RSSMogelijke sluiting Charlekijn zaait paniek bij culinaire verslaggevers Gentblogt
Het zit zo: volgende week, ergens in het weekend, heeft een behoorlijk deel van de redactie van Gentblogt (door toeval allemaal dames, jawel) gereserveerd in het restaurant ‘De Charlekijn’, bekend van het programma “Mijn Restaurant”. Op onze eigen kosten uiteraard, en na ongeveer een week puzzelen, want toegewijd als we zijn, hebben we bijna geen tijd voor andere dingen dan voor Gentblogt.
We gaan eten in de Charlekijn, dus. Nu blijkt dat net dit restaurant genomineerd werd en bij verlies simpelweg gesloten wordt. Dat voelt bijna letterlijk als het deksel op je neus krijgen. Net nu dit restaurant op zijn waarachtige waarde zou geschat worden door een select gezelschap van culinaire fijnproevers zonder blad voor de mond is er een kans dat er helemaal geen Charlekijn meer is. Een drama voor ons sociaal leven en voor onze immer lekkerbekkende persoonlijkheden.
Testen of ze luid-kwetterende-vrouwen-vriendelijk zijn. En of ze baby- en peutervriendelijk zijn. Zo verwoordde Lien het eerder deze week.
En ook: ‘Oh ja: spijtig voor Leuven. Het zijn de twee sympathiekste duo’s en de twee beste chefs die genomineerd zijn. Maar Gent moet winnen!’
Daarom, maar ook omdat er in Gent net twee restaurants failliet gegaan zijn, en ook omdat wij supporteren voor alles dat onze stad nog meer in de kijker kan zetten neem ik het persoonlijk initiatief en het risico om voor de (uit te vinden) Gentblogt-tuchtcommissie geroepen te worden: Kijk dan hier even wat u te doen staat en houd de Charlekijn toch minstens nog een week in de lucht. De ether. De Geldmunt. U kiest maar!
© 2008 GENTBLOGT VZW
‘En of ze baby- en peutervriendelijk zijn.’
Euh, wie neemt nu een baby/peuter mee op restaurant? Babysit regelen zou ik zeggen zodat uzelf en de andere bezoekers een ongestoorde culinaire ervaring kunnen hebben.
Wij doen dat al jaren. Onze kinderen hebben dankzij deze wijze van Bourgondisch opvoeden zo tegen hun derde al tafelmanieren om u tegen te zeggen en een kennis van de etiquette die een souper in het koninklijk huis kan doorstaan.
Lien haar kindje is 7 maand ….
hm, niet dat je à lles zo ernstig moet nemen, maar we praten over een lunch. In een rookvrije plaats, en we praten over het braafste kind ten westen van de Chinese Muur.
Baby’s zijn niet per definitie lastig en een stoorzender voor culinaire ervaringen. Ze kunnen het inderdaad niet vroeg genoeg leren. Wij namen onze kinderen ook altijd mee op restaurant, zelfs als ze nog baby waren en we zorgden altijd dat we een en ander meebrachten om ze aan tafel (of in de buggy) bezig te houden, zodat ze de anderen niet stoorden
Wat lees ik nu? Janne is de laatste twee weken twee keer mee geweest op restaurant en niemand die er last van gehad heeft. Als dat wel zo zou zijn zou ik haar niet meenemen.
Bovendien is het een lunch. Janne heeft dan net gegeten, is dan nog eventjes wakker en slaapt dan voor een uur of twee.
Waar moei je je eigenlijk ook mee?
Vreemde laatste zin…
Waarom zou iemand overal zijn mogen over geven behalve over het meenemen van – uw – kinderen op restaurant?
Omdat dat de reactie niet erg overloopt van menselijkheid en verdraagzaamheid. Het doet denken aan reacties van mensen zonder kinderen, als : “waarom moeten wij met ons belastingsgeld opdraaien voor een ander zijn kindergeld?”. Kinderen op restaurant stoort mij geenszins, zelfs geen huilende. It’s just life, accept it.
idem als peter. ik heb geen kinderen, maar kinderen op restaurant storen mij geenszins. Er zijn andere dingen die veel erger zijn voor “mijn culinaire ervaring”. Vrouwen met te straf parfum. Mensen die te luid praten en zo het hele restaurant domineren. Etc…
Maar! als je op restaurant gaat, dan begeef je je in de openbaarheid, en dus in gezelschap van andere mensen. Als je alles onder controle wilt en alles volgens jouw regels wilt: thuisblijven en een traiteur laten komen.
@peter post: “waarom moeten wij met ons belastingsgeld opdraaien voor een ander zijn kindergeld?â€.
Inderdaad een interessant punt dat u daar aanhaald: het bezit van kinderen wordt ENORM fiscaal gestimuleerd, terwijl het dankzij de medische vooruitgang toch een vrije keuze is. Voer voor een heel leuke discussie lijkt me, maar hier zou het ons te ver off topic brengen.
Die discussie zullen we anders een voeren als u in een rusthuis moet, en zorgbehoevend bent. Als onze kinderen dan zeggen dat u ze kan kussen, want u kon hen niet verdragen als zij op restaurant zich eens lieten horen of niet solidair wou zijn mbt bvb kindergeld, en u dan zèlf uw pamper kan verversen, zal ik eens glimlachen ;-).
@peter post
de mensen in een rusthuis verzorgen u omdat ze daarvoor betaald worden. Niet omwille van uw standpunten tegenover luidruchtige kinderen in een restaurant of kindergeld of gelijk welke andere standpunten. Probeer A.U.B. met ARGUMENTEN af te komen, niet met platitutes die kant noch wal raken. Maar zoals ik al eerder aangaf, voer voor een andere topic, niet deze.
@Lien
“Waar moei je je eigenlijk ook mee?”
Ik zie dat u qua tegenargumentaties geven bij Tobback in de leer bent geweest. Die moest ook altijd eindigen met het de mensen af te blaffen. Een linkse tick nerveau?
Hoe slinks u in een wedstrijd over restaurants tussen Gent en Leuven door middel van het vermelden van de Leuvense burgemeester sluikreclame maakt voor de Leuvense concurrentie! Haha! U wordt betaald door VTM! Of door Tobback?!! In ieder geval gaan de lezers zo nog denken dat Gentblogt zélf u inhuurt om reacties te blijven genereren! Wat ik u eerder heb gezegd bij een vorige topic (maanden terug) blijft gelden: ik heb niet het gevoel dat u ons een warm hart toedraagt, dus waarom toont u dan toch telkenmale uw gehechtheid aan ons project? Dit was een retorische vraag. Als u nu wijzer bent dan ik, dan laat u mij het laatste woord, zodat u ipso facto eigenlijk deze discussie wint.
Het is duidelijk dat je toch geen argumenten wil horen, voltje. Als je een gezellig mens bent en van de wereld houdt, dan heb je die immers niet nodig mbt tot kinderen ;-)
Onze oudste is tot zijn drie jaar altijd meegegaan op restaurant, elke donderdagavond, zowel brasseries als de betere restaurants. Nooit geen probleem gehad, maar we hadden wel twee autootjes mee en een paar kleurpotloden. Toen de tweede geboren was, hebben we het geprobeerd, maar die wou niet, heeft trouwens nog steeds geen zittend gat…
Sindsdien hebben we babysits.
Het hangt gewoon van kind tot kind af of het meekan of niet. Maar nog steeds gaan wij af en toe op restaurant, ondertussen al met vier kinderen. Veel restauranthouders zeggen ons trouwens dat we gerust mogen terugkomen, met zo’n welgemanierde kinderen aan tafel. Ze zien er inderdaad soms andere…
Maar Voltaire, laat het gewoon over aan de ouders in kwestie om te beslissen of ze hun kind(eren) meenemen of niet. Niet alle kinderen zijn zo’n kwelgeesten en bedenk ook nog eens: u bent zelf kind geweest!
Ons dochter, gaat al mee op restaurant vanaf haar 2 maand, en nog nooit problemen mee gehad. Kinderen kunnen toch beter bij de ouders zijn, dan altijd naar een oppas. Ze zitten daar al genoeg!
En tja, De Charlekijn, … Ik vind eerlijk gezegd (ondanks fervent gentenaar) dat Leuven mag blijven!
Feit blijft dat een kwaliteitsrestaurant geen plaats is voor baby’s en peuters en dat een restaurant helemaal niet baby/peuter vriendelijk hoeft te zijn (net zo min dat een cafe dat hoeft te zijn, een theaterzaal of een concertzaal). Neem een babysitter. Het is onzinnig van een klein kind te verwachten dat het zich anderhalf uur of 2 uur kan gedragen zoals het hoort in een dergelijke plaats. Daarvoor zijn ze gewoonweg te jong. En persoonlijk kan ik het helemaal niet apprecieren als mijn lunch/avondeten verknoeid wordt door een zeurend en krijsend kind. Nogmaals, niet het kind zijn fout, lange tijd stil zitten is gewoonweg te veel verwacht op die leeftijd. Het is aan de ouders om te beseffen dat dit geen plaats is om kinderen mee naar toe te nemen.
Uw kind mag dan het braafste kind ten westen van de Chinese Muur als het net dat uurtje in de Charlekijn een beetje moeilijk is (kan altijd gebeuren, zelfs het braafste kindje heeft wel eens kuren) hebben de andere klanten daar GEEN boodschap aan. Of gaat u in dat geval hun – verstoorde – lunch vergoeden??
Mijn kind schoon kind geldt enkel voor de moeder zelf, anderen huldigen het oude zegde: children should be seen and not heard. Zeker niet als ik aan het eten ben.
Beste Voltaire,
Ik ben 27, heb geen kinderen en heb ook nog geen plannen om er in de nabije toekomst te hebben. Een restaurantbezoekje kan ik regelmatig smaken.
Dat er soms kinderen aanwezig zijn in de zaak heb ik helemaal geen last van, ook al hebben die soms kuren tijdens mijn aanwezigheid. Ouders zijn meestal attent genoeg om hun kind tot de orde te roepen. Voor mij is dit een elementaire vorm van verdraagzaamheid.
“Jong geleerd is oud gedaan”, mijn ouders hebben mij ook vanaf héél jonge leeftijd meegenomen op restaurant. Sowieso beter dan maar weer gedropt te worden bij familie of babysit.
Een tafelgesprek met Voltaire zou pas mijn lunch storen.
Our day-to-day lives don’t prepare us in the least for going against the crowd. In almost everything we do, success is a function of how well we go along with the crowd, not how well we go against it. As a result, going against the crowd, and ignoring what psychologists call social proof, is contrary to our nature. Most people just don’t have the psychological musculature to carry the burden of negative opinion.
All hail to the übermensch Voltaire. Is dit copy-paste of klinkt het te belachelijk in het Nederlands?
pfff !!!
@ Laurensv
ik kan er ook niet aan doen dat de beste non-fictie boeken momenteel in het Engels verschijnen. Aangezien het mijn ambitie is om bepaalde zaken echt door en door te kennen heb ik weinig andere keuze dan die boeken in het Engels te lezen (want zelfs vertalingen zijn zeldzaam). Ook mijn werkomgeving is voor 90% Engelstalig dus sommige dingen kan ik nu eenmaal beter verwoorden in het Engels dan in het Nederlands.
Voor de rest ging u reactie enkel over de vorm enn niet over de inhoud, wat ik dan weer vrij belachelijk vind …
Oh kijk zie. En daarmee geeft u ons direct gelijk om onze kinderen mee te nemen op restaurant: we go against the crowd, too.
@ san
the crowd hier blijken nogal overtuigde ‘kinderen meebrengers’ te zijn …
Het is een kwestie van keuzes en van wat je belangrijk vindt: je kind of baby meenemen op restaurant moet kunnen, maar dan ben je daar ook mee bezig. Als je ze thuis of bij de babysit laat is het meer een onspannende activiteit, kan je je beter op je omgeving en het eten concentreren en zullen de conversaties allicht ook wat minder over de kinderen gaan. Hetzelfde gaat op voor museumbezoek: je kinderen af en toe meenemen moet kunnen (of is een must) maar dat gaat wel ten koste van je eigen kijkervaring.
Opdracht net volbracht!
Dank u: eigenlijk was dat de bedoeling van dit bericht. Op zich niet erg dat er een andere discussie uit voortvloeit, integendeel. Maar..
ik ga akkoord met voltaire. Je kan toch nooit garanderen dat je kindje zich net op het moment van het restaurantbezoek conformeert aan de door jou gewenste gedragslijn, nl. stil en koest zijn. En als het dan “groot lawijt” is, rekenen op de goodwill van de andere gasten in het restaurant die niet om de extra decibels hebben gevraagd? Hm
Mijn kinderen hoeven zeker niet stil en koest te zijn op restaurant, gewoon niet overdreven luid. Dat valt vandaag de dag goed mee met volwassenen die het niet kunnen laten (luid) te telefoneren. Het is lastiger ze af te leren wat ze zien van andere volwassenen die roepen op de bediening of zout op hun eten doen voor ze geproefd hebben!
Het is inderdaad een misvatting dat een doorsnee resaurant stilte vraagt. Hoe meer ik er over denk, hoe gekker ik de redenering vind dat je de kinderen niet zou mogen meenemen. Kinderen passen niet bij sigarettenrook, maar dat probleem is opgelost, en kinderen passen ook niet in kroegen met zatte mensen. Maar kinderen passen bij eten, bij samen zijn, bij mensen onder elkaar. Eender waar. Misschien lukt dit niet met alle kinderen, en dat is jammer, maar zoiets merk je wel na één of twee keer..
Wanneer zou je kinderen anders kunnen leren hoe ze zich op restaurant horen te gedragen als je ze niet mee neemt?
Hangt het ook niet een beetje af van welk soort restaurant je kinderen mee naartoe neemt? In een gezellige brasserie stoort het bijvoorbeeld absoluut niet als er geblèrt en gekrijst wordt (ik heb het inderdaad over de toch niet zo heel occasionele huilconcerten). Maar in een klassezaak (of culinaire tempel, zo u wil) waar men streeft naar een ideale atmosfeer om gasten te laten genieten van hun dure gerechten, denk ik dat dit minder wordt geapprecieerd.
Gewoon een vraag (m.a.w. geen sollicitatie naar bitsige reacties): nemen mensen kleine kinderen (infantes) mee naar het Hof van Cleve?
Ik weet niet of u de menu- en prijskaart van dergelijke restaurants al eens bekeken heeft (kan ook online)? Daar staan geen kindermenu’s op…
Onze vrienden gaan af en toe naar een sterrerestaurant met hun dochtertje (ondertussen 8 jaar) mee. Zij krijgt halve porties van de menu die er gegeven wordt, ook de prijs wordt gehalveerd. Zij heeft ondertussen al veel verschillende dingen leren eten en kan gerust een paar uur stilzitten en genieten van het eten.
Inderdaad, ook mijn ervaring met de sterrenrestaurants is zeer positief: voor dat geld mag dat wel. Ze vragen soms gewoon aan de kinderen waar ze zin in hebben, en maken dat dan.
Ik ben terzake ervaringsdeskundige: Wij zijn destijds (4 jaar geleden) met onze 2 maand oude dochter in Hof van Cleve gaan eten. Ze hadden daar dan nog geen derde ster, maar bon… Onze dochter was die avond een beetje zeurderig, en we hebben nog nooit zó een attente en begrijpende gastvrouw als die avond gekend! Dus ook in toprestaurants kan men met kinderen gaan, temeer daar de tafels in dergelijke restaurants meestal niet op elkaar geplakt staan zoals in sommige etablissementen wel eens het geval kan zijn…
Ik hou ook niet van krijsende kinderen op restaurant, maar ook niet van blaaskaken en lawaaimakers, al zijn die vaker wel dan niet meerderjarig.
…en die GSM dan….zet dan ding aub uit aan tafel
Zie onder een vroeger verslag over luchen met kinderen. Overigens, een babysit vragen om te lunchen lijkt mij over the top, maar goed.
http://www.gentblogt.be/2008/02/10/gentblocht-op-toch
Een kind meenemen naar een ‘k weet niet -hoeveel- gangen diner is misschien geen goed idee . Maar als je kinderen al niet mag meenemen voor een lunch !! Hoe onverdraagzaam zijn sommigen toch tegenwoordig ! Een kind kan het best leren hoe zich te gedragen door te zien of te doen (learning through action ) . Wij namen onze kinderen overal mee . En soms (één enkele keer) waren ze ook eens vervelend maar dan hoop je toch dat mensen daar begrip voor hebben en als het té erg is weet je als ouder ook wel dat je best kan doorgaan .
En waarom zouden kinderen niet mee kunnen op restaurant, ze maken soms veel minder tumult dan bepaalde volwassenen. Trouwens, voor wie zich al aan kinderen stoort, wij nemen geregeld onze twee grote honden mee, dat is misschien nog beter om jullie aan te ergeren, vieze honden…!
honden zijn niet zo een echt probleem: vaak zijn ze beter opgevoegd dan kinderen (Rony is het daar blijkbaar met me eens) en als ze toch wat lastig zijn kunnen ze buiten aan de deur gezet worden.
beste josie: niks van “vieze honden”, maar het is nu eenmaal verboden. zelfs als ze beter opgevoed zijn dan sommige mensen(-kinderen).
nb.ik heb verschillende keren mijn siamese kat meegenomen, mooi aangeriemd. die bleef steeds op mijn schouder zitten in een vreemde omgeving. dat was pas lol: van pure verbouwereerdheid zeiden ze niets!
@ Rony, cool, heb ook nog geprobeerd om met een kat op wandel te gaan maar het beestje was niet zo gediend van het harnas en riem. Resultaat: arm en bovenlijn volledig opengekrabd. Beestje waarschijnlijk al wat te oud om dit nog aan te leren. Met mijn rat lukte het op wandel gaan wel (niet dat ik daar mee op restaurant ging, het zijn nochtans heel stille, propere beestjes maar ja, die onverdraagzame mensen met hun vooroordelen ook altijd he ;-)
Steun aan alle mama’s en papa’s die hun kindjes meenemen op restaurant. Ook wij doen dat regelmatig! Trouwens, zou Gentblogt niet eens een item (misschien wat extra onderzoek nodig) kunnen wijden aan restaurants, brasserieën, enz… die extra inspanningen doen voor kinderen? Een speelhoek, extra dingen op de kaart, … Wie heeft suggesties?
@ Jeroen geniaal idee!! Zeker doen!!
Zo heb ik tenminste een lijst met te mijden restaurants …
Jeroen: dit zou wel eens een “u vraagt, wij draaien” geval kunnen worden…
Altijd bereid om mee te helpen!
Zoals reeds vele malen gezegd: de redactie is gastvrij ten aanzien van externe bijdragen!
schitterende subrubriek voor culinair!
-weinig katterassen lenen zich daartoe. de siamees, birmaan, enz. wel. naast hun sterk eigen willetje, zijn ze “hondstrouw”. de moeder gaf haar zoon een pak rammel, toen ik een opmerking maakte over naast de bak plassen. je kan daar letterlijk mee praten. ik hoorde het verschil tussen honger en dorst, en ze mekkerde als er er haar iets niet aanstond. ze kwam mij vertellen als haar zoon door een vergetelheid ergens in een kamer opgesloten zat. alleen, vroeg, heel jong beginnen, en er ernorm veel tijd in steken.
-heb hier geprobeerd een jonge wilde kat, geen verwilderde, op te voeden. het beestje zat in een kooi tussen de andere etenswaren. geen mens wou dat eten, en de restauranthouder wou dat kwijt. het is niet gelukt.
ze zit nu bij soortgenoten in de plaatselijke zoo.
-ratten hebben we genoeg. lijken mij lieve beestjes.
alleen niet als ze op een avond, vanuit het donker, recht op mijn toetsenbord springen, de buis van de airco doorbijten of een gat vreten in de tupper.ware dozen.
Zeer verhelderende opmerkingen, Ronny. Na al deze navelstaarderij ;-)
@ rony
ik deel je ervaringen met een Siamees, mijn ouders hebben er 22 jaar eentje gehad. Beestje heeft inderdaad ook haar eigen jongskes zindelijk gemaakt of kwam het ‘zeggen’ als er weer eentje in de gordijnen aan het klauteren was. Ze ‘praten’ inderdaad.
Honden zijn toegelaten in restaurants en dergelijke. Het is uitsluitend de eigenaar die hier bepaalt wat kan en niet kan.
In veel restaurants zijn wij dan ook meer dan welkom met onze honden.
Ze zijn wel verboden in voedingswinkels (slager, bakker) zonder verbruikszaal.
En met honden is het net zoals met kinderen. Als je weet dat ze zich gedragen en de andere mensen niet storen kan je ze meenemen. Anders blijven ze beter thuis. (hoewel ik veel meer kinderen hoor krijsen en zie rondrennen in restaurants dan honden, die meestal netjes op de hun toegewezen plaats blijven).
En wij doen dat ook enkel en aleen als het niet anders kan, want inderdaad, honden meenemen leidt de aandacht een beetje af van het hele restaurant gebeuren en ik kan mij voorstellen dat dat met kinderen net hetzelfde is.
En nog even on topic: de mensen van de charlekijn zijn sympathiek maar trekken hun van het hele wedstrijd gebeuren weinig aan. Ze kennen hun zwakke punten en ipv eraan te werken, doen ze gewoon hun ding. Dus volgens mij verdienen ze gewoon eruit te vliegen.
ik vraag me toch af of die restaurants ECHT dicht gaan ?
akkoord, niet meer in het programma, maar ik vermoed dat ze de deelnemers wel de mogelijkheid zullen geven om het restaurant over te nemen ? neen ?
en ja, ik deel de mening van egel wel. sympathiek en al wat je wil maar het “je m’en foutisme” van onze Gentse deelnemers zal wel heel wat kijkers tegen de borst stoten. (maar zal misschien andere mensen juist wel aanspreken)
we zullen wel zien,
ik ga in elk geval morgen weer kijken
Neen, de restaurants gaan niet definitief dicht, ze moeten dicht tot aan de finale en nadien krijgen ze van VTM de kans hun restaurant over te nemen, ze mogen zelfs de naam houden.
Persoonlijk stem ik ook niet voor de Charlekijn, hoe sympathiek de mannen ook zijn, ik heb het meer voor het restaurant van Leuven, waar ik iets meer inzet en ook wel een betere keuken vermoed.
Net gezien dat een Leuvense blogster (ook bekend onder de naam ‘Yet Another Blog’) een Facebook-groep opgericht heeft om het Leuvense restaurant te steunen.
Leuven – Gent: 1 – 0
bah, ik dacht gisteren op het Veerleplein een tapinstallatie van de Charlekijn gezien te hebben. En in mijn book verslaat een frisse pint aan ne gezellige toog altijd zo’n virtueel groepsgedoe!
Intussen is dat 1-1
Nudisten? Daar al aan gedacht? Waar zijn de nudistenvriendelijke resto’s eigenlijk?
die bevinden zich meestal op naaktdomeinen. Voor een vrij volledig overzicht: Naturistengids Europa 2007-2008. Maar ook daar geven ze de voorkeur enige bedekking van le zizi tijdens het eten. Echte topklasse zou ik die restaurants trouwens niet bestempelen, eerder de doorsnee vakantiehap… Om Jo S. van hierboven zijn nachtmerrie copmleet te maken moet ik dat tafelgesprek misschien maar au naturel voeren ;-)
http://www.corsica-natura.com/
“Voorkeur voor enige bedekking van le zizi.”
Geloof ik graag, stel je voor dat zo’n slecht gebakken inktvis uit je bord valt en zich aan je vastzuigt. Brrr..!
Brr !!!
Merci Voltaire, op deze wijze geraak ik misschien mijn overgewicht kwijt.
Genoeg gezeverd of kinderen of huisdieren wel dan niet mee op restaurant kunnen. Geen probleem als de andere gasten er geen overlast van ondervinden …
DE GROTE VRAAG IS OF DE CHARLEKIJN OPEN BLIJFT? Dus allemaal massaal gaan stemmen op Gent, tenzij uw kinderen liever naar een FRITUUR gaan!
SMS “gent” naar 3074 of bel 0905-53001. Via digitale TV stemmen kan ook, gebruik de rode knop.
En opnieuw elimineren… wordt niemand dit kotsbeu eigenlijk. ‘Wie is de beste, wie verkies je, wie moet weggestemd worden…’ Wat een volledig absurd mensbeeld zit hier achter, iemand kan slechts winnen ten koste van iemand anders: “tja het was hij of ik… zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar…” Zien we toch elke dag…of het nu gaat om professioneel zingen, een huis bouwen, een restaurant openen, niet naar de gaskamers gevoerd worden (Sophie’s choice, iemand?).
Gelukkig bestaan er groepen die op lokaal niveau bewijzen dat het anders kan, onlangs naar de ROCSA Singers gaan kijken. Prachtig hoe de zangers elkaar ondersteunen en aanmoedigen, beat that Idool!
Misschien moet ik binnenkort eens naar één van de Gentse volkskeukens gaan om de zure smaak van dit programma door te spoelen.
Je hebt eigenlijk groot gelijk hoor: veel leuker zou zijn dat de restaurants tot op de laatste aflevering de kans krijgen om zich te bewijzen. En veel eerlijker.
Dat snap ik dus niet he: wat heeft zo een idioot sms-systeem te maken met de kwaliteit van die vijf restaurants? Op die manier wint het ‘populairste’ restaurant in plaats van het beste. Waarom kunnen ze geen jury van experts laten beslissen wie wint? (Het antwoord is duidelijk denk ik).
… pom pom… ik heb niets tegen kleintjes op resto. Ik heb wel iets tegen ouders die het normaal vinden dat hun kind zich gedraagt als een brandweersirene… gelukkig dat de meerderheid van de ouders dan attent genoeg is om iets te verzinnen om die koter stil te krijgen. Voor zij die dit nalaten: moge ondraaglijke jeuk u teisteren op onbereikbare plaatsen!
Jah, sorry om er opnieuw over te beginnen, ik moest toch nog ook ne keer mijn zegje kunnen doen