Gentblogt

De Propere Fanfare in Wales (2)

zaterdag 22 augustus 2009 14u00 | De Propere Fanfare | 3 reacties
Trefwoorden: fanfare, gastblog, Muziek, Propere Fanfare van de Vieze Gasten.

Onlangs kondigden wij aan dat de Propere Fanfare van de Vieze Gasten op woensdag 19 augustus naar Wales vertrok om daar tot 25 augustus muzikaal de boel wat op te vrolijken. Zij houden daarover een speciale blog bij, maar u, lieve gentblogtlezer, kan hun avonturen ook hier volgen. De Propere Fanfare te gast op gentblogt!

Dag 2: het vervolg (20 aug., nvdr)

Kweenie kweenie … Al veel gecampeerd. Vroeger. Al veel meegemaakt. Ook. Maar dit? Nope. We geven het niet graag toe, maar we – Tom, Pol, Benjamin en ikke – hebben de strijd opgegeven tegen de wind. We konden er gewoonweg niet tegenop. 3 tenten naar de zak – sorry zus -; 1 tentje zelfs bovenop mijn hoofd gekregen, zeil gescheurd terwijl ik erin zat. Onwaarschijnlijk. Zo hard heb ik het nog nooit weten waaien. Alles trekt en sleurt, alles flappert en wappert in de wind. Constante wind, luid en hard. Oorverdovend zelfs, overal die wind … wow, een gevecht met de elementen.

Dus zat er niets anders op dan een dak boven ons hoofd te zoeken en ons te laten evacueren. No choice, het beste wat ons kon overkomen vandaag: een DAK boven ons hoofd, weetwel? 4 muren en een paar pannen. En stilte en rust. Zalig.

Geen tiktiktik van de tentzeilen tegen de metalen palen; geen fwwwww meer van de wind in de vlaggen; geen tentzeil meer dat zich plat legt en over je ruggegraat schuurt. Wat een opluchting J

Hé, denk niet dat we ons hier niet amuseren. Dit is Wales. Het moet hier waaien. Er moeten hier zware wolken hangen. Die verdwijnen toch als de fanfare op stap gaat!

Echt! Vandaag ook. Mega slecht weer de godganse ochtend. Maar tegen dat wij effectief een voet buiten de deur (lees: tent) zetten, schijnt de zon. Onwaarschijnlijk.

Vandaag uitstap naar aberytswyth. 8 miles van Borth verwijderd, 20 minuten met de bus om er een acte de présence te geven langs de zee. Een zéér officiëel onthaal door de plaatselijke notabelen én de burgemeester. Een speech, een lied. Enfin, zeer officiëel, zeer speciaal, zeer ongelooflijk.

Daarna buiten spelen. Op de dijk zoals wij zouden zeggen. De fanfare met de zee als achtergrond. Schoon. Luid, veel. Het was GOED.

Maarre erm, ik ben moe. Uitgewaaid. Ik ga een pint drinken hier een paar huizen verder. In de Friendship Inn. En daarna ga ik de 100 meter die ik terug moet keren en die me scheiden van een echt onderdak met plezier en met de glimlach afleggen.

Morgen meer schatjes. Foto’s vast ook als we Sammy terugvinden. We vergeten jullie niet! Hoe zouden we dàt kunnen?!

Dag 3: ochtend (21 aug., nvdr)

Hé daar, we hoorden hier dat er gisteren bij jullie recordtemperaturen zijn gehaald. Insmeren en uit de zon blijven!! Wij blijven hangen in de wind, ietsjes minder vandaag maar als we de zjuste plekken uitkiezen kunnen we echt rechtstaand gaan liggen op de wind. Cool!

De meeste mensen hebben een rustige nacht gehad, er zijn geen tenten meer gesneuveld maar de zusjes Aelbrecht hebben toch maar beslist om ook de beschutting van een dak op te zoeken. (Hun tent is gisteren de lucht ingegaan. Prachtig zicht!) Het scheelt in nachtrust dat kan ik jullie vertellen! Vannacht eindelijk geslapen :)

Vandaag is de grote dag, de reden waarom de fanfare in Wales is. Het grote evenement langs de kustlijn, een muzikale promenade langs het keitjesstrand en picknick buiten. Dat wordt neig! De zee zit momenteel heel dicht aan de huizen -misschien eerst zeggen dat er hier héél dicht tegen de kustlijn wordt gebouwd. Geen buildings zoals bij ons maar heel kleine gezellige huisjes. Als het echt hoog tij is en met forse wind gebeurt het dat de golven over de daken kletsen. Moeilijk voor te stellen, maar het is. Ook geen zand hier maar kleine keien. Het geluid van de golven over de rollende keien is machtig. 2 fanfaristen doken vanochtend even tussen de golven en naar het schijnt is het water echt warm :) zeggen ze.

Maar terug naar nu. Momenteel wordt er op de camping gerepeteerd voor het optreden deze namiddag. Overal kom je groepjes muzikanten tegen, binnen in de grote tenten, buiten in het gras. Een achtergelaten trombone in het gras. De camionette van Yves dirigent is omgebouwd tot luisterstudio want er wordt nog hard gestudeerd aan een nieuw nummer. Een nieuw nummer dat iedereen tegen vanavond moet kunnen spelen. Spannend.

Straks meer, tata!

© 2009 GENTBLOGT VZW