RSSPuppetbuskers 2009: uitreiking Luk Vincentprijs
Zo tijdens de eerste dagen van het International Puppetbuskersfestival ben je volop bezig met het bekijken van voorstellingen – ah ja, want ze zijn allemaal nieuw – en erover te schrijven. Daarnaast ben je volledig in beslag genomen door het bijkletsen met al die mensen die je zo lang niet meer gezien hebt. Dit maar om te zeggen dat op dat moment van het festival, de Luk Vincentprijs nog een ver-van-mijn-bed-element is. Maar in de loop van de week verandert dat. Je ziet meer en meer voorstellingen (enkele soms tot in den treure), je begint te vergelijken en je begint voor jezelf af te wegen wie in aanmerking zou kunnen komen voor de prijs. Naarmate het festival op zijn laatste benen loopt, wordt het echt spannend wie de prijs zal krijgen, en vooral, of de winnaar overeenstemt met jouw voorkeur.
Zondagnamiddag was het om zes uur dan zover. De binnenkoer zat afgeladen vol, de zon scheen, de jury was voltallig aanwezig en de micro’s stonden getest en wel op de sprekers te wachten. Freddy Claeys, voorzitter van het EFTC, opende het officiële moment met een warm dankwoord voor alle vrijwilligers, wat hen ook een daverend applaus opleverde (en eerder deze week de Prijs van de Gentenaar). Want, en het kwam deze week ook al in de commentaren alhier ter sprake, er is geen enkele culturele organisatie die tijdens de Gentse Feesten haar activiteiten kan ontplooien zonder de inzet van – veelal talrijke – vrijwilligers. Trouwens, zonder die vrijwilligers zou u op dit eigenste moment dit artikel niet zitten te lezen, want uw favoriete webstek staat enkel online dankzij een zotte maar supergemotiveerde bende vrijwillige medewerkers.
Maar we wijken af.
Het ging over prijzen.
Over het concept en de historiek van de Luk Vincentprijs schreef ik vorig jaar al (u kan het hier nalezen). De jury, die alle voorstellingen met een meer dan deskundig oog bekeken, gewikt en gewogen heeft, bestond dit jaar uit juryvoorzitter Paul Contreyn (figurentheaterspeler en voorzitter van het Firmament te Mechelen), Guido Desimpelaere (muzikant en componist van figurentheatermuziek), Donald Hendrickx (docent Hogeschool Gent), Hilde Heijnen (actrice), Bea Migom (free-lance journaliste en kenner van figurentheater) en Tim Velraeds (Nederlands figurentheaterspeler).
Toen juryvoorzitter Paul Contreyn de micro ter hand nam, werd het best spannend. Hij begon met de uitreiking van de eervolle vermelding voor “een meesterlijke manipulator [die] met verve en gemak technische verfijnde poppen ten tonele [voert]. De figuren en de manipulatie ervan overstijgen wat de jury gewoon is om te zien.” Jawel, u heeft het reeds geraden: Victor Antonov met Circus on Strings. (Joepie, een van de favorieten heeft deze eervolle vermelding gekregen.)
Vervolgens ging het naar de Luk Vincentprijs voor Jong Talent. Die werd dit jaar helaas niet uitgereikt. “Hoewel de jonge poppenspelers een aantal beloftevolle creaties hebben laten zien, vond de jury helaas dat geen van de getoonde voorstellingen voldoende gerijpt was om met de prijs bekroond te worden”, aldus het juryverslag.
(Oef. Ik vond eerlijk gezegd ook geen enkele van de voorstellingen in het kader van Jong Talent er echt voldoende uitspringen om deze prijs te verdienen.)
En dan de eigenlijke prijs. Ik ga het me gemakkelijk maken en het juryverslag citeren (ik hoop dat u me dat na tien dagen Gentse Feesten niet kwalijk zult nemen):
“Ambacht en kunst ontmoeten elkaar om een eeuwenoud verhaal op sprankelende wijze te vertellen. Vormgeving, verhaal en spel vormen een prachtig klassiek geheel. Tekst en dictie zijn precies en goed, en het spel is visueel zo aantrekkelijk en gemakkelijk om te volgen dat ook iemand die de taal niet machtig is, het verhaal en de grappen kan begrijpen.
De kennismaking met en de opleiding door de Taiwanese grootmeester Xen Chihuang, die op uitnodiging van het Europees Figurentheatercentrum twee jaar geleden naar Gent kwam, leidt tot een mooie synergie tussen het Aziatische en Europese handpoppenspel. Met andere woorden: hedendaags figurentheater in een eeuwenoude traditie.”
En jippiejee, de prijs werd uitgereikt aan mijn favorieten: het Franse gezelschap Drolatic Industry voor hun voorstelling La mort en cage. Helaas waren de mensen van Drolatic Industry niet meer aanwezig, maar de techniek staat voor niets en via de gsm werden ze op de hoogte gebracht. Een ontroerend moment. En wie deze bijzonder leuke voorstelling gemist heeft, kan van geluk spreken: volgend jaar komen ze normaal gezien terug.
De prijs werd door burgemeester Termont dan maar overhandigd aan een van de sympathisanten van het EFTC, die Drolatic Industry heel binnenkort op een ander festival zal ontmoeten en hen de prijs in de gedaante van een prachtige pop zal overmaken. Deze pop werd gemaakt door Marga Carbonell, een Spaanse poppenmaakster, die hier twee jaar geleden te gast was met haar groep Titiriwoman.
Onze beide burgemeesters, Termont en Decaluwe, sloten met veel dank en met bemoedigende en lovende woorden het 21ste International Puppetbuskersfestival finaal af.
Tot volgend jaar! En wij hopen dat u er in het EFTC of in de stad en ook hier, weer bij zal zijn.
© 2009 GENTBLOGT VZW
Veerle, ik heb genoten van je artikels. Bedankt