RSSStilte
Gisteren was het Allerheiligen, vandaag Allerzielen.
Dagen waarop we onze geliefde overledenen herdenken.
Dagen waarop we even stilstaan bij onze eigen vergankelijkheid.
Dagen waarop we even tijd nemen voor wat poëzie.
‘O als ik dood zal, dood zal zijn
kom dan en fluister, fluister iets liefs,
mijn bleeke oogen zal ik opslaan
en ik zal niet verwonderd zijn.En ik zal niet verwonderd zijn;
in deze liefde zal de dood
alleen een slapen, slapen gerust
een wachten op u, een wachten zijn’.(Jan Hendrik Leopold)
Ook Campo Santo hulde zich volledig in Allerheiligentooi.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Schuunne foto’s Thierry
Ieder jaar weer opnieuw veranderen de begraafplaatsen in kleurrijke bloemenvelden.
Juist jammer dat velen voor de rest van het jaar niet meer omkijken naar het graf van hun dierbaren om het dan net 1 dag per jaar te bedelven onder een hoop bloemen.
Natuurlijk blijft het goed dat de traditie er is…..zo worden sommige graven toch nog 1 keer per jaar opgekuist :-)
Ik persoonlijk vind kerkhoven boeiend om te bezoeken en rond te kijken.
Je ziet er vanalles….
Een rustige plek om eens stil te staan bij het leven.
Ik ging langs op het groot Kerkhof van Mariakerke.
Voor wie het interesseert…..mijn foto’s staan op de site van De Gentenaar of onder mijn naam
Volgens de laatste foto te zien waren het toen nog ‘kunstenaars’ die de grafmonumenten maakten.
Nu druipt de banaliteit van de steenkappertjes er van af.
@maybe, buiten het feit dat zulke graven tegenwoordig onbetaalbaar zijn, zit je met plaatselijke reglementen die juist die uniformiteit opleggen: alleen arduin, geen kopstenen hoger dan één meter, géén geintegreerde bloembakken,…je kan het zo gek niet verzinnen of het staat erin. moeilijk om er dan creativiteit in te leggen!
ik herinner mij een kindergrafje waarin de beeldhouwer wat handgemaakte tegeltjes met speelgoed op, in wou verwerken. wat was dat een gezeur!
nb.een van de mooiste kerkhoven is in laken. ooit een rondleiding gehad door een gids van het humanistisch verbond die bij elk monument je kon wijzen op de details: verhelderend. men moest eens weten hoeveel vrijmetselaars onder een kruis begraven liggen :)
Eén van mijn overgrootvaders had een steenkappersbedrijf. Hij had een prachtig kliënteel in heel Oost-Vlaanderen en kwam zelfs inderdaad tot in Laken. Ik ben in zijn huis geboren en opgegroeid: het ademde overal zijn beroep uit: de gang was zijn monsterpalet voor alle marmerkleuren, de kamers hadden elk een type schouw, we hebben nog jaren na zijn overleiden zijn tekenmateriaalen stukken uitzijn bureaus kunnen gebruiken.
In zich had hij een prachtig beroep, die mensen zagen de dood heel anders dan nu.