RSSHenks Experiment
Ergens halverwege november zaten we vol spanning te wachten op de nieuwe zaalshow van Henk Rijckaert. Na de try-outs in jeugdhuizen overal te lande, bekendheid van op tv en de hints op facebook was het eindelijk zo ver: we gingen kijken bij De Vieze Gasten, hier in Gent.
Rijckaerts intrede op het podium gebeurt met het nodige gevoel voor dramatiek, licht en geluid. Als een waanzinnige professor bespeelt hij een Theremin. Het dramatische geluid dat ontstaat wanneer je je handen op en neer beweegt rond de staaf past perfect als setting en ondertussen gaan de lampen flink in overdrive. Het is een mooi beeld, want Het Experiment draait om wetenschap. Henk ontrafelt quasi banale verhalen tot grote theorieën en complotten. Zo doorgrondt hij bijvoorbeeld op een heel bevattelijke manier het verband tussen homeopathie en natuurrampen. Ik ben alvast overtuigd.
Henk Rijckaert is niet de man van de dijenkletsers of de voor de hand liggende grappen. Verwacht dus niet dat je van begin tot einde over de vloer zal rollen van het lachen, er is ook een verhaal en een boodschap. Henk neemt je op zijn eigenzinnige manier mee in zijn wereld en sleept je mee in zijn theorieën. Het is wel eens zoeken naar de rode draad want er zijn de nodige en ook soms overbodige zijsprongen, maar bij Henk zie ik dat graag door de vingers. Het zijn de vaak erg grappige vondsten die de voorstelling net dat tikkeltje meer geven. Elke wending heeft wel zijn plaats in het uiteindelijke verhaal, en zelfs de kleinste details blijken uiteindelijk uitvergroot te worden. Net zoals in zijn eerdere optredens herken ik fragmenten van verhalen die hier in het redactielokaal al eens verteld worden. Maar tegelijkertijd slaagt hij erin om me op het verkeerde been te zetten. Want zo is het niet gebeurd.
Net zoals in zijn vorige voorstellingen smokkelt hij muziek in de voorstelling, en wat mij betreft, mag dat soms gerust wat meer zijn. Hoewel de muziek in Het Experiment goed gedoseerd is, zou ik wel eens een voorstelling van Henk met wat meer van dat willen zien. Dus misschien iets voor een volgende voorstelling?
Zijn muzikale intrede is alvast magistraal, en het intermezzo aan het kampvuur is misschien een tikkeltje knullig met de supersonische gitaar, maar het liedje zelf en de context maken veel goed, naar mijn mening. Het breekt het tempo van de voorstelling op een goede manier. Ik ben echt buiten gekomen met het gevoel “dit zit nu eens goed in elkaar, hier is deftig op gewerkt”, waar ik bij Karton nog eerder dacht “hier en daar moet het nog wat groeien, het moet nog wat ingespeeld worden. En dan zal het echt goed zijn.”
Uiteindelijk draait de voorstelling rond het geheim dat Henk met ons deelt, in een notendop Het Grote Experiment waarvan sprake. We zweerden plechtige geheimhouding en beloofden mee te werken aan de verspreiding. We kregen een sticker en duidelijke instructies. Achteraf in de auto moesten we wel even denken wat nu ook weer het grote geheim was dat we moesten verspreiden. Anders dan bij alle andere wetenschappelijke uitleg die we kregen van Henk bleven we daar een beetje op onze honger zitten. Weinig context of grappige vondsten, maar des te meer ruimte om het geheim in dagdagelijkse gesprekken binnen te smokkelen en aan te passen aan je eigen stijl. Ideaal om te verspreiden, dus. Op de wereldkaart op zijn site kan je aangeven waar je het geheim verspreid hebt, je kan er ook een foto van uploaden. En het moet gezegd, het wordt een uitdaging om beter te doen. Het werd al verspreid in Turkije, Iran, New York, Bénin,…
Maar gewoon in Vlaanderen is ook goed hoor. Mijn moeder geloofde het meteen.
Het Experiment van Henk Rijckaert op 7 mei 2010 op de Cabaretten Lente in Capitole. Of kijk eens bij de speeldata.
© 2011 GENTBLOGT VZW
Vond het geweldig, heb zitten lachen van begin tot eind en de rest van de Capitool precies ook. Voor mij zijn beste voorstelling tot hiertoe! Hopelijk komt het nog eens terug naar Gent?