RSSEn avant met COEM en V.O.
Het is een schande! Een regelrechte schande! Schaam op mij! Awoert!
COEM bestaat al tien jaar en het heeft geduurd tot Pukkelpop van afgelopen zomer dat ik hen ontdekte. Maar ik hoefde niet lang te twijfelen toen ik hoorde dat ze ook naar Gent afzakten. Maar eerst was het de beurt aan V.O., ook al nobele onbekenden, op de Vooruit-site werden ze in één adem genoemd met Girls in Hawaii en Sharko. Twee groepen die bij mij weinig verkeerd kunnen doen, dus het leek mooi meegenomen.
De balzaal werd geboend tijdens de zomer en is weer klaar voor een seizoen concerten, fuiven, debatten,…
V.O. staat voor version originale en nee, ik ga geen flauwe zinspelingen maken op cinema’s waar je in een gedubde versie terecht komt. V.O. is voor mij sinds gisteravond acht sympathieke jongens en meisjes op een podium. V.O. is het soloproject van Boris Gronemberger, drummer van Raymundo, Soy Un Caballo en vele andere. Hij begon bescheiden aan het optreden: “Hallo, wij zijn V.O. en wij komen uit Brussel en Bouillon, de Ardennnen.” De opkomst was laag maar V.O. werd enthousiast onthaald. Hun muziek was er dan ook pets op. Heerlijk gelaagde muziek met een dromerige ondertoon, maar zonder zich te verliezen in het ijle. In het instrumentele nummer kon je invloeden van Tortoise horen, of was het een ingekorte cover? Een fantastische ontdekking! Hier wil ik meer van horen, als er nog podia zijn in het Gentse waar men acht mensen op kwijt kan, graag.
COEM staat voor Coin Operated Entertainment Machine, wat iets minder makkelijk bekt. fgelopen maart verscheen hun vijfdeling al met een prachtige titel vind ik persoonlijk: We’ve Got Speakers on the Outside of Our Spacecraft. Een beetje prettig gestoord en dat vinden wij wel plezant. Ze vlogen er minder bescheiden in met “We want it all” maar het klonk nogal rommelig. Naar eigen zeggen speelden ze voor Gentenaars en uitgeweken Limburgers, maar het leek me alsof die toch wel verstek hadden laten gaan.
Zanger Marc Wetzel gaf toe dat COEM wel eens te horen krijgt in twee delen uiteen te vallen: luid en jazzy. Hij dacht dat Gent wel klaar was voor een beetje luid, een beetje jazz en dan weer een beetje luid. Om maar te zeggen COEM is indierock die flirt met noise en jazz, voor het geval je graag etiketjes kent. Het bleef echter rommelig tot het moment dat het jazzy stuk er aan kwam. De zanger is een eerste klas entertainer met veel mimiek maar het lukte hem niet om me volledig te overtuigen. De blazers die er bij kwamen voor het jazzy stuk leken rust te brengen en het geheel klonk meer als één geheel. Mijn hoge verwachtingen werden dus niet echt ingelost, maar COEM verdient wel meer dan een handvol toeschouwers, lijkt me. Wat is uw excuus?
V.O. en COEM gezien op 2 oktober in de balzaal Vooruit.
© 2008 GENTBLOGT VZW
interview met de gasten van Coem kun je hier lezen:
http://www.clubcircuit.be/?page=news&action=view&id=359
en wat vond u van het optreden?
ben zelf niet kunnen gaan: ik zat in Kortrijk voor de voorstelling van het 4×4 project, een grensoverschrijdend project met 2 Belgische en 2 Franse clubs. Ik ga je dus het antwoord schuldig moeten blijven.
heel weinig volk, een regelrechte schande – mensen hebben geen zin meer in avontuur kennelijk.
optreden van COEM wel iets minder dan ik van die jongens gewoon ben, zonder hun vaste drummer klonk het bijwijlen toch wat rommelig. de mix tussen ‘indierock’ en jazz is ontstaan sinds hun dubbelalbum move/the mountain: eerste deel gewone nummers, tweede deel een live registratie van een vrije jamsessie in de marconi studio’s. vooral dat tweede deel is een echte aanrader: heb ze dat vorig jaar live zien brengen op theater aan zee, en nog steeds aan het nagenieten. en ook de laatste plaat is er weer boenk op. maw: als je ze nog niet kent, hoog tijd om ze s uit te checken!