RSSEen rechts, twee averechts
Word wat je wil werd bij mij Maak wat je wil. Ondertussen zit mijn tweede jaar breien er bijna op. Een bagage aan steken in allerlei proeflapjes en mini-truitjes en dan heb ik het nog niet over het internet gehad. Het heeft even geduurd maar ik heb me over mijn schroom heen gezet. Ik haal mijn breinaalden te pas en te onpas boven. Op de trein word ik wel eens raar bekeken. Maar even vaak krijg ik te horen dat ze dat vroeger ook deden, voor de kinderen, maar die zijn nu groot. Ik kan het aantal mannen die vragen of ik een sjaal aan het breien ben ondertussen ook niet meer tellen op één hand. Alsof er niks anders is…
Al van bij het begin word ik virtueel aangemoedigd door een dame die schuilgaat achter de naam Yarnlot. Beetje bij beetje ontdekte ik de wondere wereld van handwerkblogs, een streling voor het oog, al die kleuren en technieken. Maar wat leuker is, het blijft niet bij het internet. Overal duiken breiclubjes op, vaak naar het voorbeeld van Stitch ‘n Bitch. Ik was dan ook enthousiast om eens een kijkje te gaan nemen bij Knitflanders, de breiclub met een thuisbasis in Gent.
Elke eerste, derde en eventueel vijfde donderdag komen ze samen in het Lepelblad in Onderbergen (vanaf 14u30). Iedereen is welkom, zowel breiers én hakers met al wat ervaring als beginners.
Knitflanders bestaat in september al vijf jaar. Ik heb het hen niet gevraagd maar ik denk dat het geheim van hun succes is dat ze iedereen joviaal welkom heten. Ik kwam later aan en ook al hebben de meesten mij nog maar één keer eerder gezien of zelfs niet, binnen de kortste keren zaten we druk te praten. Over wol, over breipatronen, maar ook over de dingen waarover mensen nu eenmaal praten, over kinderen, over het werk, over verbouwingen, over….
Uiteraard moest er ook wel gebreid worden. Een simpel patroon waar je niet bij moet nadenken en toch een fout maken? Het zorgt voor het nodige gelach. De breiers (M/V) laten het niet aan hun hart komen. En zoals je kan zien op de foto, ze laten het zich ook smaken. De koffie en de taart in het Lepelblad zijn lekker, maar vooral, de vele kleuren en soorten wol maakten het een streling voor het oog. Ik genoot van de uitwisseling van ervaringen en heb weer heel wat ideetjes opgestoken. Zoals het bezemsteelbreien (haken eigenlijk) dat je op de foto ziet, ideaal voor een rap verjaardagscadeautje. Toen ik twijfelde bij mijn eigen breiwerk kreeg ik meteen goede raad.
Het was lastig om daar om vijf uur te vertrekken, ik was ook één van de eersten. Ik denk dat ik nog vaak een donderdagnamiddag verlof ga proberen te nemen. In afwachting is er het internet en natuurlijk niet vergeten: de wereldbreidag op 13 juni. In Gent neemt Knitflanders de organisatie op zich. Plaats van de afspraak is Stoffenidee in de Hoogpoort. Bij mooi weer kan buiten een terras opgesteld worden, bij minder mooi weer is er plaats in de winkel. Er wordt voor koffie gezorgd en iedereen is welkom om een kijkje te komen nemen en natuurlijk ook om mee te doen (en het hoeft niet enkel breien te zijn, ook hakers zijn welkom). Ik ben alvast van de partij en hoop tegen dan flink opgeschoten te zijn met mijn trui.
Knitflanders, elke eerste, derde en eventueel vijfde donderdag komen ze samen in het Lepelblad in Onderbergen (vanaf 14u30). Iedereen is welkom, zowel breiers én hakers met al wat ervaring als beginners. Nu donderdag 28/5 kan je gaan meedoen (de derde donderdag was een feestdag).
Wereldbreidag op 13 juni (10-18u), organisatie Knitflanders bij Stoffenidee in de Hoogpoort.
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ben zelf ook een enthousiaste breister. Jammer genoeg komen de meeste breigroepjes overdag en bovendien in de week samen (in de Vooruit kan je op dinsdagnamiddag in het cafe terecht) Alsof breien enkel voor huisvrouwen en gepensioneerden is…
(In de Fatima kun je wel op maandagavond als breister/breier terecht maar daar is het mij toch een beetje te rokerig voor mijn wol…)
Reden te meer om langs te komen op de wereldbreidag! Ik erger mij daar ook altijd aan.
Voilà , je hebt jezelf de beste reden gegeven, om naar de Wereldbreidag te gaan ^^
Anders zou ik zeggen: Zelf een groepje opstarten dat aan jouw behoeftes voldoet, ook al is het maar met één of twee vriendinnetjes.
ja inderdaad, ik heb ook nog vele pulls gebreid op de trein
het leek wel of alle vrouwen toen, zo’n 20 jaar geleden, op de trein breiden…..
waarom zou dat ineens gestopt zijn?
Omdat er meer volk op de trein zit? Ik vind het soms moeilijk om mijn naalden boven te halen, gelukkig nemen rondbreinaalden minder plaats in beslag
in tweede klasse is breien doorgaans echt niet te doen – tenzij je wat breinaaldpunten in je buurs’ flanken wil stoten.
rondbreinaalden krijg ik maar niet onder deknie – hm, Patricia – mini workshop?
in tweede klasse is breien doorgaans echt niet te doen – tenzij je wat breinaaldpunten in je buurs’ flanken wil stoten.
rondbreinaalden krijg ik maar niet onder de knie – hm, Patricia – mini workshop?
Kom maar af op 13 juni. Ik vond ook korte breinaaldjes in de Kringwinkel, maar vermoedelijk heb je hier zelfde probleem, hoe steek ik die onder mijn arm?
Ik trek mij dat in elk geval niet aan als ik eens wat te ver met mijn breinaalden zit. Soms doen die dat ook met hun krant. Ik verontschuldig me wel steeds heel beleefd.
Is het enkel op de trein gestopt of ook in het park en aan de speeltuin?
Misschien zijn de mensen in de jaren 90 gewoon gestopt met dingen te maken, en kijken gewoon naar de tv zonder iets omhanden te hebben?
Soms krijg ik voor mijn breien of haken op de trein blikken, die niet erger konden zijn moest ik er in mijn neus zitten peuteren.
als ik mijn teerbeminde over haar terughoudendheid kan helpen, komen we af.
ik heb dat altijd raar gevonden: die breidt, haakt, kantklost en maakt kleren alsof het niets is.
er is een probleem: ze spreekt alleen chinees, dus die gezellige babbel kunnen we vergeten.
in ieder geval op 13 zien we mekaar, de wapens in aanslag.
Om te breien of haken moet ze geen andere taal kennen hoor, Rony: wij verstaan elkaar ook wel zonder gemeenschappelijke taal.