RSSTour de Farce: Guga Baùl, Xander Derycke, Ter Bescherming van de Jeugd
Tour de Farce, zo las u eerder, vindt elke avond van de Gentse Feesten plaats in het Van Crombrugghe-gebouw aan de Huidevetterskaai. Bone Bookings stelt een schare bekende en minder bekende, jonge en net iets minder jonge wolven voor.
Xander De Rycke had ik wel meer gezien, en Ter Bescherming Van De Jeugd ook: men weet dat het met die mensen niet echt mis kan lopen. Maar ik wou zéker gaan kijken voor Guga Baùl. Ik had hem één keer gezien, toen hij een griezelig perfecte Gunter Lamoot neerzette ter okkasie van Comedy Zone’s Crazy Comedy Cover Contest.
Het moet zijn dat hij echt een heel diepe indruk heeft nagelaten: ik was ervan overtuigd dat het nog maar van begin dit jaar geleden was, maar uiteindelijk bleek het al van 2007 geleden.
Gisterenavond deed hij iets tussen een eigen act en het MC-en van de avond: twee korte stukjes, met op het einde telkens een overgang naar de aankondiging van de volgende. En het was niet zo goed.
…maar wacht, wacht. “Het was niet zo goed”, in de zin van “het was veel minder goed dan ik verwacht had”, en vooral in de zin van “steek daar wat (ok, serieus wat) werk in en dat zal wellicht wél goed zijn”. Guga noemt zichzelf een “comedymitator”, en aan de techniek zal het niet liggen. Zowel een feilloze Gunter Lamoot of Freddy De Vadder als een perfecte Samson en Gert als een akelig juiste Kris en Yves neerzetten: het zijn er niet veel die het kunnen.
Maar het liep allemaal wat stroef. Goeie personages neerzetten en ze grappige dingen doen vertellen is één ding, het allemaal vlot in mekaar doen overlopen is een ander, en dat heeft te maken met ervaring en vooral met veel hard werk. Het is het verschil tussen een publiek dat méé is, en een publiek dat niet goed weet wat gedaan, maar niet in eerste instantie aan luidop lachen denkt.
Nu, in zijn verdediging: (1) het was verschrikkelijk warm in de zaal, (2) de zaal zat niet volledig vol en (3) er zaten nogal wat Nederlanders in de zaal. Vooral dat laatste helpt niet, natuurlijk, als je net een uitstekende Philippe Geubels hebt gepresteerd en een koppel meisjes zegt storend luid Is het nou maf dat ik ‘m niet snap, of is-ie gewoon niet zo grappig?
Overigens, na het optreden kreeg ik wat verduidelijking. Guga studeert nog en had net examens en vakantie achter de rug, en dit was zijn allereerste optreden sinds een halve eeuwigheid. Zég dat dan, waar!
* *
De volksverrader Xander Derycke–ex-Zelzatenaar, tegenwoordig voltijds Antwerpenaar–daar ging ik voorbereid op het ergste naartoe. Begin dit jaar was ik hoegenaamd niet overtuigd: nonchalant, op het storend arrogante af, dacht ik toen.
Het is uiteraard nog allemaal in evolutie, daar dienen try-outs voor, maar gisteren was een wereld van verschil met januari. Het moet zijn dat zijn avondvullende voorstelling Mijn Zoete 666 ernstig dichterbij aan het komen is, want het je-m’en-foutisme van begin dit jaar is precies helemaal weg, en het was weer helemaal als twee jaar geleden: Dit Komt Goed.
Naast gewoon hard gewerkt en veel ervaring opgedaan hebben en goed ondersteund zijn, is het verschil, denk ik, dat er tegenwoordig ook échte zelfrelativering in zit. Meer dan alleen over zijn mager-zijn, want hoe gemakkelijk is het niet om dáár mee te scoren. Ja, lachen met Tokio Hotel (“een slechte zanger maar een geil wijf”), en lachen met emo’s en Johns en subculturen, maar dan wel met een bodempje nostalgie: Xander is geen 16 meer, en het lijkt alsof hij dat meer en meer begint te beseffen.
En het is eigenlijk wel spannend om zien, hoe hij daar mee omgaat. Kwetsbarheid is gelijk wasabi: er moet er niet veel zijn om het geheel naar een ander niveau te tillen.
Euh. Waar héb ik het eigenlijk over? Dat klonk ineens alsof er niet meer gelachen kon worden. Niets van dat! Een overdosis mongolen en BLO en mensen die met kak smijten, en lachen met joden, en lachen met landmeters (beste lol van de avond, mijn gedacht), en allerlei. Neenee: ‘t was goed, en het belooft nog beter te worden.
* *
Een pauze en een tweede passage van Guga Baùl later was het aan Dries Heyneman en Tim Goditiabois, Ter Bescherming van de Jeugd. Veel is daar niet over te vertellen, eigenlijk. Het was al uitstekend (zie het Gentblogt-archief voor meer superlatieven), en het blijft, zelfs voor wie het al meer gezien heeft, bijzonder uitstekend.
We kregen naast stukken uit hun huidige voorstelling, Het Beste Van, ook een kijk op wat er (misschien, wie weet) in hun nieuwe voorstelling zal zitten. Yay!
“De nieuwe stukken, dat is waar er niet gelachen werd,” zei Tim na afloop. Nonsens. Akkoord, het liedje waar ze nog aan aan het werken waren, over optreden in Nederland, dat was precies wel heel op de rand van nog altijd grappig maar tegelijk ook zo echt dat het pijnlijk wordt. Maar pakweg twee Gumby-achtigen die het met elkaar over de olijkheid, de speelsheid en de onvoorwaardelijke liefde van een hond hebben, what’s not to like?
…maar zover zijn we dus nog niet. De nieuwe voorstelling is voor later. Ondertussen is er nog Het Beste Van, en ondertussen kan u ze op de Gentse Feesten nog een paar keer zien. Doen!
Tour de Farce, elke dag van de Gentse Feesten om 22u30 in Van Crombrugghe’s Genootschap, Huidevetterskaai 39.
Ter Bescherming van de Jeugd: vrijdag 25 en zaterdag 26 juli 2008 om 23u in Theater Tinnenpot, Tinnenpotstraat 21.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Schitterend filmpje, ik moet direct aan de voorstelling van vorig jaar terug denken. Leuk ook dat Xander zich aan het herpakken is. Afwachten tot de show, dus.
Niet vergeten dat ook The Lunatics er nog eens passeren komende zaterdag!
Een geslaagde avond met als hoogtepunt Ter bescherming van de jeugd! Mijn mening vind je terug op m’n blog.