RSSSneeuwbal officieel erkend als streekproduct
Sinds gisteren dragen de Gentse sneeuwballen het officiële keurmerk van Vlaams streekproduct. De ‘sneeuwbal’ is een delicatesse gevuld met luchtige vanillevulling omhuld met chocolade en bepoederd met bloemsuiker. Het snoepje kreeg de naam sneeuwbal omdat het als het ware letterlijk wegsmelt in de mond. De snoepen voelen bovendien ook aan als zachte sneeuw. In de Gentse volksmond kreeg het snoepje ook de naam ‘rotte patatjes’ door de vorm en de kleur. Het snoepje werd ontwikkeld door August Larmuseau in zijn bedrijf ‘Supra, Confiserie-Chocolaterie-Biscuiterie’, een van het tiental confiseriebedrijfjes dat Gent vroeger rijk was.’
Via De Gentenaar
© 2009 GENTBLOGT VZW
Lekker ! van de naam sneeuwbal had ik nog niet gehoord, van rotte patatten echter… ik wist niet dat dit Gents was, want sinds ik in Gent woon, ben ik ze nog niet veel tegengekomen. Waar kan men die kopen ?
In huis Temmerman, op de kraanlei 79 in Gent, das het begin van het Patershol. Daar kan je ook terecht voor Gentse Mokken en tal van andere typische Gentse snoepjes. Sneeuwballen worden enkel in de winter gemaakt, ze kunnen eigenlijk niet tegen de warmte vandaar dat je die niet veel tegen komt, ze bederven ook snel daar ze van boter gemaakt zijn.
Een bezoek aan huis Temmerman is zeker een aanrader, het lijkt wel een snoepmuseum. En om alle zoetigheid door te spoelen, naast huis Temmerman heb je degustatiesalon “De Hel” uniek interieur en zeer vriendelijke bediening
Ah zo enkel in de winter ! Dat wist ik niet. En ‘De Hel’ is dat geen restaurant meer misschien ?
Ik ben niet zeker, maar denk dat het idd een restaurant geweest is nu is het een degustatie salon,eigenlijk een café, bar, je kan het noemen zoals je wil, maar vind de benaming wel goed gevonden, er heerst een relaxte sfeer en het is geen gewoon café, je gaat er om te degusteren, dat wil zeggen het is een zaak die je binnen stapt en waar je de tijd neemt, in ons huidige jachtige leven kunnen we dat wel eens gebruiken, het (vernieuwde) interieur is echt uniek in Gent. Waarschijnlijk niet iedereens smaak, maar mijn inziens wel te ontdekken waard
Vermoedelijk ook bij Renard in de Wondelgemstraat.
Nooit van die Gentse sneeuwballen gehoord! Wie heeft dat nu weer uitgevonden?
Jean Marie, als Gentenaar, ge moest u schamen, ik ben 39 en ken de Gentse sneeuwballen al van in mijn kinderjaren, foei foei (grapje hoor) misschien toch eens het artikel in de Gentenaar lezen wel, de Gentse sneeuwballen bestaan al decennia
Elke dag worden nieuwe tradities uitgevonden.
Inderdaad, 3 of 4 decennia dat is tegenwoordig al zeer oud! ;)
JM ik ken uw site, ma ga en wil niet de politieke toer op. Maar nu ben je fout, sneeuwballen bestaan al langer dan dat gij (en ik) leeft en als Gentenaar zou je fier moeten zijn dat dergelijk product een erkenning krijgt. En ja elke dag worden er nieuwe tradities uitgevonden dat klopt, maar meesten halen het niet decennia lang, deze lekkernij wel dus
Net als onze “kroakelmandels” onze Gentse “Waterzooi” (met riviervis bereid, niet met kip zoals nu het geval is) “Stoverije” mee koffiezwart, iets dat ook weinigen nog kennen en dan al onze Gentse snoepjes.
Niets origineels. In het middeleeuwse stadje Rothenburg ob der Tauber in Duitsland staan stapels (grotere) “Schneeballen†te wachten op de horden toeristen, zoals bij ons “Belgian Chocolates†en andere «nougats». Hoe “vers†en “smakelijk†dat soort overaanbod aan «specialiteiten» is, laat zich raden.
jaja maar de sneeuwballen in Rothenburg hebben wel niets te maken met de zgn sneeuwballen beter bekend als rotte patatten hier. Dat is iets totaal anders en eerlijk gezegd ook niet zo lekker.
Kat volledig mee eens, de sneeuwballen van hier zijn een streekproduct, eigen aan de regio, ben blij dat ze de erkenning gekregen hebben. Het zal waarschijnlijk niet iedereens smaak zijn, maar over smaken en kleuren kan men niet discussiëren, de sneeuwballen zijn wel geen recente uitvinding, die gaan al jaren mee
het zal jullie een beetje tegen de borst stoten maar ik heb die margarine.vetbollen al 55 jaar geleden gegeten in duitsland. ja, ik ben zo oud.
veertig jaar geleden was dat een snoepje in hamme.
niks gent. die rotte patatten zijn gepikt. voor mij niet gelaten want ik vind ze niet lekker.
als je kijkt naar de samenstelling zie je toch ook dat het een oorlogsproduct is: margarine!
die van rothenburg zijn anders. daar zit een hoop aardappelmeel en eiwit in. ook niet lekker.
Ronny, en alle anderen
check volgende link eens
http://www.huisvanalijn.be/nl/activiteiten/reactiesIDkamer/reacties_snoepen.htm
en http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=BLABR_20090924_001&PostCode=9000
sneeuwballen zijn een Gents streekproduct en als er één iemand is die het weet is het Véronique van huis Temmerman wel, haar familie startte met het produceren van lekkerkoek en later andere typische Gentse snoepen reeds in 1903 (lang voordat wij dus geboren waren tenzij hier nog een kranige 106 jarige op zit die ons iets anders kan wijsmaken)
ik bedoel de Rothenburgse sneeuwballen zijn niet zo lekker.
ken die Rothenburgse sneeuwballen niet, maar zijn, als ik de uitleg van Ronny hoor zeker niet te vergelijken met onze sneeuwballen. ‘k Wil altijd eens het recept aan Véronique Temmerman vragen maar vrees dat het onder de categorie beroepsgeheim valt.
Dat het een oorlogsproduct is heb ik ook mijn twijfels over, boter en/of margarine waren in die tijden zeer schaars, en we spreken over een snoepje, dus kan bijna niet dat dit in de oorlogsperiode ontwikkeld is.
Kan het helaas aan mijn grootouders niet meer navragen daar ze er niet meer zijn, maar ik herinner me wel veel van hun verhalen over den Grooten oorlog zoals de tweede wereldoorlog genoemd werd. En één ding herinner ik me specifiek, er was grote voedselschaarste in de stad. Mijn grootouders woonden toen in de stad, maar hadden familie op den buiten, dus waren nog ergens bevoorraad zodat ze niet al te grote honger dienden te lijden. ‘t Was wel smokkelen, want wanneer ze tegen gehouden werden door den Duits, werd alles in beslag genomen. Leuke vertelskels van in mijn jeugd, helaas die moment niet rijp genoeg om dat allemaal te noteren of op te nemen, waardoor de kennis vergaat jammer genoeg.
Ze hebben ook de 1ste wereldoorlog meegemaakt want waren beiden ook van het jaar 1903 en ook toen heerste er grote honger onder de bevolking, woonden bij mijn weten toen nog op den buiten ergens de kanten van Balegem hebben dan ook niet veel honger gehad. Kortom ze zijn er telkens goed doorgekomen, dit geheel terzijde eigenlijk, want heeft niks te maken met het artikel, maar vind het leuk dat eens te delen.
beste william,
je had beter naar je grootouders moeten luisteren toen ze er nog waren en probeer dat in te halen bij je ouders als die er nog zijn.
de grote oorlog is wel 14-18.
margarine was en is een kunstmatige vervanging voor boter. met alle soorten olien, van voedingsgewassen tot steenkool probeerde men die in duitsland te maken. ik spreek vanaf ’39.
het zou me te ver voeren om hier een kookrubriek te starten met naoorlogse recepten waarbij erzatsproducten de bovenhand haalden.
we hadden toen een taart met meel van kastanges, versierd met margarine op smaak gebracht met synthetische vanille en melasse(ruwe bietensuiker). als van die smurrie wat over was werd dat in bloemsuiker gerold om als een “praline” te serveren. dat was duur en bij gebrek aan ijskast alleen in de winter…….
toen ik later in vlaanderen kwam zag ik die spullen in de winkel liggen.
in het begin was daar een soort witte laag rond, ik vermoed cacaoboter, later chocolade.
van mij mag gent die rotte patatten als erfgoed erkennen maar ik weet dat ze vermoedelijk op veel plaatsen zijn ontstaan.
dat is zoiets als pannekoeken. er is geen plaats op de wereld waar ik die niet gegeten heb.
rony,
Leuke reactie, ik vul je even aan wat betreft margarine, een uitvinding uit 1869 in opdracht van Napoleon III.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Margarine
Wat betreft pannenkoeken heb je gelijk Ronny, dat vind je echt overal, lijkt me leuk eens op te zoeken wie dat uitgevonden heeft
En wanneer worden de heerljke mastellen erkend als streekproduct? :)
Bij mijn weten zijn mastellen ook een typisch Gents product, maar ben het niet helemaal zeker
Wat wel heel lekker is en zeker typisch Gents dat zijn de “gestreken” mastellen, jammer genoeg enkel te verkrijgen op de patersholfeesten
Tzijn de gestreken mastellen die ik bedoelde… amai zo lekker, ik kan er blijven van snoepen :)
vermoedelijk zijn er een paar gentenaars ooit in china terecht gekomen want daar heeft men ook zo’n broodje dat men tussen twee platen “strijkt”.
oh,ja, mastellen ken ik al 58 jaar maar dan wel in scherpenheuvel. had iets te maken met st.hubertus en hondsdolheid.
over mastellen staat trouwens een leuk bericht hier op Gentblogt http://www.gentblogt.be/2006/11/23/gentse-mastellen