Gentblogt

Gent Jazz – 12/07: vrouwen aan de macht

zondag 13 juli 2008 14u56 | Bruno Bollaert | 3 reacties
Trefwoorden: concert, festival, Gent Jazz Festival, jazz, Muziek.

Dag drie, en het valt amper te geloven dat na vanavond het eerste deel –en daarmee de eerste helft– van het festival reeds voorbij is. “Vrouwen aan de macht”: waar een mens allemaal niet uit gaat putten om aan een catchy titel te komen. Er stonden welgeteld drie vrouwen op de planken, gisteren –de lieftallige dames van de tv-crew even buiten beschouwing gelaten. Amina Figarova opende met haar sextet; Berlinde Deman beroerde de tuba tijdens FES; en Diana Krall mocht de avond afsluiten.

“U bent een gul publiek”, bevestigde nu ook presentator Wilfried Haesen mijn stelling van gisteren. Het kan ook zijn dat hij gewoon beleefd was tegen het ietwat overenthousiaste publiek na het concert van Amina Figarova Sextet. Figarova bracht een zeer professioneel maar eerder standaard concert. Spetterend entertainend of bijzonder creatief is het klankspel van de pianiste niet meteen te noemen, al beheerst ze haar materie ter dege en weet ze beslist op virtuoze manier met de noten om te springen. Verder dan standaard en kwaliteit wist ze ons evenwel niet te brengen –ondanks de amusante infusie van flower-power soundscapes, deels gedragen door de dwarsfluit van Bart Platteau. U was er in elk geval wild van, want zoveel applaudiserend enthousiasme is meer dan beleefdheid om uw ongeduld voor de hoofdact van de avond weg te moffelen.

Zelf waren we onvoorwaardelijk wild van Flat Earth Society feat Jimi Tenor –inclusief de kleine technische mankementjes op het einde (wat verwacht een mens ook met al die elektronica). Over flower-power gesproken! Een goed half jaar geleden zagen we dezelfde bezetting aan het werk in Vooruit, en dat ging toen gepaard met een bijna spectaculaire lichtshow en Jimi Tenor in cape, waardoor het leek alsof de man even van mars was afgedaald om met FES te concerteren (wat waarschijnlijk nog het geval was ook). Even vreesden wij voor de vertaling van dit concert van de beminnelijke locatie die de Theaterzaal is naar de toch vrij kille en grootschalige tent, maar de opzet werkte nog steeds.

Tenor deed zijn opwachting zonder cape, maar in vuurrood hemd dat schittered afstak tegen de blauwe lichten en tegelijkertijd de zorgvuldig ingestelde witbalans van ons fototoestel teniet deed. Maar de muziek. De muziek! Laat het huwelijk tussen FES en Tenor bij deze definitief voltrokken zijn. Geen twee groepen zijn ooit beter voor elkaar geschapen. En het meest verbazingwekkende van alles is dat die… die… stem van Tenor zo wonderwel in dat geheel past. Tuurlijk, het vraagt een lcihte gewenning, maar mist een kleine bereidwilligheid van uw kant wordt u meteen getransporteerd naar een hippietijd, of mars, of welke sferen u mogen bekoren. Dit is groots –hebben ze nu al een cd uit?

En ach, Diana Krall! Want daarvoor was u toch –in groten getale– opgedaagd:

Wij werden bestookt met allerlei mythes: dat ze onvriendelijk is, dat we wederom niet aan fotograferen zouden toekomen, en dat u maar beter naar haar platen kunt luisteren. Niets van dat alles! Krall bleek heel innemend, en had maar weinig moeite om ook u in één-twee-drie geheel en al in te pakken. Aangespoord door haar echtgenoot (Elvis Costello), die vorig jaar zo’n schitterende tijd op het festival had beleefd –en een waanzinnig concert had gebracht– liet Diana Krall zich overhalen om dit jaar het festival aan te doen.

Ze was ergens vroeg die ochtend in Gent beland, en was met haar 19 maand oude tweeling in een buggy naar het Gravensteen getrokken. “Funny how those trams sneak up on you”, glimlachte ze. “Anyway, I had a great workout pushing that stroller.” Veel blijk van enigte vermoeidheid gaf ze evenwel niet, want ze ging er meteen vandoor om in een schitterend festivaldecor een geïnspireerd concert te brengen. Krall brengt muziek die het beste tot zijn recht komt in een jazzclub (of op een cruiseschip zoals een onverlaat mij toefluisterde), maar de organisatie was er in geslaagd een groot stuk van die intimiteit ook op dit grote podium te brengen. (Al was de klank niet echt optimaal te noemen.)

Wij hebben er –in een dwaze melancholische bui– zeer van genoten, en hopen van harte van u hetzelfde.

—

Amina Figarova Sextet
Amina Figarova (piano), Kurt Van Herck (tenorsaxofoon), Nico Schepers (trompet), Bart Platteau (fluiten), Jeroen Vierdag (bas), Chris ‘Buckshot’ Strik (drums)

Flat Earth Society feat Jimi Tenor
Peter Vermeersch (rietblazer), Stefaan Blancke (trombone), Berlinde Deman (tuba), Marc Demaeseneer (baritonsax), Bart Maris (trompet), Michel Mast (tenorsax), Marc Meeuwissen (trombone), Kristof Roseeuw (contrabas), Luc Van Lieshout (trompet), Bruno Vansina (altsax), Peter Vandenberghe (piano & keyboard), Teun Verbruggen (drums), Wim Willaert (accordeon & keyboard),Tom Wouters (klarinet & vibrafoon), Jimi Tenor (elektronica)

Diana Krall
Diana Krall (piano), Anthony Wilson (gitaar), Robert Hurst (basgitaar), Jeffrey Hamilton (drums)

—

Gent Jazz Festival, van 10 t.e.m. 13 juli en van 17 t.e.m. 20 juli op de Bijlokesite. Tickets: in voorverkoop betaalt u 27 euro voor een dagticket of 68 euro voor een driedagenpas.

© 2008 GENTBLOGT VZW