Puppetbuskers 2013 met Lisette Boxman, Ludwig Solsky, en De poesje van Sint-Andries (EFTC, 21 juli)

maandag 22 juli 2013 13u34 | Veerle (tekst), Max Van Hemel (beeld) | reageer
Trefwoorden: , , , , , , , , .

vierkantlogoEFTC2013Gisteren was het de officiële opening van het Puppetbuskersfestival, vandaag was het dan voor echt, met voorstellingen. Toen ik in de Trommelstraat aankwam, trof ik een dame, euh heer, aan in een Schotse kilt. Met aan haar, euh zijn voeten, op een kussentje, een toeschouwer. Met het hoofd onder de kilt! Jawel, het is de kans van je leven om daar eens een kijkje te nemen. Actrice Lisette Boxman heeft vier jaar in Schotland gewoond en laat het antwoord zien op de aloude vraag: “Wat zit er onder de kilt van een Schot”. Ze liet het publiek wel weten dat je dit alleen bij haar kan doen, nooit ofte nimmer bij een echte Schot! Het is een wel een eenpersoonsvoorstelling, dus nieuwsgierigen moeten wel even geduld hebben.

Voorstelling in het kader van Jong Talent, nog te zien op 24 juli om 14.30 u. in de Trommelstraat (aan de ingang van het EFTC)

Na dit opwarmertje, was het tijd voor de eerste voorstelling van deze editie op het podium in het EFTC, met Tensions van The Ludwig Solski State Drama School uit Polen, een vertrouwde gast van het Puppetbuskersfestival voor het luik Jong Talent. Vier mannen en vier vrouwen bewegen op het podium, allemaal in het zwart. Ze maken zich op, bekijken zichzelf in de spiegel, komen in contact met elkaar, spelen het spel van aantrekken en afstoten. Dit spel werd soms zelfs heel erotisch. Beide groepen worden verpersoonlijkt door een pop, een soort “oer-man” en “oer-vrouw”, althans zo heb ik het ervaren.

20130720_Puppet042

Ondertussen worden teksten geciteerd. Helaas voor de Gentse toeschouwer zijn die in het Pools, waardoor een deel van de symboliek verloren gaat.
Het is een heel mooie, uitgepuurde voorstelling, die normaal gezien in een donker theater wordt gespeeld in plaats van in open lucht, maar niet zo eenvoudig om te begrijpen. Via de website van het IPBF kwam ik te weten dat deze voorstelling gebaseerd is op het toneelstuk Dainty Shapes and Hairy Apes (Sierlijke vormen en harige apen) van Stanislaw Ignacy Witkiewicz (1885-1939) – vandaar wellicht de geciteerde teksten – die focust op de verschillende man-vrouwrelaties.

Voorstelling in het kader van Jong Talent, nog vanmiddag (22 juli) te zien om 18 u. in het EFTC

Na deze intieme voorstelling werden de stoelen gedraaid richting het kleine podium voor een voorstelling van eigen bodem: Smoel Baargoep van De Poesje van Sint-Andries. De Poesje(nelle) is traditioneel Antwerps poppentheater met een klassieke poppenkast en stangpoppen, en ik verwachtte mij dan ook aan een volledig verhaal. Dat laatste bleek echter een loze verwachting: de setting is het lege café van Belle Jeanette waar De Neus langskomt voor een pintje en een babbeltje. Dat babbeltje bleef echter maar duren en kabbelde voort over de actualiteit, vandaag dus vooral over onze nieuwe koning, en de commentaren erop. Het was allemaal humoristisch bedoeld, maar om eerlijk te zijn, kon het bij mij met moeite een glimlach ontlokken, het had meer weg van “toogpraat”. Mij kon het alvast niet boeien, en dat had absoluut niets met het Antwerps te maken.

Vanmiddag (22 juli) nog te zien om 17 u. in het EFTC

© 2013 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.