RSS“Gent als publieke living†in tijden van crisis? Bloemlezing uit de gesprekken van de derde Public Faculty op ‘t Zuid
Naar aanleiding van het Studium Generale ‘no cities, no future!?’, georganiseerd door de Universiteit Gent in de Vooruit, bouwt het stadscollectief gURBS vier woensdagnamiddagen op een rij aan een ‘Public Faculty’ op het Zuid, of anders gezegd: het ‘Serieus Kantoor van de Getikte Meningen’.
Geprikkeld door de eerste voorzichtige stralen lentezon werden voorbijgangers uitgenodigd voor een gesprek over het thema de “versteende stad?â€. Hiermee bedoelden we vrij letterlijk het bouwen van de stad, de wijken, de huizen, de pleinen. ’s Avonds kwamen professor klimaatontwerp en architectuur Andy Van den Dobbelsteen, de Antwerpse stadsbouwmeester Kristiaan Borret en de Gentse projectontwikkelaar Jean-Marie de Buck (o.a. Tondelier, Cotton Island, Kop Keizerspoort) aan bod.
Overdag was het de beurt aan de ‘experts van het dagelijkse leven’ in Gent. Zij konden in ons publiek kantoor een goed gesprek aangaan. Onze typisten noteerden keurig en met alle nuances hun onderbouwde meningen. Sommige mensen kwamen gewoon een kijkje nemen en lazen de uitgestalde gesprekken van anderen. De gesprekken gingen o.a. over de kwaliteit van de publieke ruimte: wat maakt een plein (on)aangenaam? Over de klimaat- en energiecrisis en de eventuele gevolgen voor het leven in de stad: voelen of geloven alle Gentenaars die crisis eigenlijk wel? En zo ja, zouden mensen bereid zijn om hun stad, hun eigen woning of hun leven daarvoor aan de passen? En heeft iedereen die mogelijkheden wel?
Hieronder vind je een bloemlezing uit de meningen van vorige woensdag. Indien je meer wil weten over het hoe en waarom van ons publiek kantoor verwijzen we je graag door naar onze vorige artikels op gentblogt.
-Over de hangende tuinen van Gent en andere stadsgesprekken in het Serieus Kantoor van de Getikte Meningen
-Waarom woon ik wel of niet in de stad? Stadscollectief gURBS verzamelde een eerste reeks serieus getikte meningen.
Kwaliteit van de publieke ruimte: “ik beschouw Gent als een publieke livingâ€
Over “kale†en “gemakkelijke†steen
Praten over de kwaliteit van de publieke ruimte begint bij het plein waar we ons kantoor hebben opgesteld. Dit was de start van een ware woordenwaterval: iedereen wist wel waarom hij of zij naar het Zuidplein kwam en waarom hij er graag vertoeft of niet.
Eireann , bijvoorbeeld, loopt niet zo hoog op met enkele gebouwen rondom het plein, vooral het shoppingcenter moet er aan geloven. Ze benadrukt dat het plein hoe het er nu bij ligt vooral gemakkelijk dient te zijn, en dat vindt ze jammer.
Gregory verklaart dat hij niet noodzakelijk tegenstander is van meer stenen in de stad maar hij is geen fan van wat hij “kale†steen noemt.
“Passage geeft de energie van de stadâ€
Lieve en Chris vinden het plein ook een grijze boel maar ze ervaren het leven en de passage op het plein als erg positief.
Ook voor Esra, Duygu en Sede is het plein een belangrijke ontmoetingsruimte. Volgens hen heb je zowel parken als pleinen nodig maar uiteindelijk toch vooral pleinen met voldoende zitplaatsen om af te spreken.
Zenon beschouwt Gent als een openbare living waar je naartoe kan gaan als je zin hebt en met wie je zin hebt.
Het ideaalbeeld van Danny is een plein zoals in Italië, met duiven en mensen, waarmee ook hij bedoelt dat wat hem betreft de stad moet leven.
Is het crisis of is het geen crisis? En wat betekent dat dan, die klimaat- en energiecrisis?
Naar aanleiding van de lezing van prof. Andy Van Den Dobbelsteen vroegen we onze kantoorgangers bij het gezellig onderonsje met koffie, sanseveria’s en een lentezonnetje ook over hun aanvoelen van de klimaat- en energiecrisis. De professor klimaatontwerp zong zich die avond in de Vooruit de longen uit het lijf op de tonen van Jacques Brel: crisa, crisa, crisam, crisae … . Hij wou daarmee zijn vraag kracht bij zetten: wat is de betekenis van een goede crisis? Het is een punt om knopen door te hakken zei hij.
De mening van Kasper past in dat plaatje, hij wil dat de mensen inhoudelijk naar elkaar luisteren en het gesprek van mens tot mens aangaan, zelfs nog los van de eventuele crisis:
Net zoals Kasper is Eireann overtuigd dat ze dezelfde mening zou toegedaan zijn met of zonder crisis. Zij vindt dat ‘minder gebruiken’ mensen vaak creatief maakt en dat toont ze aan in haar eigen leven.
Danny trekt de crisisgedachte in twijfel of voelt het alleszins niet zo urgent aan.
Joul en Lena illustreren wat in de discussie ’s avonds naar boven kwam: zolang we eindige grondstoffen gebruiken ook in bijv. zonnepanelen, schuiven we de problemen op naar later.
Gregory zet vraagtekens bij de woonwensen van de mensen in Gent. Hij is niet zozeer tegen hoogbouw maar vraagt zich af of elke locatie daarvoor wel even geschikt is.
Tenslotte kunnen we de problematiek niet beter illustreren die we vandaag gaan aansnijden, dan met de woorden van Rita. Zoals vorige week ook al door verschillende passanten in ons kantoor geopperd werd, kan duurzaamheid niet alleen een ecologische maar ook een sociale invulling krijgen.
Daarover gaan we het straks dus hebben in onze ‘Public Faculty’ rond de “rechtvaardige stad!â€. Vuurwerk verzekerd, lijkt ons. Iedereen kan een kijkje nemen of publiek zijn of haar zeg komen doen. Afspraak straks van 12u-16u op ’t Zuid.
Zij die niet zo graag vertellen over de stad maar liever zelf op verkenning trekken kunnen ook deelnemen aan de gratis workshop ‘Invisible Ghents’ die op 18 Maart zal doorgaan in het Rabot. De workshop vindt eveneens plaats naar aanleiding van het Studium Generale rond de Duurzame Stad. Mensen worden in kleine groepjes op pad gestuurd om de ingrediënten van hun stad van de toekomst te verzamelen. De workshop speelt in op verbeeldingskracht en creatief denken. De voertaal is zowel Nederlands als Engels. De workshop is gratis maar het aantal plaatsen beperkt, tijdig inschrijven is dus de boodschap. Meer informatie op www.gURBS.org/Invisible_Ghents.
© 2013 GENTBLOGT VZW