Gent stuurt politie naar spijbelaars
Hardnekkige ‘brossers’ krijgen na één snipperdag agenten aan de deur
In het gerechtelijke arrondissement Gent krijgen hardnekkige spijbelaars én hun ouders voortaan een antispijbelcontract onder de neus geschoven. Wie niet tekent, mag het voor de jeugdrechter komen uitleggen. Geert Neyt
Lees meer bij De Gentenaar
© 2008 GENTBLOGT VZW
waarom doen ze het niet gewoonweg omgekeerd: de school naar de spijbelaars sturen? Als zij niet komen, moeten ze toch ‘n reden voor hebben, of niet?
En wat is met de “communucatie” tussen de school en de ouders van de spijbelaar?
Vanwaar waar ik afkomstig ben, hadden ze op elk school ‘n bode, en vanaf 10 uur ‘s ochtends deed die zijn ronde, om erachter te komen waarom wie niet op school is verschenen. Het laatst om stipt 12u, op dezelfde dag, wisten beide ouders wie of wat?
En als echte aanrader! Eens er goed over nadenken waarom er zoveel kinderen niet naar school gaan? Misschien lost ‘n goed gesprek al 90% van het probleem binnen kortste tijd op! En ja, die 10%… elk Duvel heeft meer!
Hebben ze nu plots agenten op overschot?? :-))
En nu maar wachten op de cartoon van Jeroom. Iets met Mark Tijsmans en bange, erg bange schoolkinderen.
bodes bestaan niet meer. als directeur of bediende heb je wel wat anders te doen. trouwens, welke ouder is nog thuis om 10uur?
je hebt een dag, dan een briefje binnenbrengen. dat is al jaren zo, maar men was nogal soepel in die dingen.
van in mijn jeugd weet ik nog dat hele wijken weg bleven, om een maand later terug te verschijnen met bruine, gekloven handen van het ontvellen van wilgetakken: dat waren de kinderen van mandenmakers.
we leven evenwel niet meer in de middeleeuwen:)
aan spijbelen zijn twee grote gevaren verbonden: men mist lessen, krijgt een achterstand en nog minder goesting om naar school te gaan: resultaat, en 18jarige die met moeite zijn lager middelbaar heeft gedaan, en dan plots tot de conclusie komt dat hij,zij, geen job krijgt.
ten tweede komt er het strafrechterlijke luik.
er bestaat zoiets als leerplicht. buiten een paar categorieen, zoals thuisonderwijs of om medische redenen, is elke ouder gebonden om zijn kinderen naar school te sturen. vroeger was het van: jefke komt niet meer, hij zal naar een andere school zijn. maar echte controle was daar niet op. nu wel, dank zij de informatica.
er komt bij dat men al jaren de mogelijkheid heeft om aan het kindergeld en studiebeurzen te peuteren, maar het nooit deed. (ik kreeg alle banvloeken over me heen, toen ik voorstelde om echt de spuigaten uitlopende afwezigheden aan de bevoegde diensten te melden. in tegendeel, onze afwezigheidslijsten werden na de middag bijgewerkt, want dan kwam er toch geen inspectie meer).
nu is dat moeilijker geworden. vooral: een school kan een pak van zijn werkingstoelagen verliezen.
als je dat samentelt is er voor die spijbelaar een pak onrechtmatig geld uitgegeven.
een school kan, mag niet politieagent spelen. dus dan is het aan de echte flikken.
ik vraag me dan dikwijls af: mogen die ouders ook zomaar van hun werk wegblijven?
welke arbeids.ingesteldheid krijg je zo? “ik heb vandaag geen goesting, den baas kan mijnen bult op, en dat hij maar niet denkt van mij minder te betalen” alhoewel, ik heb zo’n pak ouders ontmoet.
dat er soms onderliggende problemen kunnen zijn, dat weet ik heel goed, mijn vrije tijd ging bijna volledig op aan thuisbezoeken, en mijn ex. was, is, aanspreekpunt in haar school, maar die leerlingen worden niet geviseerd met deze maatregelen. het gaat toch niet op dat je kindergeld krijgt, een studiebeurs, belastingsvoordeel, studentenabbonement,…om in een park te gaan rondhangen. vooral om dan nadien de niet plaatsbare werkzoekende te worden.
soms is het tegenargument: “ik heb ze liever niet in mijn klas, niets anders dan ambras. als ze geen goesting hebben, krijg je er toch niets in.”
als je dan naar de voorgeschiedenis gaat kijken: nooit naar de kleuterklas geweest, veel afwezig in het lager, grote vakanties van drie maand, en vooral ouders die je nooit ziet op een ouderavond.
weet je, met deze maatregel wil men de ouders voor hun verantwoordelijkheid zetten, dat is de reden. en hoe kan je dat? praat ermee, en als ze niet luisteren, pak ze in hun geldbuidel, dat snappen ze allemaal.
rony, je biedt een rake en volledige analyse die je ook heel levendig kan verwoorden. Als je voor de klas zou staan, zou ik geen seconde willen spijbelen.