RSSHunger
De vraag die ik de laatste weken het meest te horen krijg is ongetwijfeld: kun je een film aanraden? Ik heb heel wat films gezien tijdens het voorbije filmfestival die nu met mondjesmaat in de zalen komen. Een keuze maken is niet evident. Hunger is een film die er zeker uitspringt, maar het is ook een film die ik niet zomaar aan iedereen kan of durf aanraden. Omdat ik moeilijk de reacties kan inschatten…
Ik was een beetje misselijk na de film. Als verzachtende omstandigheid kan ik zeggen dat het uur waarop de film getoond werd er voor iets tussen zat. Hij werd getoond kort voor het middaguur, te vroeg en te weinig tijd om al te lunchen en nadien had ik wel honger, maar kon niks me echt smaken. En de tip van Ivan voor frieten in de buurt van de Zebrastraat was misschien iets te veel van het goede. Maar ook zonder die frieten, is de film blijven hangen. En dat had ik bij de eerste scènes niet meteen verwacht. De film kreeg trouwens de Xplore award van de jongerenjury en de Canvas publieksprijs.
De Britse kunstenaar Steve McQueen neemt ons in zijn debuutfilm mee naar Noord-Ierland in het begin van de jaren 80. Denk Maggie Tatcher en denk IRA. Misschien hebt u het ook niet bewust meegemaakt, u heeft zeker al een film gezien. The boxer, In the name of the father,… keuze te over lijkt mij. Dus wat kan de film van Steve McQueen nog bij brengen?
Het eerste stuk van de film kon ik niet meteen plaatsen. In de beruchte H-blokken van de Maze-gevangenis proberen IRA-leden de status van politiek gevangene af te dwingen. Davey Gillen, die pas opgepakt is, vraagt om zijn burgerkledij te mogen aanhouden. Wanneer er geen reactie komt, kleedt hij zich uit. Met enkel een deken wordt hij naar zijn cel gebracht. Hij deelt die met Gerry Campbell, een ander IRA-lid. Hij verblijft er al langer en doet mee aan het Dirty protest. Ik had er tot voor de film nog nooit van gehoord, maar het spreekt zeker tot de verbeelding. De IRA-gevangenen besloten zich niet langer te wassen, hielden het op enkel een deken en gebruiken hun uitwerpselen op de meest creatieve manieren om hun gevangenisbewakers onder druk te zetten. Je kan niet enkel dan opgelucht zijn dat er geen geur bij films wordt geleverd.
Maar Tatcher is niet voor niets de Iron lady. Het protest wordt hardhandig aangepakt. Bij momenten moest ik me echt verplichten om te blijven kijken, maar ik denk dat ik hier de ‘klik’ heb gemaakt. Ik vond het moeilijk om de relatie tussen de gevangenen in te schatten, er wordt relatief weinig gesproken en had het beetje het gevoel dat ik iets miste. Het kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat ik de filmzaal nogal onvoorbereid ben binnengestapt. Misschien bekijk je die scènes anders als je “weet” dat er zoiets als het Dirty Protest bestond. Zo ook het gesprek van Bobby Sands en de priester. Bobby Sands blijkt uiteindelijk de belangrijkste gevangene van Maze te zijn, waardoor het gesprek waarin hij het plan van de gevangenen om in hongerstaking te gaan aankondigt een andere betekenis krijgt. Maar ook als je dat niet weet, is het gesprek veelzeggend. De priester wijst hem op zijn familie, zijn ouders, zijn zoon,… Bobby Sands is echter onvermurwbaar: hij zal één van de eersten zijn. Steve McQueen zoemt in op zijn trage aftakeling. Hij doet dat op een heel intense en zintuiglijke manier, waardoor die scènes uiteindelijk het verhaal van de film overstijgen en heel actueel worden. Het lichaam als laatste wapen…
Hunger is zeker geen opbeurende film. De film komt traag op gang, maar eens het verhaal je pakt, laat het je niet meer los. Het is een harde film, omwille van de aftakeling van Bobby Sands maar ook omwille van de harde aanpak in de gevangenis. Het is vreemd om te geloven dat Ierland en Verenigd Koninkrijk, twee Europese lidstaten, zo’n gruwelijk verleden hebben, al bij al dertig jaar geleden. De film schetst een extreem realistisch tijdsbeeld dat nog lang erna blijft hangen. Ik vind de film zeker een aanrader, maar ben een beetje terughoudend omwille van iets dat ik enkel kan omschrijven als “het harde karakter”. De film kruipt in je kleren.
Hunger staat op het programma in de Studioskoop, Sint-Annaplein 63.
© 2008 GENTBLOGT VZW
brrr. lijkt me niet de meest opbeurende film. maar inderdaad goed dat die nog niet eens zo verre geschiedenis onder de aandacht blijft.