All that jazz? (deel 2)
Belofte maakt schuld, er moest nog een tweede deel komen – want er zijn ook nog vrijkaarten voor onze lezers, maar daarover later meer. En liefst voor het eerste deel van start gaat.
Bij de bekendmaking van de namen viel mijn oog onmiddellijk op drie grote madammen. Er valt zeker over te discussiëren hoe ze in de programmering van Gent Jazz passen, zelfs in het vraagteken-gedeelte en bij gelegenheid – laten we zeggen na hun doortocht in Gent – wil ik dat gerust ook eens doen. Feit is dat ze naar Gent komen en daar mogen we blij om zijn.
De eerste grote madam waar ik bijzonder naar uitkijk is Erykah Badu. Deze dame valt moeilijk in een hokje te plaatsen. Is het r’n'b? Is het soul? Is het funk? Haar debuutplaat uit 1997 kreeg de naam Baduizm mee, wat u zou kunnen afdoen als arrogantie maar in dit geval onterecht is. Het is r’n'b, funk, soul, maar dan met jazzy en Afrikaanse accenten, onderaardse disco, gedurfde breaks en arrangementen, goed gekozen blues samples, en daarover de betoverende stem van Erykah Badu. Zoveel etiketten, het moet bijna uitdraaien in een kakafonie, zullen de sceptici denken. En voor alle duidelijkheid, de beschrijving komt van een artikel over haar doortocht op Couleur Café. Hmm, wereldmuziek dan maar? Haar nieuwe cd NewAmErykah is het eerste deel van een tweeluik subtiele soul waar de geesten van Billie Holiday en Isaac Hayes lijken rond te dolen. Of toch nog jazz?
Onthouden we vooral de laatste woorden: “Een concert als een droom, op eenzame hoogte dit weekend” (nvdr op Couleur Café). Daar is, hoe kan het anders, Youtube-materiaal van. De kwaliteit is niet schitteren, maar luister tot het einde voor haar stem, mmm. Ik ben er zeker van dat Bruno deze charmante diva met ongetwijfeld dito outfit volgende week beter weet vast te leggen.
De tent zal donderdagavond 17 juli opgewarmd worden door niemand minder dan onze eigen Dirk Swartenbroekx, u beter bekend onder de naam Buscemi. Voor de gelegenheid brengt hij een big band mee. En voor u denkt, dat hebben we al eens gezien: ook pianist Michel Bisceglia en zijn live ensemble geven present. Verwacht u dus aan veel volk op het podium. Nummers zoals Seaside, Ramiro’s Theme…, de songs van Buscemi zal u horen in een volledig nieuw jasje, een jazzversie uiteraard. Meer nog, jazz wordt het kernwoord, dit najaar mogen we een nieuw album verwachten. Wees er dus als eerste bij om het te horen.
Tussendoor speelt nog The Herbalizser die avond. En zo doe ik Jake Wherry en Ollie Teeba compleet onrecht aan. Al 15 jaar vertalen ze hun passie voor gezamenlijke passie voor hiphop, rare beats, funk en jazz in muziek waar u niet stil kan bij blijven zitten. Van een dj-duo groeiden ze uit tot een festivalact met rappers en zangers. In 2008 komen ze met een nieuw album: Same As It Never Was, wat nog steeds een hiphop geïnspireerd album is, maar bovenal één grote melting pot van hiphop, vroege electro en funk, soul en jazz. Misschien doet de single Clap Your Hands een belletje rinkelen.
Drie grote madammen schreef ik in het begin, nog twee te gaan… Wie kan dat anders zijn dan de zusjes Sierra en Bianca Casady? Noem het Freak folk, avant folk, New Weird America… ik noem het gewoon CocoRosie. Elke omschrijving schiet gewoon te kort om hun muziek te definiëren. La Maison de Mon Rêve, Noah’s Ark en het vorig jaar verschenen The Adventures of Ghosthorse & Stillborn is muziek met oude speelgoedinstrumenten, natuurgeluiden, hiphop, opera, luistersprookjes, chanson… De muzikale verstandhouding tot de zusjes is enorm en dat is ook te merken op het podium. Het kan soms wat rommelig lijken maar vergis u niet, deze sprookjesnimfen weten heel goed waar ze mee bezig zijn, kon ik vaststellen tijdens hun soundcheck vorig jaar op Pukkelpop. Pas toen elk instrument klonk zoals het hoorde trokken ze hun nimfentenue aan en lieten enkel een platgespeelde Marquee achter. Eerder waren ze te bewonderen op Les nuits botaniques en in Brugge, jawel.
Voor de zusjes hetzelfde mogen proberen op de Bijloke site is podium uitsluitend Belgisch te noemen. De spits wordt afgebeten door Dez Mona die binnen de Gentblogt redactie op een aantal fanatiekelingen kan rekenen, in beide kampen. Ik ben alvast benieuwd. Op Gent Jazz worden ze vocaal bijgestaan door tien jonge dames van het collectief GO_TELL.
En dan is het tijd voor twee lievelingen bij de Gentblogt redactie: Gabriel Rios en Jef Neve. Voeg daarbij nog de veelzijdige percussionist Kobe Proesmans en u weet dat dit vonken gaat geven, waar de ZAMU-awards al niet goed voor zijn. Het trio ontstond immers nadat ze spontaan wat begonnen te musiceren in de catacomben van de AB. Ik spiek in het programmaboekje want ik heb hun eerdere komst naar Gent gemist: “Tijdens hun optreden verzoenen ze pop en jazz waarbij je intieme akoestische arrangementen mag verwachten. Het trio bewerkte vooral nummers van Rios, deze werden tot hun essentie herleid en onderworpen aan een kundige interpretatie van Neve en Proesmans. Daarnaast staat er ook een eigen interpretatie met een magistrale pianobewerking van een klassieker van Jimi Hendrix, Voodoo Child op het programma.”
Gent Jazz Festival, van 10 t.e.m. 13 juli en van 17 t.e.m. 20 juli op de Bijlokesite. Tickets: in voorverkoop betaalt u 27 euro voor een dagticket (37 voor de dag met Diana Krall); of 68 euro voor een driedagenpas (niet geldig op de dag met Diana Krall).
—
Het zijn de laatste… jawel! We mogen vijf vrijkaarten weggeven voor zondag 20 juli. Dat is inderdaad die dag met CocoRosie en Gabriel Rios en Jef Neve en Dez Mona. Stuur een e-mail naar ons wedstrijdadres, met als onderwerp “Is it a plane?“, het antwoord op de vraag, én uw naam en e-mail. En wie weet kan u er gratis bij zijn.
Noah’s ark is de naam van het tweede album van CocoRosie. Uit welk boek van de bijbel, ook wel de naam van een popgroep komt dit verhaal?
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ah en dan verzwijgen we nog de headliner van die avond?? De fantastische Soil&Pimp Sessions. Vet uw dansschoenen maar al in! Hun concert in de beursschouwburg in Brussel vorig jaar was in ieder geval fantastisch!
Erykah Badu was inderdaad een droom. En het gaat inderdaad zonder veel omwegen van het ene genre naar het andere, wat het de gemiddelde bleekscheet ritmisch en dans esthetisch niet makkelijk maakt.
Nog een kleine correctie: het is The Herbaliser, met een -s dus. Ik vind hun nieuwe cd erg mager, maar dat hoeft live nog niks te betekenen.
Twee maal oeps, bedankt voor jullie reactie, maar nu merk ik dat die artikels toch gelezen worden :)
Soil & Pimp is inderdaad geweldig, zeker live!