Gentblogt

Yevgueni

donderdag 23 juli 2009 17u07 | Peter Dedecker (tekst), Max Van Hemel (beeld) | 1 reactie
Trefwoorden: concert, Yevgueni.

Yevgueni moet wellicht niet meer voorgesteld worden aan de lezers van deze stadsblog: twee jaar geleden waren ze al van de partij op Sint-Jacobs, vorig jaar gaven we nog kaartjes weg voor hun concert in de Capitole en fleurden ze het feest van de Vlaamse Gemeenschap op op het Sint-Pietersplein, en een paar maanden geleden traden ze nog op in het Fnac-forum. Voor een uitgebreide beschrijving (voor wie die nog nodig zou hebben) verwijs ik dan ook graag naar deze vorige artikels.

Maar blijkbaar kunnen we er echt niet genoeg van krijgen: in de “miezerige buien” stroomde het publiek toe en stonden Gras- en Korenlei helemaal vol. “Het is fantastisch te mogen spelen op het mooiste podium van Gent” wist Klaas te zeggen, al zei hij dat twee jaar terug ook wel bij Sint-Jacobs.

De vijf mannen zorgen voor heel veel zon, en als het moest ook een orkaan. Van de nieuwste plaat “We zijn hier nu toch” passeerde de titelsong de revue, net als “Nieuwe meisjes”, “Spijt” en “Werken in de media”. Het hoeft wellicht niet meer gezegd te worden dat de teksten van Yevgueni uiterst sterk zijn met een stevige dosis maatschappijkritiek, waarbij zeker het laatstgenoemde bijzonder in de smaak valt bij ondergetekende. “Werken in de media, is alles wat ze wou. Het werd dan maar de maffia, en jij betaalt je blauw”.

Met “Man zijn” zette de groep heel het kot in de fik. Het publiek kent het nummer duidelijk helemaal uit het hoofd. Ook “Aan de arbeid” werd luidkeels meegebruld. Ook Robbie kwam weer langs in “Robbie II” en het fenomeen uit “Morgen komt ze thuis” was duidelijk bij vele mannen gekend.

Van de allereerste plaat werden de toppers “Kannibaal” en “Als ze lacht” gespeeld. Het geschreeuw van het publiek voor “Mama ik wil papa” werd beloond tijdens de bisnummers, waar ook “Sara” iedereen terug in een nostalgische bui bracht. Hoeft het nog gezegd te worden dat de apotheose van “Mama ik wil papa” weer minutenlang duurde dankzij een ferm enthousiast publiek?

Eén ding is zeker: dit concert mocht, ondanks de regen, nog een heel eind langer duren. De groep staat er, heeft een stevig repertoire en het publiek is er duidelijk weg van. Meer van dat!

© 2009 GENTBLOGT VZW