RSSBuurtbewoners willen hond die puppy doodbeet, weg uit hun buurt
‘Wat als hij een kind aanvalt’
In een sociale woonwijk aan het Westveld in Sint-Amandsberg is commotie ontstaan over een hond. De herdershond van een van de buren beet er de kleine puppy dood van een andere buur. ‘Die hond moet hier weg, liever vandaag dan morgen’, vinden de bewoners.
Aanleiding voor de burenruzie is een zwaar incident van enkele weken geleden. Op een mooie zomeravond wilden Carolien De Vos en haar dochtertje Laura (7) hun twaalf weken oude puppy uitlaten. ‘Mijn dochtertje had het diertje aan de leiband. Wij waren nog maar net aan het eind van de straat toen de hond van onze buren kwam aangestormd, een reusachtig beest. Ik heb snel de leiband overgenomen van mijn dochter en wilde onze puppy nog oppakken, maar voor wij het goed en wel beseften zat het diertje al in de muil van die andere hond.’
Lees meer bij De Gentenaar
© 2009 GENTBLOGT VZW
Net zoals een kind moeten honden opgevoed worden. Daarvoor bestaan er hondenclubs, waar men met andere honden en mensen leert omgaan.
Zolang men zo’n soort honden niet verplicht om een minimumcursus te volgen, zullen er zo’n lappen gebeuren. Die beesten nemen nu eenmaal het gedrag van hun baasjes over.
Heeft die mevrouw ook een puppy doodgebeten dan?
“hij kan niet goed om met andere honden”
hoe dat je dat nog maar durft stellen! dat beest is dus nooit naar een school geweest en je kan er niet mee buiten.
je ziet dat regelmatig: mensen met liefst zo’n groot mogelijk mormel die op een terras de grootst mogelijke inspanning moeten leveren om hun schatteboutjes in bedwang te houden als er een andere hond voorbijkomt.
ik geloof nooit dat die niet naar een kind zal bijten: een hond is een roedeldier en de drang om hogerop te klimmen blijft steeds aanwezig.
ooit in gent zo’n brave man gekend met een brave loebas.
steeds mee op café. hij mocht zat zijn zijn viervoeter wist de weg. totdat hij zo zat was dat hij viel…..hij heeft het niet meer kunnen navertellen, zijn strot overgebeten. wat wel positief was: zijn hondje zat mooi naast het lijk om hem te bewaken en de flikken hadden problemen om het lijk weg te halen.
Ik heb veel begrip voor de getroffen buren en hoop dat de andere buur zijn conclusies trekt. Ik was vroeger schijtebenauwd van honden. Toen ik vader geworden ben, heb ik mij moeten vermannen. Met mijn kinderen op straat begon ik de intenties van honden in te schatten, om desnoods de weg te versperren, om mij op te offeren! Gelukkig leerden we ook brave honden kennen en verviel een groot deel van mijn angsten. Maar het aantal berichten over doodbijters blijft mij verontrusten. Het is eigenlijk aan het baasje om te weten of hij een gevaarlijke hond heeft, en om een passende houding aan te nemen in zijn relatie met de hond.
De nieuwe ‘puppy’ op de foto al eens bekeken? Hoe groot was de Anatolische herder dan wel niet??
“De Anatolische Herdershond is geen hond voor beginnelingen. Hij heeft een kalme, zelfzekere baas nodig die weet hoe hij deze hond consequent moet aanpakken, maar hem daarbij ook met liefde benadert en hem een motiverende training kan geven.
Deze hond heeft immers een heel zelfstandig en hard karakter. Hij luistert daarom niet altijd even goed. Men moet met deze hond een band van respect en vertrouwen opbouwen zodat er weinig problemen kunnen komen.
Het is een evenwichtige hond die van nature uit niet agressief is, maar zijn mannetje weet te staan als er gevaar dreigt. Hij heeft immers een sterk territoriumgevoel.
Aan de familie raakt hij erg gehecht en ook voor eigen kinderen en andere huisdieren vormt hij niet zo een probleem. Toch moet men oppassen, want deze grote hond kan de kinderen al eens per ongeluk een flinke duw geven.
Socialisatie is van uiterst belang en men moet er dan ook zo vroeg mogelijk mee beginnen.
Deze Herdershond wordt pas laat volwassen rond de leeftijd van vier jaar.”
Dat is heel terrecht wat je zegt. Alleen maar jammer dat heel veel mensen een hond kiezen: lukraak, op zijn uitrlijk of totaal verkeerd om in te passen in de buurt waar ze wonen. Eigenlijk wonen we in de stad al met zijn allen dicht bij elkaar, en dan een hond? Ik houd er ook van, ik heb er altijd één gehad, toen ik op het platteland woonde en plaats had om hem te laten lopen. Maar hier in ‘stad? Ik denk dat weinig rassen in aanmerking komen als je je beperkt tot de stad om ze hun vrijheid te hunnen.