Hoe Malinois plots een maatje te klein bleek
Er zijn geen gemakkelijke wedstrijden meer, nu. Tegen Kerstmis zijn de kaarten echt gedeeld. Zo hoorden we deze week een aantal supporters wijze woorden spreken. En zo is het maar net: vorige week op Standard, afgelopen zaterdag thuis tegen Mechelen. In de volgende wedstrijden treffen we Cercle (6e in de stand, maar wonnen wel van Anderlecht) en Anderlecht zelve. Geen prutsreeks, dus. Alle belangrijke spelers voor de play-off 1 gaan overigens een paar boeiende weken tegemoet, met het afgelopen weekend onder andere toppers tussen Club Brugge en Standard en Genk-Anderlecht.
Maar opnieuw naar onze eigen wedstrijd van zaterdag. Malinois is dit seizoen best goed op dreef, met vorige week onder andere een zware vernedering voor GBA. Voor een ploeg die deze zomer zowat leegliep, doen ze het zeker niet slecht. Het was dan ook met een klein beetje zenuwen en zonder onze gebruikelijke overmoed dat we gisterenavond naar het Ottenstadion trokken, de pandoering van Lissabon en de verloren strijd op Standard nog in gedachten.
Na een paar minuten bleek echter al dat we ons zenuwachtig hadden gemaakt voor niets: dat het tot de 38ste minuut duurde voor Coulibaly de 1-0 binnenkopte, hadden de Maneblussers namelijk enkel te danken aan een uitstekend keepende Renard. Het had op dat moment al 2 of 3-0 kunnen zijn: na zes minuten was er een kopbal van Ljubijankic die op de lijn gestopt werd, en nog voor het kwartier was het ook al eens bijna raak geweest bij hoofde van Couli. De bal was daar proper opgelegd door een overigens de hele wedstrijd op hoog niveau presterende Stijn De Smet.
Gent speelde de hele eerste helft bijzonder aanvallend en dat resulteerde al snel in hard tegen hard. Wij stonden er met de neus op en zouden persoonlijk Pandza rood hebben gegeven toen hij driest Ljubijankic onderuit haalde. Het werd echter slechts geel van een ref die de wedstrijd overigens nauwelijks in de hand kon houden. Het ene geel volgde het andere op, op het einde van de match hadden we er zes (2 bij Gent, 4 bij KVM) geteld, en die waren bijna allemaal voor de rust getrokken. Het aantal gefloten fouten was een flink veelvoud daarvan. Vooral de supporters van KVM lieten hun ongenoegen horen over de scheids en zongen hem regelmatig toe dat hij “een hoer van Dewitte” was.
Maar goed, zoveel animo is vaak een signaal dat er heel wat te beleven viel op het plein, en dat was ook zo. Voluit in de duels, een wedstrijd met een mooi tempo en spannend om te volgen. We waren fier op onze ploeg, jawel, en zijn zelfs bereid de nogal flauwe prestatie van aanvoerder Thys te vergeven. Iedereen heeft al eens een mindere dag, Bernd, maar misschien donderdag toch eens zorgen dat de passen ook effectief aankomen.
KV Mechelen kon af en toe dreigen, maar daar waar verdedigen in het begin van het seizoen nog niet onze sterkste kant was, draaide het nu uitstekend. Pluimen op de hoed van vooral Suler, alweer. We hielden ons hart vast toen hij in de slotfase gevaarlijk begon te hinken en naar de bank gebaarde dat hij een wissel nodig had. Zover kwam het niet, maar we zouden toch durven voorstellen dat de jongeman de komende dagen extra gesoigneerd wordt. We zullen hem goed kunnen gebruiken tegen Lissabon.
Enfin, met 1-0 de kleedkamers in, en ook na de rust liet Gent weinig ruimte. Malinois knokte echter in alle betekenissen van het woord en kreeg een paar kansen. Toch was het Gantoise die de 2-0 op het scorebord zetten, na mooie combinaties tussen Ljubijankic en Baric. Het spel leek gespeeld, maar in de 80ste minuut werd het toch nog even een beetje spannend. Een hoekschop, wat gerommel voor de goal en daar trapte Wilmet toch nog de 2-1 in de Gentse netten. Even kreeg Mechelen hoop, maar het was van korte duur: Chen gebruikte zijn handen in de strafschopzone en hij is _niet_ de keeper. De bal op de stip dus en door een ijzig kalme Smolders een paar minuten later in het doel. 3-1.
Waar is dat feestje? Hier is dat feestje! Uw Koninklijke Atletiek Associatie Gent staat namelijk nog steeds op de derde plaats in de rangschikking, na deze 13e speeldag. En dat mag al eens gevierd worden.
© 2010 GENTBLOGT VZW
éen van de beste matchen die ik al ooit van ons Gantoise heb gezien! Smolders was outstanding. Thijs enorm ongelukkig in zijn passes, maar wel schoon om te zien hoe hij op zihzelf aan het foeteren was op het veld. Geeft toch aan dat hij niet verzadigd is maar integendeel wil vooruit geraken (en Dury zal hem wel niet gewisseld hebben zeker in de tweede helft, om hem vertrouwen te blijven geven). Baric is er ook aan het doorkomen, om nog maar te zwijgen van Kennyyyyy! Echt, zo ne match zien, dat doet deugd.
Heerlijk die verslaggeving, doe zo verder