Puppetbuskers 2008: Uitreiking Luk Vincentprijzen
U hebt ons in onze verslagen al meermaals horen praten over de Luk Vincentprijs, maar hier toch nog even het geheugen opfrissen.
Luk Vincent, het pseudoniem van Enzo Van Praet, was een meesterlijk figurenmanipulator en jarenlang actief bij Teater Taptoe, die helaas in 1987 op veel te jonge leeftijd overleden is. Bij het allereerste International Puppetbuskersfestival in 1989 werd samen met de familie Van Praet de Luk Vincentprijs in het leven geroepen voor de beste figurenmanipulator.
Deze prijs is steeds een origineel kunstwerk dat in verband staat met figurentheater. Dit jaar maakte Alain Verhelst, als poppensnijder verbonden aan het Draadpoppentheater van Roeselare, prachtige stangpoppen. Sinds vorig jaar stelt de familie Van Praet ook een tweede prijs ter beschikking voor jong talent.
Deze prijs betekent heel wat voor de figurentheaterspelers, want voor een aantal onder hen, zoals Laura Kibel deze week nog verklaarde op AVS, zorgde die prijs voor een flinke boost voor hun carrière.
Wonnen de voorbije jaren:
1989: Bouldegom (Frankrijk), 1990: Green Ginger (Groot-Brittannië), 1991: Fundus (Duitsland), 1992: Zarte Hände ziehen Fäden (Duitsland), 1993: Parachute Theatre Company (Groot-Brittannië), 1994: Credo (Bulgarije), 1995: Zwei Hände (Duitsland), 1996: Diego Stirman (Frankrijk), 1997: Mikropodium (Hongarije), 1998: Laura Kibel (Italië), 1999: Dynamogène (Frankrijk), 2000: Garlic Theatre (Groot-Brittannië), 2001: Moving People (Groot-Brittannië); 2002: Toon Maas (Nederland), 2003: Bululu (Frankrijk), 2004: Steven Groenen (Nederland), 2005: Scopitone (Frankrijk), 2006: Marimbondo (Portugal) en 2007: Lorgnette (België). Zoals u inmiddels al weet, was een groot aantal onder hen dit jaar opnieuw aanwezig.
De jury was dit jaar samengesteld uit Guido Desimpelaere, Veerle Walleghem, Eddy Levis, Otto Van der Mieden, Donald Hendrickx, en stond onder het voorzitterschap van Bea Migom. Sinds een aantal jaren zijn de criteria gewijzigd en wordt de prijs toegewezen op basis van:
- de communicatie/interactie met het publiek
- de originaliteit van het verhaal en de diepgang in de voorstelling of de dubbele bodems
- het totaal-concept van de voorstelling (samenhang poppen, decor, mise-en-scène, …)
- creativiteit in de soundtrack (gebruik van bestaande muziek of nieuwe composities)
- de connotatie ‘buitenvoorstelling’
- techniek en manipulatie van de poppenspelers
- artistiek niveau van de kostuum- en figurencreaties
Naast de Luk Vincentprijzen – nog even geduld, beste lezers – kent de jury jaarlijks ook enkele nominaties toe.
De nominatie voor de mooiste figurencreatie werd dit jaar uitgereikt aan niemand minder dan Andras Lenart van Mikropodium (Hongarije), omdat “de jury gecharmeerd was door het hele gamma aan technisch inventieve figuurtjes die op meesterlijke wijze gemanipuleerd werden”.
De nominatie voor de meest creatieve straatact ging naar Golondrino (Frankrijk) omdat deze voorstelling “een beklijvende indruk nalaat”, omwille van de “subtiele manipulatie”, “het originele gebruik van de swazzle, eigen aan de o zo Britse Mr. Punch” en omdat hij “met de kleinste figuren van het festival een maximaal effect bereikt.”
En dan – eindelijk – de uitreiking van de Luk Vincentprijzen.
De prijs voor Jong Talent gaat naar … Bence Sarkadi (eveneens uit Hongarije). Zijn eerste publieke voorstelling had een heel hoog niveau en de jury “had niet de indruk hier een pas afgestudeerde aan het werk te zien. Zijn manipulatietechniek getuigt immers nu reeds van een enorme professionaliteit, die garant staat voor een veelbelovende carrière.” Ik hoop het zo van harte voor hem.
Bence kreeg de prijs uit handen van feestenburgemeester Lieven Decaluwe in de vorm van de marionet Prince Posterus, “(nog) geen koning, rebels (maori-tekens op zijn wang) en avontuurlik, open voor innovatie. Hij draagt goud (innerlijke en creatieve rijkdom) en wit (hoop).”
En dan, eindelijk tijd voor de uitreiking van de Luk Vincentprijs 2008. Tijdens het voorlezen van het juryverslag was de spanning te snijden, en dan nog eens een Franse en een Engelse vertaling (het is tenslotte een internationaal festival), maar dan: and the winner is… roffel roffel… Two Hands Theatre, dertien jaar na hun eerste Luk Vincentprijs.
Want de jury was van oordeel dat de voormalige prijswinnaars opnieuw in aanmerking kwamen indien zij op dit festival een andere voorstelling brachten. Een heel verdiende winnaar, want “zij staan nu met hun nieuwe productie echt aan de top. Vóór het oog van het publiek creëren zij met eenvoudige middelen en in een perfecte timing onverwachte beelden.”
Niemand minder dan burgemeester Termont was aanwezig om hun prijs te overhandigen: “een marionet geïnspireerd op het logo van het IPBF ‘de busker met zijn poppenkastje op de rug’. Of zoals de maker van de pop hem noemt ‘De Puppetbusker: Uitnodigend, vrolijk, creatief, verrassend en vingers speelklaar’.”
Om te eindigen nog een heel persoonlijke noot. Ik was ten zeerste verheugd met deze uitslag omdat uiteindelijk mijn favorieten gewonnen hebben. En dat wil vooral ook zeggen dat ze normaal gezien volgend jaar terugkomen. En dat maakt mij blij, niet alleen omwille van hun schitterend werk, maar vooral omdat het zo’n ontzettend lieve mensen zijn.
En hiermee neem ik afscheid van het Puppetbuskersfestival 2008, ook in naam van de andere redactieleden. Ik hoop dat u genoten hebt van onze reportages en dat u er volgend jaar weer bij zal zijn.
© 2008 GENTBLOGT VZW
het leukste dat de gentse is overkomen . echte kunstenaars