! ;-)
“Mag ik vragen te spreken over dingen die men kent”:) Nou neen, want als iedereen alleen mag spreken over wat hij of zij waarlijk kent, zal ‘t snel gedaan zijn met communiceren op de planeet. O, de Caruso is gewoon mijn geliefde en ter ziele gegane stamkroeg;)
Geachte meneer DEWULF.
Het is waarschijnlijk mogelijk dat de Renardeau begonnnen is een kelder van een pand in de Veldsrtraat, maar zeker niet in de kelder van Hotel Vanderhaegen noch in een belendend pand. Dat u soms slechte karaktertrekken vertoont heb ik al meer maals vastgesteld door uw veelvuldige tussenkomsten op deze blog.
U doet mij denken aan een personage in het satirische tijdschrift Charlie Hebdo,le
professeur CHORON reponse a tout.
Geachte meneer Frederik,
Mijn lectuur brengt me quasi nooit bij Charlie Hebdo, ik heb wel de eerste nummers van Pilote, toen dat nog zeer braafjes de eerste Asterix uitbracht. Ik vermoed dat uwen professeur Choron een man moet zijn die de waarheid onaangenaam overbrengt, zo wil ik zeker niet zijn, maar als het zo overkomt, lees dan mijn tekst met een greintje ironie.
Mag ik vragen waarom u pertinent zeker zijt dat die kelder niet in een huis naast Hotel Van der Haeghen kon gelegen zijn? Het kon desnoods in het huis waar ICI-Paris-XL was.
le professeur Choron was een echt bestaande figuur, ik heb hem nog zien optreden! De strips enz. werden later naar hem vernoemd. Oh, en slechte karakters zijn soms nog de boeiendste:)
Zeer juist Eve, le prof Choron trad regelmatig op in kleine zaaltjes (amusante nonsens). Dit terzijde.
Het Hotel Van de Haeghen, vroeger het Hotel Clemmens genoemd is reeds sedert
1953 een museum. Voeg daar nog enkele jaren interieurrestauratie aan toe.
In die zin lijkt het mij weinig waarschijnlijk dat er in de kelder een horecazaak aanwezig was.
Beloofd, ik zal in het vervolg de bijdragen van jm met de nodige ironie lezen.
En hoe zag het eruit voor dat het een museum werd? Een deel van het huis was omgebouwd in een winkel waar, als ik me niet vergis, regenmantels verkocht werden. Ge kunt nog in de onderste boord van de gevel twee verschillende steensoorten vinden.
Misschien is de omvorming tot museum ook niet zo vroeg als ge denkt, ik zou pleiten voor rond 1960.(Zie “Het Gent van Toen” van André Verbeke )ook aan te bevelen: archiefbeelden van de reeks Tempus.
Ik schat dat Bloch voor 5 Ã 6 milj euro zal verkocht worden .
De overkant is een paar jaren geleden aan 4 milj euro weggegaan .
Het wordt Big Business in Gent . Monopoly tussen de hollanders ,….
Vandaag in “La Libre Belgique” een artikel van een half blad over dit Gents gebeuren. Zeg nog dat ze zich over de taalgrens voor onze streken niet interesseren.
Het is een goede weergave van de feiten. Een klein detail: “Voldersstraat” was/is in het Frans “rue des Foulons”. Maar het huis Bloch staat op de hoek van Veldstraat en Hoornstraat/rue de la Corne.
La “rue des Foulons”, door Gentenaars steevast de “Lange Zottenstraat” genoemd.
Ge moe neu nie zieveren, he! Inderdaad dat was de echte en rechtmatige straaatnaam. Een volder was een “foulon” en zo was het, en zo is de vertaling nu nog.
Inderdaad. Maar mijn grootvader had het ook altijd over die “Lange zotten” hoor. ;-)
Een volder..dat was toch iets anders? Ik ben in daar naar school geweest in het Emile Brauninstituut en ik heb daar ooit de betekenis van de naam van die straat geleerd..ook iets met textiel?
voor zover ik iets opgestoken heb van mijn middelbaar onderwijs: een volder is een leerlooier of althans een dierenhuidenbewerker, volder heeft te maken met het proces om de huid soepel en bewerkbvaar te krjigen ik meen me te herinneren door te weken in ammoniakoplossinegn ofte zelfs pis bij momenten…
en duivenstront, ga maar eens kijken in fes
een volder is een bewerker van wol, om het te laten vervilten, een “vilder” is een leerlooier of leerbewerker van dierenhuiden.
charles heeft gelijk: een vilder is een leerbewerker (ref: villen: het vel van vlees ontdoen, of omgekeerd.) niet erg logisch midden in de stad! vooral bij het looien komen niet zo aangename geuren vrij. zelf hier, worden ze verbannen naar het platteland, en we zijn wat stank gewoon. wel prachtig om zien, kilometers huiden op houten ramen die staan te drogen.
wenzhou is ook de schoenenstad van china, dus veel leder nodig.
omdat weven arbeidsintensief is, gebruikte men vroeger veel vilt. mantels,capes, hoeden en andere bovenkleding. lokeren was bv. een stad waar men veel konijnenhaar voor vilt verwerkte. ze zitten nu nog met totaal vervuilde gronden: hoofdzakelijk kwik, heb ik me laten vertellen. in gent was het duurdere wol. waar de naam volder vandaan komt weet ik niet, maar het is dus een “vervilter”(wol+vilten?)
voor meer info. verwijs ik naar het miat waar men rond vilt een heel activiteitenprogramma heeft opgezet.
beste jeronimo, ja, elke leraar kan niet alles weten, alhoewel!:)
de grootste georganiseerde groep ambachtslui in gent waren:” de wevers en volders”, en dan moet toch een belletje gaan rinkelen. textiel!
vilders stonden op de laagste trap: dat was vuil, gemeen werk.
die zaten alle dagen in bakken te roeren waar de huiden van vleesresten en vet werden ontdaan. die moesten dan nog met een houten knuppel, type deegroller, soepel gemaakt worden. men gebruikte amoniak, en waar zit dat goedkoop in? juist, in pis of vogeldrek. met als koploper duivenstront.
(gooi dat onverdund op je groenten, en ze zijn kapot)
jeronimo, weet je waarom ik dat weet? ik heb nog indiaans schoeisel gemaakt van vers vel, recht van de slachter.
anders, zoals reeds gezegd door tom,, bezoek eens wat steden in noord.afrika, boeiend en reukverruimend.:)
Slechte herinnering aan Bloch: die koeken met echte boter die ik eens gekocht heb toen ik ‘s morgens op vakantie vertrok: ik kreeg er diarree van!
Goede herinnering aan Bloch: zijn (kleine) pizza’s en quiches waren delicieus!
Wat had ge ermee gedronken? Na zes Duvels….