RSSDe gemeenteraad op het internet: B
OK, OK, het was veel te lang vorige keer. Het is de schuld van Anne Van Lancker!
Deel twee zal niet veel korter zijn, vrees ik, maar het zal wel beteren de volgende keren: er zijn maar zoveel verschillende verhoudingen mogelijk tussen gemeenteraadsleden en het internet.
Het uitgangspunt blijft: kijken naar de internetaanwezigheid van gemeenteraadsleden. Zien of we iets wijzer worden over wie ze zijn en wat ze doen. Twee achter de rug, 49 te gaan.
3. Baki Emirvelioglu (Groen!)
Emirvelioglu (“mijnheer Baki”, voor gemeenteraadslid Paul Goossens, die het moeilijk had met de achternaam) kwam in oktober 2009 in de gemeenteraad.
Hij volgde er Meryem Kaçar (Groen!) op, die met spijt in het hart een keuze moest maken tussen kinderen, advokatenpraktijk en gemeenteraad: twee van de drie zou kunnen, drie niet. Het werd de praktijk en de kinderen, en zo kwam Baki Emirvelioglu op Kaçar’s stoel te zitten.
Als onafhankelijke vormde hij, samen met Meryem Kaçar en Cengiz Cetinkaya, het Belgen-van-Turkse-afkomst-contingent op de Groen!-gemeenteraadslijst; een persmededeling omschreef hem toen als “zowat hét uithangbord van de kind- en jeugdwerking binnen de Turkse gemeenschap van Gent”.
Allemaal goed en wel, maar waar staat Baki op het internet? Eerste halte: Google. “Did you mean: Baki Emiralioglu,” willen ze daar weten. Neen, dat bedoelde ik niet. Maar het is wel een teken aan de wand: bij mij is het eerste resultaat op Google één foto van zijn eedaflegging op Flickr, en dan komt de summiere pagina bij de Stad Gent zelf, en daarna een reeks artikels over en verwijzingen naar zijn eedaflegging,en dan ergens op de tweede pagina een profiel bij allesovergent.
Een profiel dat zonder veel eindredactie online gezet is, blijkbaar: het Nederlands is er ernstig voor verbetering vatbaar, en dat Emirvelioglu een Turkse i zonder puntje gebruikte bij het invullen, zorgt er voor dat het bij mij alvast nog vreemder overkomt: pakweg “Ik kan steeds býjleren van anderen en als ýk anderen ýets býj kan leren ýs dat zoveel te beter voor mýj”, dat is niet zo goed voor de (on of off line) reputatie, vind ik.
“Emirvelioglu zal zich binnen de Groen!-fractie toeleggen op de thema’s sport en personeelsbeleid,” zei Elke Decruynaere in september 2009: het zal aandachtig persberichten van Groen! in het oog te houden zijn, en verslagen van de gemeenteraad, en wat de media zin hebben om te verslaan. Want Baki Emirvelioglu heeft namelijk géén eigen website.
En dus is de in de politicus geïnteresseerde mens aangewezen op allerlei wrakhout van jaren hier en daar eens in de media komen. Wie geen eigen site heeft, die kan de boodschap niet controleren. Ik zeg niet dat het een must is, voor een politicus, om controle te houden over zijn woorden en daden en imago op het internet. Maar het kan wel een gemak zijn.
Oh. Wikipedia, LinkedIn, Facebook? Ook geen resultaten. Ik heb uit eerlijke schaamte snel een Wikipedia-pagina aangemaakt.
Mijn eerste gedacht was een oproep te doen om dat artikel met meer details aan te vullen, of bijvoorbeeld dat iemand met meer kennis van zaken er het verhaal van United Gent uit de doeken zou doen — Emirvelioglu is blijkbaar door de jaren heen, onvermijdelijk gezien zijn actiedomein van integratie en jeugdwerk vermoed ik, in een aantal hele of halve controverses verzeild geraakt. Ik zou dan ook iets gezegd hebben in de zin van “voel u geheel vrij om die pagina aan te gaan passen (zorg er wel voor dat het er neutraal en met bronnen bekleed blijft)”, maar kijk: nog maar nauwelijks stonden mijn och here vier paragrafen op Wikipedia, of het artikel werd al voor verwijdering genomineerd.
‘t Is een discussie die ons te ver zou leiden, vrees ik, en vergeef me dat ik op één van mijn paarden spring, maar in het kort… ik ben wat men op Wikipedia een inclusionist noemt: relevantie of belangrijkheid is er voor mij weinig van tel. Eén soort zeesponzen of een bepaalde meteoriet of een dorp in Zimbabwe of een gemeenteraadslid of, jawel, voor mijn part één straat in een willekeurig Vlaams dorp: wie ben ik om te zeggen dit is interessant genoeg maar dit niet? Wikipedia is geen papieren encyclopedie, het is niet alsof er plaatsgebrek is op het internet c.q. op Wikipedia, en als de gegevens neutraal kunnen verwoord worden en met bronnen omkleed: à la bonne heure.
De tegenpool van de inclusionist is de deletionist: die maakt een byzantijns labyrint aan regeltjes en richtlijntjes om te bepalen dat, pakweg, een tennisser die een ITF-toernooi gewonnen heeft niét relevant genoeg is, maar “personen die actief zijn of waren op nationaal seniorenniveau in een activiteit die door velen als ‘sport’ gezien worden” wél. Of dat een algemeen bestuurslid van een waterschap niét maar een commissaris van een oblast wél relevant is. En dat, blijkbaar, gemeenteraadsleden van de tweedegrootste gemeente van België (zegt Wikipedia!) niét relevant genoeg zijn.
Afijn. Het artikel is gemaakt, het zal er volgens de regels van het Wikipedia-spelletje nog zeker een week of twee op staan, en als de deletionisten-van-dienst hun slag thuis halen, zal het er vanaf 27 februari 2010 niet meer op staan. Enjoy it while it lasts, als het ware.
4. Bram Vandekerckhove (Groen!)
Zelfde fractie, maar hola wat een volledig ander verhaal! Bram Vandekerckhove is de eerste in deze reeks die toont hoe goed het kán zijn, het gezicht van een politicus op het internet.
Om te beginnen: een persoonlijke website. Op bramvandekerckhove.be (uitstekende keuze van domeinnaam!) staat een echt onderhouden website. Met een profielpagina (kort, bondig en met een persoonlijke stem) en een eenvoudige contactpagina, maar vooral: met een voortdurend actueel gehouden weblog.
Een echt weblog: persoonlijke berichten (zowat volledig over Gentse gemeentepolitiek, maar dat is dan ook de lading die gedekt wordt door de vlag), mét commentaarmogelijkheid en met zo’n RSS-feed om me op te abonneren. Als ik toch zou moeten kritiek geven: jammer dat de RSS-feed enkel het begin van de berichten toont en dan een “meer lezen”-link: ik lees liever alles op één plaats eerder dan over en weer naar de website te moeten gaan.
Maar verder weinig klachten, verre van. Ik kan het dan ook kort houden: goede inhoud, links naar ruimer nieuws (Groen! Gent, Groen! persmededelingen), Bram’s bijdramen uit de wekelijkse Groen!-fractiemail uitgelicht, een degelijk archief… puik.
Bram houdt heeft verder ook een op sterven na dode Flickr-account (zag ik op Google) en een (@bramvdk) Twitter-dinges (zag ik in de zijbalk van zijn website — Twitter, voor wie er nog niet zou weten, is zo’n soort kruising tussen een mini-weblog en SMS, waar je 140 karakters krijgt per “tweet” om je mening het internet in te katapulteren). Hij is geen echt actieve Twitteraar, dat niet: op 13 februari volgde hij 44 en werd hij gevolgd door 76 mensen, en had hij er 85 tweets op gezet.
Ik kan het hem niet kwalijk nemen: wie heeft er tegenwoordig nog zin om op die droge Twitter te zitten met zijn beperkingen en zijn vluchtigheid en nooitmeerterugvindbaarheid en zijn geekspeak en zijn esoterische RT @dinges en #hashtags en #ikworderzomoevans?
Neen: er is een Facebookpagina (een vriendjesverzoek op een zaterdagmiddag werd binnen het uur aanvaard), en die is, net zoals de website, ook weer helemaal wat ik daar van een politicus verwacht.
Er staan persoonlijke dingen tussen (gemiste pannenmannenavond met kookgekke vaders op school!) en kanttekeneningen bij politieke gebeurtenissen, en ik kom er iets meer te weten over wat hij doet in de commissie, en er is ook dialoog over en weer.
Nu, het is érgens niet eerlijk natuurlijk: op LinkedIn lees ik dat Vandekerckhove naast gemeenteraadslid ook vormingsverantwoordelijke is voor Groen! — hij is dus eigenlijk toch wel full-time (partij)politicus, en het is wellicht niet eerlijk om dat dan te vergelijken met mensen die naast hun andere werk en hun andere verplichtingen ook nog eens gemeenteraadslid zijn.
Desalniettemin: zo moet het. Facebook wordt meer en meer de vervanger van alles wat persoonlijke informatie op het internet zetten is, maar vaar ik het ook een gemakkelijkheidsoplossing: hopla een paar links, lid worden van een paar groepen, hier en daar eens een reactie geven, wat fotootjes erop, en de kous is af. Chapeau voor Vandekerckhove dat hij er een weblog bij heeft, waar er minder vluchtige, meer doordachte stukken staan, die ook gemakkelijker te vinden en te bundelen zijn.
Bram Vandekerckhove dreigt bij deze de eerste Gentblogt-wisselbeker Beste Internetaanwezigheid Voor Gentse Gemeenteraadsleden in de wacht te slepen. Of het zou moeten zijn…
5. Bruno Matthys (sp.a)
…of het zou moeten zijn dat Bruno Matthys hem van die wisselbeker houdt.
Bruno Matthys kwam na zijn allereerste campagne, voor de verkiezingen van 2006, in de gemeenteraad. Hij is restauranthouder, lees ik op Gentblogt, meer bepaald van Jour de Fête.
Er is meer dan één koe die Blaar heet — Bruno Matthys is een meer voor de hand liggende naam dan, oh, pakweg Emirvelioglu — en dus is het normaal dat het wat moeilijker is om meteen een pagina voor onze Bruno Matthys te vinden maar desondanks: het ziet er op het eerste gezicht niet zo goed uit, voor die wisselbeker. Het eerste resultaat dat Google mij geeft voor “Bruno Matthys” is namelijk zo’n typische campagnesite. Op www.brunomatthys.be staat een website met de titel “Bruno Matthys, 9de plaats Sp.a Vlaamse verkiezingen”, terwijl die verkiezingen al een tijdje voorbij zijn: zucht.
Haal dat dan tenminste wég, eens de verkiezingen afgelopen zijn en de resultaten geteld. Of beter: haal het niet weg, maar archiveer het (“bekijk hier de verkiezingsstite voor de Vlaamse verkiezingen”). Of als dat niet kan: zet er iets bij van “dankuwel voor de 4.581 voorkeurstemmen en Bruno doet nu zijn best voor u in de Gentse gemeenteraad”!
Ik had het vorige keer al over affordances, het concept dat het nuttig is dat bijvoorbeeld een knop er op een website als een knop uitziet en een link als een link. Welnu: ik had op het eerste gezicht, eerlijk waar, niet eens door dat er achter de voorpagina van die brunomatthys.be-site nog wel degelijk inhoud stond.
Een klik verder, en ik vind het meteen jammer dat die site een campagnesite is gebleven en niet meer aangepast. Ik kom er naast een heleboel campagnepunten ook te weten waar Bruno Matthys vandaan komt en wat hij nu doet: kok en restauranthouder, ober bij Aperto-Chiuso, met vriendin mede-eigenaar van Jour de fête, sp.a, gemeenteraadslid, voorzitter sp.a Gent, actief in cultuur, sport, sociale zaken en leefmilieu, tennisser en voetballer, minivoetbalclub De Woody’s, passie voor Afrika-reizen.
Bij gebrek aan een bijgehouden website zoals die van Bram Vandekerckhove zou een eenvoudige “over mij“-pagina zoals die er nu achter de onduidelijke voorpagina staat, eigenlijk het eerste mogen zijn dat Google vindt.
Meer moet dat niet zijn: als men niet de ambitie (of, eerlijk gezegd, de tijd) heeft om zijn politeke activiteiten op het internet te zetten, zorg dan gewoon voor een eenvoudige visitekaartpagina.
Met een foto, een contactmogelijkheid, wat relevante links, en een kort profiel dat de bezoeker een idee geeft van wie en wat. Die ene pagina moet dan wél actueel zijn, uiteraard: zet er een datum van laatste wijziging bij, en ga er om de paar maand eens naartoe. Want zoals het er nu staat, heb ik geen enkel idee of dat allemaal nog wel wáár is, en of dat restaurant bijvoorbeeld nog wel bestaat, of Bruno Matthys nog altijd wel voorzitter is.
Verder op het internet? Ik vind één interview uit 2009, in het Engels, op Cityzine.be, waar ik te weten kom dat Bruno een jeugdvriend is van Freya Van den Bossche, dat hij niet één maar twee zaken heeft in Gent, en dat het zijn droom is dat Gent een waterstad wordt, een soort Venetië van het noorden. Ook nog een Facebookgroep, Stem Bruno Matthys!!, uit 2009, en een niet heel actieve Facebookpagina. Oh, en een écht niet goede website van Jour de Fête: een bij aanklikken langzaam ronddraaiende fiche waar ik zelfs de tekst niet van kan knippenplakken, brrr.
Neen: de wisselbeker blijft bij Bram Vandekerckhove. Proficiat Bram!
Volgende week drie liberalen en een sos: Carl De Decker, Catharina Segers, Cathy Plasman en Christophe Peeters. En meteen twee schepenen ook!
Foto Baki Emirvelioglu © Stad Gent – Dienst Voorlichting.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Niet vooraf melden over wie het de volgende keer gaat …. ze zouden kunnen wakker schieten en plots zeer actief worden ;-))
Ik maak me niet heel erg veel illusies, maar als ze wakker zoúden schieten en er iets aan doen, dan zou ik daar alleen gelukkiger van worden. :)
Te lezen in de Wikipedia-lemma van Mr Baki:
…als onafhankelijke op de 145de plaats op de Groen!-lijst…
Wablief ? En toch in de gemeenteraad gesukkeld van op die plaats?
Dat moest “15de” zijn. En dat is ondertussen aangepast — iedereen kon dat aanpassen, trouwens!
Correct Michel,
Er zijn maar 52 plaatsen in de gemeenteraad, verder dan 52 gaat geen enkele Gentse lijst. Er was dus sprake van een typfout. En dat is rap hersteld.
“die met spijt in het hart een keuze moest maken tussen kinderen, advokatenpraktijk en gemeenteraad”. Als de verkozene zich met zijn “keuze” in de plaats van de kiezer stelt, waarvoor dienen verkiezingen dan nog?
Zo. Dus voor u kunnen bijvoorbeeld familiale omstandigheden in geen enkel geval verandere tijdens een legislatuur?
Michel, er zijn altijd omstandigheden die iemand kunnen dwingen om keuzes te maken. Waar ik wel moeite mee heb, is de permanente “stoelendans” waarbij verkozenen zich tijdens de legislatuur laten vervangen door opvolgers, of zelfs bij het begin van de legislatuur niet eens hun mandaat opnemen. Het opvolgingssysteem werd ingevoerd om geen tussentijdse verkiezingen te moeten houden, maar wordt misbruikt en uitgehold. Wie zich verkiesbaar stelt, moet weten waaraan hij begint.
Wie zich kiesbaar stelt, moet weten waaraan hij of zij begint, volledig akkoord. Ze heeft ook het mandaat opgenomen en ik vind het dapper om dan toe te durven geven dat het te veel wordt. Liever dat, dan te blijven aanmodderen tot het einde van de legislatuur
wie neemt Wikipedia voor serieus? De makers van deze site hebben rond ‘n jaar geleden in een interview (Spiegel) bekent, dat ze slechts 12 procent van de informatie op hun site op correctheid controleren.
Even nuanceren: “de makers van deze site”, dat zijn u en ik.
De regeltjesridders die het op zich genomen hebben om de bewakers van de relevatie te zijn, zijn maar een heel kleine groep; de inhoud wordt voor de rest niet centraal nagelezen of beheerd.
Al wie een fout ziet, kan die meteen verbeteren.
Het interview met Bruno Matthys staat er ook in het Nederlands: zie http://www.cityzine.be/nl/blog/article/Gents+politicus+Bruno+Matthijs
Mijnheer Vujilsteke,
Uiteraard kan u schrijven wat u wilt. Maar het is ook een feit dat zei die zich het best kunnen verkopen ook erin slagen om goed in de “picture” te komen. Het feit dat ik geen website heb, wat zegt dat over mij? O over wat ik doe?
U hoefde zich niet te schamen omdat u niks vond op internet. Misschien tikte u mijn naam niet correct mijnheer Vuijlsteke? U bent niet en zal ook niet de laatste zijn, die daar moeite mee geeft en nog zal hebben.
U kent me niet mijnheer Vuijlsteke, helemaal niet. Mag ik u vragen om die pagina te verwijderen aub? De keuze om in politiek te stappen voor mij was niet eenvoudig. ik ben ook amper een paar maanden bezig.
Ik betreur dat u eigenlijk de spot drijft met mij! Want zo komt dat over. Als u iets doet mijnheer Vuijlsteke, doe het dan met de nodige “fatsoen”. U kan me steeds bellen over dat incident van United Gent.
Met vriendelijke groeten,
Baki
Als deze tekst spottend overkwam, dan spijt dat me verschrikkelijk, want het was absoluut niet de bedoeling. Zeer verre van, zelfs. Ik heb de grootste bewondering en enorm respect voor al wie in de politiek stapt.
De realiteit is: als iemand tegenwoordig een naam tegenkomt die hij niet kent, gaat hij die naam eerst ingeven op Google.
En al wat ik wou zeggen, staat hierboven: als men als politicus geen website heeft, dan heeft men zelf geen controle van hoe men overkomt op het internet. Dan is men overgeleverd aan wat er toevallig te vinden is, en wat misschien overgebleven is van lang geleden.
Een eenvoudige website aanmaken is niet moeilijk: bijvoorbeeld bij naar http://www.blogger.com gaan, en daar (letterlijk!) op een-twee-drie een nieuwe site aanmaken, en er één pagina op zetten.
Op die ene pagina moet niet meer staan dan een foto, wie u bent, wat u doet. Als de titel van die pagina “Baki Emirvelioglu” is, dan is er heel veel kans dat die pagina het allereerste resultaat is dat Google zal geven als men uw naam intypt, en niet een pagina bij De Standaard uit 2003 of pakweg deze pagina.
Meer dan dat hoeft het niet te zijn: gewoon zelf controleren hoe u op Google verschijnt.
Mijn ideaal zou zijn dat ik op zo’n pagina meer te weten kom, bijvoorbeeld wat u boeit, wat er in de gemeenteraad gebeurt, verhalen van vroeger, uw ervaringen in jeugdwerk, uw eigen visie op de verschillende initiatieven die u nam de afgelopen vele jaren, enzoverder.
Maar dat hoeft uiteraard allemaal niet. Een gewone pagina met een foto en een kort profiel is ook iets.
Hmm.. Een beetje een vreemde reactie toch wel. Waar en hoe wordt met u dan de spot gedreven mijnheer Emirvelioglu?
En waar is er een gebrek aan fatsoen?
En waarom zou die Wikipediapagina verwijderd moeten worden?
Staat daar dan iets op wat fout is?