RSSFFF voor het weekend
U dacht toch niet dat het Filmfestival stilviel in het weekend? Nee, nee, het is uw uitgelezen kans om uw dag te vullen met allerlei films zonder er een dag verlof voor te moeten nemen.
Om maar iets te zeggen, u kan zaterdag direct na het ontbijt al naar How to lose friends & alienate people. Bruno omschreef het me als The devil wears Prada maar dan met een man en kijk, de man die het donderdagavond aankondigde had dezelfde omschrijving. Ik kan niet vergelijken maar had toch wel een iets stoutere film verwacht bij de omschrijving. Het verhaal is trouwens gebaseerd op een boek, dat uitkwam voor de Pradafilm, voegde de regisseur er snel aan toe. Het verhaal? Sydney Young probeert het te maken op een glossy-redactie. Maar dat valt niet mee. Best een ontspannende film, maar het had iets meer mogen zijn.
Later in de vroege namiddag heeft u de keuze tussen vier films, waarvan ik er drie al zag: A song of good, Helen, Snow en Tulpan. Mijn voorkeur gaat uit naar Helen, zoals u eerder kon lezen, maar ik kon ook best genieten van Snow en Tulpan.
Om 17u ga ik me in de zeteltjes nestelen voor Fear me not. U hoort er ongetwijfeld nog van, maar ik kon moeilijk weerstaan aan nog een Skandinavische film. Mollycam heb ik wel al achter de kiezen. En ik hoop dat u nog geen tickets hebt, want dit dreigt de slechtste film van het filmfestival te worden, wat mij betreft althans. De samenvatting ziet er veel belovend uit, maar ik heb er geen idee van hoe men er in slaagt om het zo te verknoeien. Spreek me gerust tegen in de commentaren.
Op zaterdagavond staan er gelukkig twee films geprogrammeerd die ik met een gerust hart kan aanraden. Kiezen is verliezen, maar misschien kan u zich nog op een ander moment vrijmaken? Na ons gesprek vorig jaar voelde ik me zowat verplicht om Filth and wisdom te gaan bekijken. De eerste film van Madonna,… Schoenmaker, blijf bij je leest en zou ze niet beter goede platen maken, flitsten door mijn gedachten. Onterecht want mevrouw Guy Ritchie, ja die moest ik toch ook vermelden, vertelt een onderhoudend verhaal over Holly, Juliette en A.K. die samen een apartement delen. A.K. is de frontman van Gogol Bordello, een zigeunerpunkband die furore maakte in de New Yorkse underground scene. Hij heeft een eigen kijk op het leven, samengevat: filth and wisdom. Juliette werkt in een apotheek maar droomt van zieke kindjes in Afrika. Holly is een balletdanseres, maar we leven niet in Rusland in de 19de eeuw dus gaat ze in een nachtclub dansen om haar rekeningen te kunnen betalen. De film wordt niet ondertiteld, maar vond ik best te volgen. Muziek is een belangrijke factor in de meeslepende film. We horen zelfs één van de betere hits van Madonna. Nadien heeft u misschien zin om de documentaire over Gogol Bordello mee te pikken?
The burning plain is een drama van het betere soort. Het duurt even voor duidelijk wordt hoe de verhaallijnen met elkaar verweven zullen worden. Er is Sylvia die mannen verslijt, Gina die haar man bedriegt, en dan loopt er ook een deel van het verhaal in Mexico. Ingewikkeld? Niet echt, maar het is moeilijk om niet te veel van het verhaal prijs te geven. Het is wel een film die onder je huid gaat kruipen. Misschien spreekt de film vrouwen meer aan, maar Charlize Theron en Kim Basinger konden alvast mijn aandacht vasthouden.
Voor de laatavondfilm vertrouw ik op de keuze van Bruno: Il resto della notte, The escapist of Mélo. Kan niet verkeerd zijn. Op zondag zie ik nog een film staan waar hij naar uitkijkt: Vinyan. Van Caos calmo hoorde ik enkel positieve geluiden en Stella is er één die ik u graag aanraad. Katyn en Tehran has no pomegranates zijn films die me wel intrigeren op basis van de beschrijving in het programmaboekje. De Iraanse film kon me niet bekoren, als ik de tijd vind, probeer Katyn nog mee te pikken.
En u, heeft u nog tips? Aanraders? Afraders?
Filmfestival, nog tot 18 oktober
© 2008 GENTBLOGT VZW