Buurtfeest: De Vergeten Blik van Julien
Na het toneelstuk Vergeten Straat van Louis Paul Boon is er nu ook het buurtfeest ‘De Vergeten Blik van Julien‘. In het toneelstuk besluiten de bewoners van de afgesloten cité om hun verveling tegen te gaan door bloemen en groenten te planten. Het idee wordt door de bewoners toegejuicht en het enthousiasme doet een heus buurtfeest ontstaan zoals het idealiter enkel kan groeien in een cité, waar de bewoners op elkaar zijn aangewezen.
Het buurtfeest vertrekt vanuit die realiteit en concentreert zich rond de persoon Julien, geboren en getogen in de cité die rond de (huidige) SPE-fabriek in de Zonder-Naam-wijk gevestigd was.
Het begon allemaal in de Zwarte Doos, het stadsarchief van Gent toen foto’s teruggevonden werden van de Zonder-Naamcité. Bewoner Julien bekeek die en herkende zijn eigen vader die voor de deur geniet van het leven rondom zich. Een emotioneel moment. De vergeten blik van Julien…
‘Juliens cité’ was de rode cité, rood naar de ‘plankierkes’ die voor de huisjes lagen. Het is het straatje dat deel uitmaakte van de cité tussen Metselaarsstraat, Zonder-naamstraat en Regattenlaan, daar waar nu het charmante Zonder-Naamparkje ligt.
Julien kan uren vertellen over de ter ziele gegane cité. Over Mie Plankier, Decraene met zijn visstootkar, over de volkse figuren die het beluik bevolkten en kleur gaven. Maar ook over de armoede, het kale sociale leven, het drankgebruik en -misbruik. Het leven en de mensen van Boons Vergeten Straat, dus.
Ambrosia’s Tafel en NTGent sloegen de handen in elkaar om naar aanleiding van de voorstelling Vergeten Straat naar Louis Paul Boon, de vergeten cité tot leven te brengen. Partners om dit te verwezenlijken vonden ze bij de Stad Gent, de Dienst Kunsten, De Buurtwerking Sluizeken – Tolhuis- Ham, Rocsa. Een buurtfeest wordt het, op zaterdag 4 oktober vanaf 14u, met de oude en nieuwe bewoners van de Zonder-naamwijk. Met taart en koffie en pannenkoeken en pizza en drank… Met een multimediaal project. En een cadeau aan de buurt, maar vooral aan Julien. En muziek.
U kan ook grasduinen in het fotografische verleden van de cité. Julien hoort en ziet u al een eerste maal aan het werk in het introductiefilmpje.
Programma van het buurtfeest:
- 14u. Vergeten Straatstoet met de Fanfare van Komen en Gaan (wijkfanfare) en figuren uit de Vergeten Straat van Boon.
- 14u. Opening van de Vergeten Cité-cinema op het Zonder-Naamplein.
- 15u. Buurtkoffietafel: de buurt biedt elkaar en zijn bezoekers zelfgemaakt lekkers aan.
- 17u. Plechtige onthulling van de Vergeten Cité door Schepen Lieven Decaluwé.
- 20u.30 Filmcité: Vertoning van ‘Vergeten Straat’, de film van Luc Pien, naar het boek van Boon.
Doorlopend is een bezoek mogelijk aan de Vergeten Cité-cinema. Vraag een serenade aan! Er zijn ook rondleidingen door Julien himself door de vergeten straten van zijn cité.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ik heb de belangrijkste jaren van mijn leven in een Gentse cité doorgebracht. Daar raak ik steeds meer van overtuigd.
De nostalgie heeft de herinnering aan comfortgebrek wellicht doen vervagen. Er zaten zoveel kieren in ramen (2) en deur (1) dat stoken eerder voor buiten dan binnen was. Drie toiletten voor 25 huisjes, doorspoelen met water uit de regenton.. (ik spreek wel degelijk over de jaren negentig, met winters waarbij we eerst nog het ijs mochten breken) en muren zo dun dat iedereen van iedereen perfect wist hoe vaak en met wie en hoe lang. Soms met afsluitend applaus van de buren.
Bovendien waren de huisjes zo klein (3,7m op 3,9m) en donker dat we van zodra de zon dit toeliet onze boel deelden buiten. Op de koer. En dat is wat nostalgisch maakt. Al dat volk zo dicht op mekaar. Niet allemaal altijd de beste vrienden, maar te dicht bijeen om daar veel spel van te maken.
En zoveel jaar later, als we mekaar terugzien, blijken we die herinneringen te koesteren en raakt onze straat niet vergeten.
Vandaar, zeer content met dit buurtfeest dat dit soort straatjes met recht en reden herinnert.