RSSPuppetbuskers 2010: gezien in het EFTC op 20 juli
Gisternamiddag, een superhete middag en een volle binnenkoer, afwachtend voor de eerste voorstelling. Er werd nog druk gesoundcheckt, het decor kreeg de laatste hand, de kostuums werden rechtgetrokken, de regisseur van het festival deed een laatste ronde, de presentator keek nog eens zijn tekst na, de drankjes (voor het publiek dan wel) werden besteld en ook uw reporter en fotograaf van dienst waren paraat. Klaar voor een nieuwe namiddag figurentheater met niet minder dan drie voorstellingen die we nog niet te zien hadden gekregen.
Het Britse gezelschap Folded Feather mocht de spits afbijten met Suitcase circus. De titel zelf verklapt eigenlijk al veel: circusacts die passen in een reiskoffer. Het circusorkest bestaat uit één persoon, Maurice, die trommel, cimbaal, mondharp, elektrische gitaar, melodica en piano speelt (gelukkig voor hem wel niet allemaal tegelijk).
De circuspiste is een rok ofte een pitteleer ofte een billenkletser – waarvan de mouwen soms ook tot leven komen – en de acts worden gepresenteerd door Wobulous Discombobulous, de anarchistische sok, die zijn eigen kritische visie op alles rondom zich heeft, en af en toe ook gewoon een bullebak is.
Met een uiteenlopende waaier van figurentheatertechnieken krijgen we korte acts te zien van Milkshake Straw, van Madam Teapot, de roestvrij stalen diva, van Limbado, de koorddanser, van de slang Windsor, ‘a tie snake’ met hypnotiserende eigenschappen, van een zieke kikker van wie ik de naam kwijt ben, maar die toch best een kleine operatie zou ondergaan, van Sacrobatic Acrosac, de acrobatische aardappelzak, en van Dan der Uras, de skihandschoen uit Sankt Moritz, de levende kanonskogel.
Een heel leuke, onderhoudende voorstelling, getuige ook het dolenthousiaste publiek.
Suitcase circus is nog te zien op woensdag 21 juli om 15 u. (Korenmarkt) en op donderdag 22 juli om 15 u. (EFTC).
Raadpleeg voor eventuele wijzigingen ook steeds de website van het IPBF
Na de circusvoorstelling werd het publiek verzocht de stoelen te draaien naar het grote podium, waar we een hele stap terug in de tijd moesten doen voor het aloude Gilgamesj-epos, verteld door de Frans-Iraakse artiest Saadi Bahri.
Het is het verhaal over Gilgamesh, voor twee derde god en een derde mens, koning van Uruk en de grootste koning op aarde en de sterkste held, over de wildeman Enkidu die tegen hem vecht en verliest waarna ze zeer goede vrienden worden, over hun avonturen in het cederwoud waar ze de reus Humbaba doden, over Gilgamesh die de avances van Ishtar, godin van de liefde, afwijst, over Ishtar die als wraak de Hemelse stier stuurt die echter gedood wordt door Gilgamesh en Enkidu, over Enkidu die van de goden moet sterven als straf voor het doden van Humbaba en de stier, over Gilgamesh die rouwt om Enkidu, angst krijgt voor de dood en op zoek gaat naar het eeuwig leven, over het bezoek van Gilgamesh aan Utnapishtim en zijn vrouw, onsterfelijke mensen die de Zondvloed nog meegemaakt hebben, over Gilgamesh die zijn kansen op onsterfelijkheid vergooit en naar Uruk terugkeert.
Het is een vertelvoorstelling, met uitbeelding van de sleutelscènes. Saadi Bahri is de verteller maar neemt ook alle rollen voor zijn rekening, met de hulp van maskers. Het verhaal is evenwel volledig in het Frans, weliswaar een heel verzorgd en verstaanbaar Frans (zelfs ik kon het zeer goed volgen).
Ik vond het een knappe voorstelling, maar niet echt op zijn plaats in de programmatie van het puppetbuskersfestival: heeft heel weinig met figurentheater te maken, het duurt redelijk lang (normaal gezien een uur en tien minuten, maar gisteren heeft hij blijkbaar hier en daar geknipt, en ik weet niet wat hij de volgende voorstellingen zal doen), en de rust en de stilte van een afgesloten zaal zijn volgens mij ook meer geschikt. Zeker de moeite waard, als je je tijd ervoor kunt nemen.
L’épopée de Gilgamesh speelt nog op woensdag 21 juli om 15.45 u. (Korenmarkt) en op donderdag 22 juli om 17 u. (EFTC).
Raadpleeg voor eventuele wijzigingen ook steeds de website van het IPBF.
Als laatste “nieuwe” voorstelling stond Dromen van Hanne Geerts op het programma. Het werd aangekondigd als een Belgische productie maar is eigenlijk het eindwerk van het Erasmus Puppet Project Prague en groepeert een aantal studenten van de Praagse figurentheaterschool DAMU. Hanne Geerts studeerde kostuumontwerp in Antwerpen, trok met een Erasmusbeurs naar Praag en leerde daar die groep kennen.
Ze stellen zichzelf voor als “1 idee, 2 regisseurs, 3 nationaliteiten (Tsjechië, Finland en België) en 5 acteurs. De volledige titel van het stuk luidt Stará Kurva, Coffin, Welcome to my head, dreammachine, This is not a real coffin, Dream state, Sex around the coffin, Coffee around the coffin, Pista’s Moustache, Life is a dream…. Of zoals ze het zelf samenvatten: “Welkom in mijn hoofd”.
En daarmee is eigenlijk alles gezegd. In het begin probeer je nog te volgen: er zijn een aantal heel korte scènes waarbij een foto genomen wordt, wat mij de indruk gaf van een snel overzicht van een familiegeschiedenis, met aan het einde de begrafenis van Rosa. Plots komt Rosa weer tot leven en krijg je een voorstelling waarbij realiteit en dromen door elkaar lopen (maar ik wist al gauw niet meer wat wat was), met een mengeling van acteurs en uiteenlopende vormen van figurentheater, onder meer schaduwspel.
Het feit dat iedereen in zijn eigen taal spreekt (Fins, Frans en Tsjechisch), maakt de verwarring alleen maar groter (maar wil volgens mij ook zeggen dat het gesprokene er misschien niet veel toe doet). We zagen ook nog een verkleedpartij (op muziek van Beyoncé, If I were a boy – zo’n wandelende jukebox naast jou is altijd handig), schieten op schaapjes, uit het graf opstijgende grootmoeders, seksueel geladen scènes, mensen als robotten, enz.
Ik vond er niet veel aan, en de mensen rondom mij evenmin, maar zowaar, het bleef redelijk stil op de binnenkoer en ook de kinderen bleven gefascineerd kijken. Achteraf wisten ze te zeggen dat ze er wel niets van snapten maar het toch heel erg leuk vonden.
Dromen speelt ook in het kader van de Luk Vincentprijs voor Jong Talent.
U kan deze voorstelling nog bekijken op woensdag 21 juli om 16.30 u. in het EFTC.
Raadpleeg voor eventuele wijzigingen ook steeds de website van het IPBF.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Moh! Zie ik daar mijn dochter in die circusvoorstelling?
Yup, gehypnotiseerd en al.
Maar op die manier zie je je kinderen ook nog eens :)