Voor mij een dagschotel

zaterdag 17 januari 2009 15u07 | patricia | 2 reacties
Trefwoorden: , , .

Donderdag had ik een kaartje voor een voorstelling in de Vooruit, waar ik al een tijdje naar uit kijk. Toen ik na het werk in het Sint-Pietersstation aankwam, was het niet meer de moeite om nog eens over en weer naar huis te fietsen. Dan maar rechtstreeks naar de Vooruit en daar rustig iets eten, dacht ik. Ik ben een zware fan van hun broodjes met groentenpaté en hun soep vind ik meestal ook wel lekker. Sinds enige tijd kan je er ‘s avonds ook nog warm eten en toen ik de dagschotels op de borden zag staan besloot ik dit maar eens te proberen. ‘s Middags was al een vergaderlunch geworden met broodjes, warm eten zou me wel smaken.

Ik eet niet zo veel in de Vooruit en stond dus een beetje verloren aan de broodjesstand te wachten. Bestellen doe je immers gewoon aan de toog en je kan er meteen afrekenen. Zo kon ik kennismaken met de nieuwe broodjessmeerder. “Onze nieuwe broodjessmeerder is doof, hij hoort u dus niet,” begint het bericht van Vooruit, gevolgd door een aantal tips over duidelijk en traag spreken. Vooruit blijft duidelijk niet steken bij woorden, mooi zo. Hij kon me wel duidelijk maken dat ik aan de toog moest zijn. Daar bestelde ik een dagschotel met vlees en een pintje. Ik betaalde 10,60 euro en kreeg een bakje met een waarschuwingslampje. Op het menu stond kip met een fruitige curry. Er is ook altijd een vegetarische dagschotel maar ik ben vergeten wat die was.

Ik nam mijn drank en bakje mee naar de tafel en had voldoende tijd om het programma door te nemen, terwijl ik het lampje angstvallig in de gaten hield. Niet onterecht, want uiteindelijk bleek het ding plat te zijn. Maar geen probleem, wanneer de gerechten niet meteen afgehaald worden, wordt dit wel in de gaten gehouden door het personeel. Mijn dagschotel was nog lang niet afgekoeld.

De kipfilet was perfect gebakken, de curry was zacht. Het fruitige vond ik in het appeltje dat uit de oven kwam, een leuke manier om appel te serveren, wat ik zeker ga onthouden. Hierbij werd rijst en een slaatje geserveerd. De sla was lekker krokant met een discreet mosterdsausje en gedroogde abrikozen. Een heerlijke combinatie met oog voor detail.

Ondanks de problemen met mijn bakje en de drukte in het café kreeg ik mijn eten nog ruimschoots op tijd voor de voorstelling. Ik denk dat ik deze formule nog ga proberen. Minpunt voor de fervente niet-rokers is de beperkte ruimte voor niet-rokers. ‘s Avonds als het café vol loopt kan ik me inbeelden dat de rook sommigen zal storen. Ik had een plaatsje bij de niet-rokers. De broodjes en dagschotels worden tot 20u30 geserveerd.

Vooruit, Sint-Pietersnieuwstraat 23, Gent

© 2009 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van Freya

    Wij spreken twee wekelijks met vriendinnen af in de Vooruit en eten dan altijd een dagschotel. ‘t Is daar super gezellig zitten en we zijn de Vooruit allemaal genegen. Er is altijd iets vegetarisch dus ook een pluspunt. Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de dagschotels soms voltreffers zijn maar dat het ook af en toe ook écht niet lekker is. Ook de spaghetti is soms héél lekker en soms … euh … iets minder lekker. Maar toch, ‘t is de Vooruit en we blijven er dus gaan. En onder het gekakel van vriendinnen smaakt in feite alles wel.

  2. Reactie van Josie

    Ik vraag me nu al jaren af of ze lekker zouden zijn, die dagschotels. En toch denk ik nooit aan Vooruit wanneer ik uit wil gaan eten en een restaurantje zoek. Ik ga daar toch eens verandering in moeten brengen als ik dit lees. Het lijkt me in elk geval superhandig om zo voor een voorstelling ter plekke rustig iets te eten ipv de gewoonlijke rush van het werk naar huis naar de keuken naar de Vooruit!